اجتماع‌پذیری و سرزندگی فضاهای عمومی شهری: شواهدی از دیدگاه متخصصین و کاربران در خیابان ولیعصر تهران

اکزاد، جهانشاه. )1398(. جستاری پیرامون مفهوم و جایگاه سرزندگی. مجله گفتمان طراحی شهری دانشگاه تربیت مدرس، 1)1( .53-45
جانسون، پاتریشیا آلتنبرند. )2001(. فلسفه هانا آرنت. ترجمه خشایار دیهیمی. )1385(. تهران: طرح نو.
رضایینیا، حسن. )1397(. تبیین سازوکارهای تولید اجتماعی فضاهای عمومی در شهر تهران. رساله منتشرنشده دکتری. دانشگاه تهران، دانشکده
جغرافیا، گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری.
ژیلنیتس، آندژی. )2007(. فضا و نظریه اجتماعی. ترجمه محمود شورچه. )1394(. تهران: انتشارات پرهامنقش.
طهماسبی، فرخ؛ نظمفر، حسین؛ قنبری، ابوالفضل و رضایینیا، حسن. )1399(. ارزیابی و تحلیل ترجیحات معیارهای سرزندگی شهری در خیابان
ولیعصر تهران. مجله شهر پایدار، 3)1(، .58-41
علیخواه، فردین و شادمنفعت، معصومه. )1395(. عشاق و شهر؛ مطالعهای درباره جوانان و فضاهای عمومی در شهر رشت. تحقیقات فرهنگی
ایران، 9)1(، .176-149
فکوهی، ناصر. )1391(. پرسه زنی در شهر بهمثابه امری فرهنگی. حرفه هنرمند، ،41 .7-1
کاظمی، عباس. )1392(. پرسهزنی و زندگی روزمره ایرانی. تهران: انتشارات فرهنگ جاوید.
لنگ، جان. )1987(. آفرینش نظریه معماری؛ نقش علوم رفتاری در طراحی محیط. ترجمه علیرضا عینیفر. )1388(. تهران: انتشارات دانشگاه
تهران.
محمدپور، احمد. )1389(. فراروش بنیانهای فلسفی و عملی روش تحقیق ترکیبی در علوم اجتماعی و رفتاری. تهران: انتشارات جامعهشناسان.
مدنیپور، علی. )1998(. تهران ظهور یک کالنشهر. ترجمه حمید زرآزوند. )1381(. تهران: انتشارات پردازش و برنامهریزی شهری.
مدنیپور، علی. )2003(. فضاهای عمومی و خصوصی شهر. ترجمه فرشاد نوریان. )1387(. تهران: شرکت پردازش و برنامهریزی شهری.
مرتاضمهربانی، الناز؛ منصوری، سیدامیر و جوادی، شهره. )1396(. رویکرد منظر در ایجاد سرزندگی خیابان ولیعصر با تأکید بر ایجاد حس مکان،
نمونه موردی: خیابان ولیعصر. باغ نظر، 14)55(، .16-5
معینی، محمدمهدی. )1391(. خیابانهای معاشرپذیر، محل درنگ و ماندن. تهران: سازمان زیباسازی شهر تهران.

 

Alikhah, F., & Shad Manfat, M. (2016). Lovers and the city; A study about youth and public spaces in
Rasht. Iranian Cultural Research, 9(1), 149-176. (In persian)
Andersson, C. (2016). Public space and the new urban agenda. The Journal of Public Space, 1(1), 5-10.
Bajçinovci, B. Q., Gjinolli, I., & Beqiri, R. (2018). Measuring Vitality of the Ottoman Public Space in
Kosovo Cities. Journal of Science, Humanities and Arts-JOSHA, 5(4), 10-11.
Buijs, A. E., Elands, B. H., & Langers, F. (2009). No wilderness for immigrants: Cultural differences in
images of nature and landscape preferences. Landscape and urban Planning, 91(3), 113-123.
Carmona, M., De Magalhaes, C., & Hammond, L. (2008). Public space: the management dimension.
London: Routledge.
Carr, S., Stephen, C., Francis, M., Rivlin, L. G., & Stone, A. M. (1992). Public Space (Cambridge
Series in Environment and Behavior). Cambridge University Press.
Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed
methods approach. Sage publications.
Fakuhi, N. (2012). Wandering the city as a cultural thing. Herfeyeh Honarmand, 41, 1-7. (in persian)
Garvin, A. (2016). What makes a great city. Island Press.
Gehl, J. (2007). Public spaces for a changing public life. In C. W. Thompson & P. Travlou (Eds.), Open
space: People space (pp. 23-30). Taylor & Francis.
Gillenitz, A. (2007). Space and Social Theory (M. Shoorcheh, trans.). Tehran: Parhamnoghsh
Publications. (in persian)
Helmreich, W. B. (2013). The New York nobody knows. Princeton University Press.
Hubbard, P., & Lyon, D. (2018). Introduction: Streetlife–the shifting sociologies of the street. The
Sociological Review, 66(5), 937-951.
Johnson, P. (2001). Philosophy Hannah Arendt (K. Deihimi, Trans.). Tehran: new design. (in persian)
Kayden, J. S. (2000). Privately owned public space: the New York City experience. John Wiley & Sons.
Kazemi, A. (2013). Wandering and Iranian daily life. Tehran: Farhang Javid Publications. (in persian)
Lang, J. (1987). Creation of architectural theory; The role of behavioral sciences in environmental
design (A. Aeinifar, Trans.). Tehran: University of Tehran Press. (in persian)

Langstraat, F., & Van Melik, R. (2013). Challenging the ‘end of public space’: A comparative analysis
of publicness in British and Dutch urban spaces. Journal of Urban Design, 18(3), 429-448.
Lawson, B. (2007). Language of space. Routledge.
Lefebvre, H. (1991). The production of space (D. Nicholson-Smith, Trans.). Blackwell.
Lofland, L. H. (2017). The public realm: Exploring the city's quintessential social territory. Routledge.
Low, S., Taplin, D., & Scheld, S. (2009). Rethinking urban parks: Public space and cultural diversity.
University of Texas Press.
Lu, S., Huang, Y., Shi, C., & Yang, X. (2019). Exploring the associations between urban form and
neighborhood vibrancy: A case study of Chengdu, China. ISPRS International Journal of GeoInformation, 8(4), 165.
Madnipour, A. (1998). Tehran The Rise of a Metropolis (H. Zarazvand, Trans.). Tehran: Urban Planning
and Processing Publications. (in persian)
Madnipour, A. (2003). Public and private spaces of the city (F. Nourian, Trans.). Tehran: Urban
Processing and Planning Company. (in persian)
Moeini, M. (2012). Social streets, a place to linger and stay. Tehran: Tehran City Beautification
Organization. (in persian)
Mohammadpour, A. (2010). Fararosh Philosophical and Practical Foundations of Combined Research
Methods in Social and Behavioral Sciences. Tehran: Jamehshenasan Publications. (in persian)
Montgomery, J. (1995). Editorial urban vitality and the culture of cities. Planning Practice & Research,
10(2), 101-110.
Mortaz Mehrabani, A., Mansoori, S., & Javadi, S. (2017). Landscape approach in creating vitality of
Valiasr Street with emphasis on creating a sense of place, case study: Valiasr Street. Bagh-e Nazar,
14(55), 5-16. (in persian)
Pakzad, J. (2019). An Inquiry into the Concept and Status of Vitality. Journal of Urban Design
Discourse, Tarbiat Modares University, 1(1) 45-53. (in persian)
Park, K., Ewing, R., Sabouri, S., & Larsen, J. (2019). Street life and the built environment in an autooriented US region. Cities, 88, 243-251.
Paumier, C. (2007). Creating a Vibrant City Center. (ULI) Urban Land Institute Washingtin DC.
Peters, K., & De Haan, H. (2011). Everyday spaces of inter-ethnic interaction: the meaning of urban
public spaces in the Netherlands. Leisure/Loisir, 35(2), 169-190.
PPS Organization. (2009). What Makes a Successful Place? [WebSite]. Retrieved 2017, Nov. 12, from
https://www.pps.org/reference/grplacefeat/
Rastegar, N., Ahmadi, M., & Malek, M. (2014). Factors affecting the vitality of streets in downtown
Johor Bahru city. Indian Journal of Scientific Research, 7(1), 361-374.
Rezaeinia, H. (2018). Explaining the mechanisms of social production of public spaces in Tehran
(Doctoral dissertation, University of Tehran). (in persian)
Sepe, M. (2017). The Role of Public Space to Achieve Urban Happiness. International Journal of
Sustainable Development and Planning, 2(4), 724-733.
Tahmasebi, F., Nazmafar, H., Ghanbari, A., & Rezaeinia, H. (2020). Evaluation and Analysis of Urban
Vitality Criteria Preferences in Valiasr St., Tehran. Shahr Paydar Journal, 3(1), 41-58. (in persian)
Tashakkori, A., & Teddlie, C. (2010). Sage handbook of mixed methods in social and behavioral
research. SAGE publications.
Varna, G., & Tiesdell, S. (2010). Assessing the publicness of public space: The star model of
publicness. Journal of Urban Design, 15(4), 575-598.
Whyte, W. (1980). Social life of small urban space. Project for Public Spaces, US nonprofit
organization for creating and sustaining public places