تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 766 |
تعداد مقالات | 7,260 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,624,963 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,094,539 |
مقایسه آلودگی قارچی خوراک ماهی قزال آلای رنگین کمان در مزارع پرورشی مناطق دشت و کوهستان | ||
تغذیه آبزیان | ||
دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 28، تیر 1403، صفحه 21-35 اصل مقاله (1008.45 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/janb.2024.26738.1234 | ||
نویسندگان | ||
دنیا نیک آئین* 1؛ عقیل شریف زاده1؛ احمد عرفان منش2؛ محمد صادق مرادی3؛ محمدرضا فتاح پور1 | ||
1گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران | ||
2گروه فراورده های بیولوژیک دامی، سازمان جهاد دانشگاهی تهران، تهران | ||
3گروه بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران | ||
چکیده | ||
افزایش مداوم مصرف آبزیان به دلیل محدودیت منابع دریایی منجر به توسعه پرورش آبزیان در دریا و خشکی شده است. آلودگی قارچی خوراک با تغییر ترکیب مواد مغذی و تولید سموم قارچی باعث کاهش کیفیت غذایی و سلامتی خوراک میشود. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی قارچی ماهی قزلآلای رنگینکمان در انبار مزارع در شش استان کرمانشاه، البرز، قزوین، لرستان، تهران و مازندران انجام شد. بعد از نمونهبرداری از خوراک و تهیه رقتهای سریالی اقدام به کشت سطحی در محیط YGC و شمارش تعداد کلی پرگنههای قارچی شد. جنس و گونـه قارچها بر اساس ویژگیهای ریختشناسی ماکروسکوپی و میکروسکوپی و آزمایشهای بیوشیمیایی شناسایی شد. تعداد کلنیهای قارچ در همه نمونهها کمتر از حد استاندارد بود. در مجموع، ۱۵۸ جدایه قارچی از ۱۶ جنس قارچ از نمونهها به دست آمد. آلودگی نمونههای خوراک به جنس آسپرژیلوس 47/90% و فراوانی این جنس 25/70% بود. آلودگی نمونههای خوراک به گونههای مولد آفلاتوکسین 57/78% و فراوانی این گونهها 79/22% بود. آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس فومیگاتوس با 95/80% و 66/66% آلودگی نمونههای خوراک و فراوانی 52/21% و 72/17% بیشترین آلودگی بین گونههای قارچی در خوراک را داشتند. آلودگی نمونههای خوراک به گونههای جنس فوزاریوم و جنس پنیسیلیوم 76/4% و 8/23% و فراوانی آنها در جمعیت قارچی 26/1% و 32/6% بود. آلودگی خوراک به گونههای آفلاتوکسینزا آسپرژیلوس و آسپرژیلوس نایجر در مزرعههای واقع در کوهستان بیشتر بود و آلودگی به گونه آسپرژیلوس فومیگاتوس و جنس فوزاریوم و پنیسیلیوم در مزرعههای واقع در دشت بیشتر بود. نتایج این تحقیق نشان داد با وجود پایین بودن تعداد کلی پرگنههای قارچی در نمونهها خوراک بیشترین فراوانی و درصد آلودگی مربوط به جنس آسپرژیلوس و بهخصوص گونههایی با توانایی تولید سموم قارچی آفلاتوکسین و اکراتوکسین مربوط بود. | ||
کلیدواژهها | ||
خوراک ماهی؛ آلودگی قارچی؛ قزل آلای رنگین کمان؛ آبزیپروری | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 84 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 75 |