تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 744 |
تعداد مقالات | 7,079 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,192,278 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,873,107 |
بررسی قابلیت پرورش ریزجلبک Dunaliella tertiolecta در آبهای ژرف سیستان | ||
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان | ||
دوره 11، شماره 1، خرداد 1402، صفحه 19-40 اصل مقاله (1.21 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/japb.2022.21644.1457 | ||
نویسندگان | ||
عبدالعلی راهداری* 1؛ علی خسروانی زاده1؛ ساحل پاکزاد توچایی2 | ||
1استادیار گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، پژوهشگاه زابل، زابل، ایران | ||
2استادیار گروه اکوسیستمهای طبیعی، پژوهشکده تالاب بینالمللی هامون، پژوهشگاه زابل، زابل، ایران | ||
چکیده | ||
هدف این مطالعه ارزیابی قابلیت آب نخستین چاه ژرف کشور واقع در منطقه سیستان برای پرورش ریزجلبک Dunaliella tertiolecta بود. به این منظور 5 تیمار شامل آب چاه ژرف با شوریهای 20 و ppt35، آب چاه ژرف و نمک دریاچه ارومیه (ppt35) و آب شهر با شوریهای 20 و ppt35 در نظر گرفته شد و ریزجلبک D. tertiolecta به مدت 24 روز تحت شرایط استاندارد (دمای 1±26 درجه سانتیگراد، شدت نور 2000 لوکس و 16 ساعت روشنایی- 8 ساعت تاریکی) پرورش داده شد. نتایج نشان داد مقدار pH در همه تیمارها تا روز 6 اندکی افزایش یافت، ولی سپس کاهش یافت و از روز 12 تا 24 روند ثابتی داشت. بالاترین میزان رشد، بیشترین تولید کلروفیل a و کاروتنوئید، بالاترین سرعت رشد ویژه، کمترین زمان دو برابر شدن و بالاترین میزان تقسیم در تیمار آب ژرف با شوری ppt20 مشاهده شد. اگر چه کمترین میزان زیتوده تولیدی در همین تیمار بود. بر اساس این نتایج میتوان گفت در صورت افزودن نمک به آب ژرف، با تغییر ترکیب و افزایش شوری، میزان زیتوده تولیدی افزایش خواهد یافت و به طور کلی ریزجلبک D. tertiolecta در آب ژرف (چاه شماره یک) منطقه سیستان قابل پرورش است. | ||
کلیدواژهها | ||
چاه ژرف؛ پرورش؛ ریزجلبک؛ Dunaliella tertiolecta؛ سیستان | ||
موضوعات | ||
زیست شناسی دریا | ||
مراجع | ||
اکبری ف. و مددکار حقجو م. 1396. بهبود ارزش تغذیهای دو گونه میکروجلبک سبز Dunaliella به وسیله تغییر در فاکتورهای محیط کشت. مجله منابع طبیعی ایران، 70(3): 261-243. Barbosa M., Janssen M.G.J., Ham N., Tramper J. and Wijffels R.H. 2003. Microalgae cultivation in air-lift reactors: Modelling biomass yield and growth rate as a function of mixing frequency. Biotechnology and Bioengineering, 82: 170–179. Belle A.J. 2007. Laboratory evaluation of Dunaliella tertiolecta as a candidate algal species tertiary wastewater treatment of nitrogen and phosphorus-laden effluents impacting marine environments. M.Sc. Thesis, Louisiana State University, USA. 77P. Ben-Amotz A. and Avron M. 1989. The biotechnology of mass culturing of Dunaliella for products of commercial interest. P: 90–114. In Cresswell R.C., Ress T.A.V. and Shah N. (Eds.). Algal and Cyanobacterial Biotechnology. Longman Scientific and Technical, UK. Benavides M., Mailier J., Hantson A., Munoz G., Vargas A., Impe J.V. and Vande Wouwer A. 2015. Design and test of a low-cost RGB sensor for online measurement of microalgae concentration within a photo-bioreactor. Sensors, 15: 4766–4780. Bhosale P., Larson A.J. and Bernstein P.S. 2004. Factorial analysis of tricarboxylic acid cycle intermediates for optimization of zeaxanthin production from Flavobacterium multivorum. Journal of Applied Microbiology, 96: 623–629. Borowitzka L.J., Borowitzka M.A. and Moulton T. 1984. Mass culture of Dunaliella: From laboratory to pilot plant. Hydrobiologia, 116/117: 115–121. Borowitzka M.A. and Siva C.J. 2007. The taxonomy of the genus Dunaliella Chlorophyta, Dunaliellales, with emphasis on the marine and halophilic species. Journal of Applied Phycology, 19: 567–590. Celekli A. and Donmez G. 2006. Effect of pH, light intensity, salt and nitrogen concentrations on growth and β-carotene accumulation by a new isolate of Dunaliella sp. World Journal of Microbiology and Biotechnology, 22: 183–189. Colusse G.A., Borges Mendes C.R., Rabello Duarte M.E., Cesar De Carvalhod J. and Noseda M.D. 2020. Effects of different culture media on physiological features and laboratory scale production cost of Dunaliella salina. Biotechnology Reports, 27: 1–9 (e00508). El Arroussi H., Benhima R., Bennis I., El Mernissi N. and Wahby I. 2015. Improvement of the potential of Dunaliella tertiolecta as a source of biodiesel by auxin treatment coupled to salt stress. Renewable Energy, 77: 15–19. Fazeli M., Tofighi H., Samadi N., Jamalifar H. and Fazeli A. 2012. Carotenoids accumulation by Dunaliella tertiolecta (Lake Urmia isolate) and Dunaliella salina (CCAP 19/18 & WT) under stress conditions. Daru Journal of Pharmaceutical Sciences, 14(3): 146–150. Freitas B.C.B, Bracher E.H., Morais E.G., Atala D.I.P., Morais M.G. and Costa J.A.V. 2019. Cultivation of different microalgae with pentose as carbon source and the effects on the carbohydrate content. Environmental Technology, 40: 1062–1070. Gomez P.I., Barriga A., Cifuentes A.S. and Gonzalez M.A. 2003. Effect of salinity on the quantity and quality of carotenoids accumulated by Dunaliella salina (strain CONC-007) and Dunaliella bardawil (strain ATCC 30861) Chlorophyta. Biological Research, 36: 185–192. Hopkins T.C., Sullivan Graham E.J., Schwilling J., Ingram S., Gomez S.M. and Schuler A.J. 2019. Effects of salinity and nitrogen source on growth and lipid production for a wild algal polyculture in produced water media. Algal Research, 38: 1–11 (101406). Hosseini T.A. and Shariati M. 2009. Dunaliella biotechnology: Methods and applications. Journal of Applied Microbiology, 107: 14–35. Jahnke L.S. and White L.A. 2003. Long-term hyposaline and hypersaline stresses produce distinct antioxidant responses in the marine alga Dunaliella tertiolecta. Journal of Plant Physiology, 160: 1193–1202. James C.M. and Al-Khars A.M. 1986. Studies on the production of planktonic copepods for aquaculture. Syllogeus, 58: 333–340. Jin E.S., Feth B. and Melis A. 2003. A mutant of the green algae Dunaliella salina constitutively accumulates zeaxanthin under all growth conditions. Biotechnology and Bioengineering, 81: 115–124. Johnson M.K., Johnson E.J., MacElroy R.D., Speer H.L. and Bruff B.S. 1968. Effects of salts on the halophilic alga Dunaliella viridis. Journal of Bacteriology, 95: 1461–1468. Kim M., Ahn J., Jeon H. and Jin E. 2017. Development of a Dunaliella tertiolecta strain with increased zeaxanthin content using random mutagenesis. Marine Drugs, 15: 1–14. Kirst G. 1990. Salinity tolerance of eukaryotic marine algae. Annual Review of Plant Biology, 41: 21–53. Lichtenthaler H.K. 1987. Chlorophylls and carotenoids: Pigments of photosynthetic biomembranes. Methods in Enzymology, 148: 350–382. Lichtenthaler H.K. and Wellburn A.R. 1983. Determinations of total carotenoids and chlorophylls a and b of leaf extracts in different solvents. Biochemical Society Transactions, 11: 591–592. Mata T.M., Martins A.A. and Caetano N.S. 2010. Microalgae for biodiesel production and other applications. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 14: 217–232. McLachlan J. 1960. The culture of Dunaliella tertiolecta Butcher-A euryhaline organism. Canadian Journal of Microbiology, 6: 367–379. Minhas A.K., Hodgson P., Barrow C.J. and Adholeya A. 2016. A review on the assessment of stress conditions for simultaneous production of microalgal lipids and carotenoids. Frontiers in Microbiology, 7: 1–19. Mojaat M., Pruvost J., Foucault A. and Legrand J. 2008. Effect of organic carbon sources and Fe2+ ions on growth and b-carotene accumulation by Dunaliella salina. Biochemical Engineering Journal, 39: 177–184. Nahidian B., Ghanati F., Shahbazi M. and Soltani N. 2018. Effect of nutrients on the growth and physiological features of newly isolated Haematococcus pluvialis TMU1. Bioresource Technology, 255: 229–237. Nishino H., Murakosh M., Ii T., Takemura M., Kuchide M., Kanazawa M., Mou X.Y. and Wada S. 2002. Carotenoids in cancer chemoprevention. Cancer and Metastasis Reviews, 21: 257–264. Omori M. and Ikeda T. 1984. Methods in Zooplankton Ecology. John Wiley and Sons, USA. 332P. Prasad K.N., Kumar A., Kochupillai V. and Cole W.C. 1999. High doses of multiple antioxidant vitamins: Essential ingredients in improving the efficacy of standard cancer therapy. The Journal of the American College of Nutrition, 18: 13–25. Rad A.F., Aksoz N. and Amin Hejazi M. 2011. Effect of salinity on cell growth and β-carotene production in Dunaliella sp. isolates from Urmia Lake in northwest of Iran. African Journal of Biotechnology, 10: 2282–2289. Ramakrishna A., Dayananda C., Giridhar P., Rajasekaran T. and Ravishankar G.A. 2011. Photoperiod influences endogenous indoleamines in cultured green alga Dunaliella bardawil. Indian Journal of Experimental Biology, 49: 234–240. Sathasivam R. and Juntawong N. 2013. Modified medium for enhanced growth of Dunaliella strains. International Journal of Current Science Research and Review, 5: 67–73. Tang H., Abunasser N., Garcia M.E.D., Chen M., Simon Ng K.Y. and Salley S.O. 2011. Potential of microalgae oil from Dunaliella tertiolecta as a feedstock for biodiesel. Appl Energy, 88: 3324–3330. Tsuji N., Hirayanagi N., Okada M., Miyasaka H., Hirata K., Zenk M.H. and Miyamoto K. 2002. Enhancement of tolerance to heavy metals and oxidative stress in Dunaliella tertiolecta by Zn-induced phytochelatin synthesis. Biochemical and Biophysical Research Communications, 293: 653–659. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,026 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 182 |