تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 741 |
تعداد مقالات | 7,018 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,037,497 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,759,567 |
موسیقیهای ممنوعه درایران: عرصه تنش بین کمونیسم و امپریالیسم | ||
پژوهشهای میانرشتهای هنر | ||
مقاله 5، دوره 2، شماره 1 - شماره پیاپی 2، مرداد 1403، صفحه 81-102 اصل مقاله (1.41 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/ira.2024.28037.1024 | ||
نویسنده | ||
کیوان آقامحسنی* | ||
استادیار گروه موسیقی، دانشکدۀ معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران | ||
چکیده | ||
پس از اولین واردات صفحههای گرامافون، دولت ایران برای نخستینبار در سال 1931 برخی از سبکهای موسیقی را ممنوع کرد. دولت در دهۀ 1930، متن ترانهها را از نظر عدم ارتباط با ایدئولوژی کمونیستی بررسی میکرد. در مقابل، دولت ایران در دهههای 1980 و 1990برخی از ژانرهای موسیقی مانند راک و در ادامه هیپهاپ را غیرمجاز اعلام کرد، زیرا از زمان انقلاب اسلامی، آمریکا و محصولات فرهنگی وابسته به آن بهعنوان قدرتی امپریالیستی تلقی میشد. از آن زمان سیاست فرهنگی بهدنبال کاهش نفوذ فرهنگ آمریکا بر جامعه ایران بوده است. در این شرایط، سیاست فرهنگی از دهه 2000 استراتژی جدیدی را اجرا کرد. خود دولت از ژانرهای بهاصطلاح ممنوعۀ موسیقی، برای تبلیغ دیدگاههای سیاسی و ایدئولوژیک خود استفاده میکند. این امر به برخی از نوازندگان این امکان را میدهد که بهطور رسمی در زمینه هیپهاپ و راک فعالیت کنند. در نتیجۀ جهانیشدن جامعه ایران، تضاد مستمری بین جامعه و دولت وجود دارد. موسیقی کانتری بهعنوان یک فضای جدید تنش بین نوازندگان و دولت ظاهر شده است. سیاست فرهنگی همچنان به تلاش برای کنترل علاقۀ فزاینده نوازندگان به موسیقی کانتری ادامه میدهد. در این شرایط، هنرمندان از اینترنت یا شبکههای اجتماعی برای دستیابی به مخاطبان خود استفاده میکنند. زیرا آنها برای انتشار موسیقی خود در این پلتفرمها لزوماً نیازی به مجوز دولت ندارند. موسیقیدانان ژانر کانتری قصد دارند نوعی موسیقی کانتری ایرانی خلق کنند. در بررسی قطعات آلبوم مهرشاد وفایی که بهصورت مجازی منتشر شده و از اولین آلبومها در ژانر کانتری پس از انقلاب است، مشخص شد که فرآیند بومیسازی موسیقی کانتری بیشتر در سطح متنی صورت گرفته است و هنوز لایه ملودیک را شامل نمیشود. | ||
کلیدواژهها | ||
کمونیسم؛ امپریالیسم؛ گرامافون؛ سانسور؛ جهانی شدن؛ سیاست فرهنگی | ||
مراجع | ||
Abrahamian, E. (1998). Iran between the two revolution. Teheran: Nashre Ney. (In Persian) Aghamohseni, K. (2012). The position of the recording industry in the cultural policy of Pahlavi I. Payame Baharestan. 17, 270-288. (In Persian) Appadurai, A. (2008). Modernity at large: cultural dimensions of globalization. Minneapolis: Univ. of Minnesota press. Baumann, M. P. (2000). Anthropology of Music. Würzburg: University of Würzburg (In German) Beck, Ul. (2007). What is globalization? Mistakes of globalism - Answers to globalization. Frankfurt am Main: Suhrkamp. (In German) Bremberger, B. (1990). Music censorship. Berlin: Verlag Schmengler.(In German) Eisel, S. (1990). Politic and music. München: Rowman & Littlefield Publishers. (In German) Fatemi, F. (2001). Iranian pop music stars. Teheran: Dschaber. (In Persian) Fuchs, M. (2007). Cultural policy. Wiesbaden: Dt. Kulturrat. (In German) Gigon, O. (1973). Platon: The State. Zürich, München: 398-399. (In German) Hedjazi, M. H. (1928). Gramophone in Iran or the scourge of society. Ettelā'āt 31.06.1307 (22.09.1928). Kousari, M. (2009). Underground Music in Iran. Jam’eh shenasi Honar va Adabiyat 1. 127-158. (In Persian) Kousari, M. & Mowlaei, M. M. (2013). The typology of discourses of persian rap music. Olume Ejtemaei: Motaleate Farhangi va Ertebatat, 29. 91-116. (In Persian) Nooshin, L. (2005). Underground, Overground: Rock Music and Youth Discourses in Iran. Iranian Studies 38/3. 463–94. Nooshin, L. (2011). Hip-hop Tehran: Migrating Styles, Musical Meanings, Marginalized Voices. In Migrating Music. Toynbee, J. and Dueck, B. London and New York: Routledge. 92-111. Prieberg, F. K. (1982). Music in the Nazi state. Frankfurt a.m: Fischer. (In German) Rafati, M. (1929). Gramophon and recordings. Ettelā'āt 07.05.1308 (29.07.1929). (In Persian) Reinhard, W. (1999). History of the government‘s power. München: C.H.Beck. (In German) Robertson, B. (2012). Reverberations of dissent: identity and expression in Iran's illegal music scene. London: Continuum. Small, Ch. (1998). Musicing: the meanings of performing and listening Hannover: Wesleyan University Press. Spittler, G. (2002). Global goods – local appropriations”. In Ethnology of globalization: perspectives on cultural entanglements. Hauser-Schäublin, Brigitta. Berlin: Reimer. 15-31. Vafaei, M. Interview at 20.05.2019. Youssefzadeh, A. (2000). The Situation of Music in Iran since the Revolution: The Role of Official Organizations. British Journal of Ethnomusicology, 9 (2), 35-61. Zaker Isfahani, A. (2007). Iran's culture and politics in the age of modernity. Tehran: Institute of Contemporary History of Iran. (In Persian) | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 92 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 61 |