پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,112 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,245,986 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,899,754 |
تأثیر رژیم های غذایی حاوی مکمل های روی (Zn) و ویتامین E بر نرخ سوخت و ساز و برخی شاخص های رشد ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با کمبود مزمن اکسیژن محلول در آب | ||
| تغذیه آبزیان | ||
| دوره 8، شماره 3 - شماره پیاپی 21، مهر 1401، صفحه 67-83 اصل مقاله (1.03 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/janb.2023.24089.1192 | ||
| نویسندگان | ||
| احمد محممدی یلسوئی* 1؛ عبدالمجید حاجی مرادلو1؛ حامد پاک نژاد1؛ سیدعلی اکبر هدایتی2؛ رسول قربانی2 | ||
| 1گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان | ||
| 2گروه تولید و بهره برداری آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان | ||
| چکیده | ||
| غلظت اکسیژن به عنوان یکی از فراسنجههای فیزیکوشیمیایی آب همواره یکی از عوامل محدود کننده در تولیدات آبزی پروری بوده است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تأثیر استفاده از ویتامین E و روی (Zn) بر نرخ سوخت و ساز و برخی از شاخصهای رشد ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با کمبود مزمن اکسیژن بود. برای این منظور، 495 قطعه ماهی انگشت قد با میانگین وزنی 23/1 ± 38/15 گرم به روش کاملاً تصادفی انتخاب، و در دو گروه مستقل تقسیم شدند و با جیرههای حاوی مقادیر مختلف ویتامین E و Zn به مدت 8 هفته تغذیه شدند. غلظت ویتامین E و Zn (E:Zn) برابر 0:0، 60:0، 0:20، 60:20 mg/kg برای گروه شاهد (C1-C4) و 0:0، 60:0، 0:20، 60:20، 0:40، 120:0 و 120:40 mg/kg جیره برای گروه تیمار (T1-T7) بود. تمام شاخصهای فیزیکوشیمیایی آب بجز اکسیژن برای هر دو گروه شاهد و تیمار یکسان بود. غلظت اکسیژن برای گروه شاهد و تیمار به ترتیب 43/0 ± 7/8 و 38/0 ± 1/4 میلیگرم در لیتر بود. نرخ سوخت و ساز و فراسنجههای رشد در پایان دوره ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که کمبود مزمن اکسیژن منجر به کاهش معنیدار شاخصهای رشد از قبیل وزن نهایی و درازای بدن شد (05/0>p). همچنین، سطح نرخ سوخت و ساز پایه ماهی و بیشینه نرخ سوخت و ساز ماهی، دامنه یا افق سوخت و ساز هوازی ماهی در شرایط کمبود اکسیژن به شکل معنیدار کمتر از گروه شاهد بود (05/0>p). با وجود این، استفاده از مکملهای خوراکی مورد اشاره در رژیم غذایی ماهی منجر به بهبود معنیدار شاخصهای مورد مطالعه در گروه تیمار شد (05/0>p). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از مکملهای خوراکی علاوه بر بهبود نرخ سوخت و ساز ماهی در شرایط کمبود مزمن اکسیژن، منجر به افزایش کارایی تغذیه و رشد ماهی در این شرایط میشود که ارتباط مستقیم با بازده تولید تأسیسات آبزی پروری دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مکملهای خوراکی؛ ماهیان آب شیرین؛ استرس اکسیداتیو؛ نرخ متابولیسم؛ بازده تولید | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 667 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 229 |
||