پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,112 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,245,952 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,899,718 |
خودآگاهی در رمان؛ بررسی آرای هگل و باختین | ||
| نقد و نظریه ادبی | ||
| مقاله 8، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 12، اسفند 1400، صفحه 167-188 اصل مقاله (1.13 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله مروری | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/naqd.2022.16163.1970 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم السادات حسینی سیرت1؛ یوسف شاقول* 2 | ||
| 1دانشجوی دکتری گروه فلسفه، دانشکدۀ ادبیات، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه فلسفه، دانشکدۀ ادبیات، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| چکیده | ||
| هگل، فیلسوف آلمانی و باختین، نظریه‌پرداز و منتقد ادبی روسی ازجمله متفکرانی هستند که رمان را موضوع تأمل فلسفی خود قرار داده‌اند و هر دو به مؤلفۀ «خودآگاهی در رمان» توجه داشته‌اند. در فلسفۀ هگل و در سیر تکامل روح به سمت آزادی، رمان از بالاترین تجلیات روح در فرم هنری است؛ جایی که روح به یکی از بالاترین سطوح خودآگاهی در قالب هنر می‌رسد. ضمن اینکه رمان به واسطۀ ظهور در دوران رمانتیک هنر، واجد قهرمان خودآگاه است. باختین هم در دو موضع از خودآگاهی در رمان می‌گوید: یکی آنجایی که رمان را گونه‌ای خودآگاه معرفی می‌کند و جای دیگر وقتی است که از خودآگاهیِ قهرمان رمان سخن می‌گوید. باختین وقتی داستایفسکی را خالق رمان چندصدا معرفی می‌کند، می‌گوید این خودآگاهی قهرمان است که به رمان‌های داستایفسکی خصلت چندصدایی می‌بخشد. درعین‌حال بحث از خودآگاهی در رمان، در هر دو متفکر به بحث از بی‌خانمانی هم گره می‌خورد. ما در این مقاله تلاش کردیم نشان دهیم موضع هر یک از دو متفکر نسبت به این موضوع چه بوده، چه شباهت و چه تفاوتی با هم دارند و چه گفت‌وگویی میان آنها یکی به‌عنوان فیلسوف و دیگری به‌عنوان نظریه‌پرداز ادبی شکل گرفته‌است | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| رمان؛ خودآگاهی؛ بی‌خانمانی؛ حماسه؛ هنر رمانتیک | ||
| مراجع | ||
|
آلن، گ. ۱۳۹۲. بینامتنیت. ترجمه پ. یزدانجو. تهران: مرکز.
ابوت، اچ. پ. ۱۳۹۷. سواد روایت، ترجمه ر. پورآذر. و ن. م. اشرفی. تهران: اطراف.
ارسطو. ۱۳۸۷. فن شعر، ترجمه ع. زرین‌کوب. تهران: امیرکبیر.
استیس، و. ت. ۱۳۸۸. فلسفه هگل، ترجمه ح. عنایت. تهران: امیرکبیر.
باختین، م. 1391. تخیل مکالمه‌ای، ترجمه ر. پورآذر. تهران: نی.
باختین، م. 1395. پرسش‌های بوطیقای داستایفسکی، ترجمه س. صلح‌جو. تهران: نیلوفر.
پوینده، م. ۱۳۶۹. «رمان از نظرگاه هگل». کتاب صبح تابستان، (۷): 15-20.
شرمن، د. ۱۳۹۷. خودآگاهی هگلی و پساساختارگرایان فرانسوی، ترجمه م.م. اردبیلی. و پ. ذوقی. تهران: نی.
لوکاچ، گ. ۱۳۹۲. نظریه رمان، ترجمه ح. مرتضوی. تهران: آشیان.
کاپلستون، ف. ۱۳۸۲. تاریخ فلسفه از فیشته تا نیچه، ترجمه د. آشوری. ج7. تهران: علمی و فرهنگی و سروش.
هولکوییست، م. 1395. مکالمه‌گرایی، ترجمه م. امیرخانلو. تهران: نیلوفر.
Anley, M. 2014. The Wisdom of Brailless Knights: Paradox, Dialectic and Literature’s Conditions of Possibility, Thesis submitted for the degree of Doctor of Philosophy. Durham University. Bakhtin, M.M. 1986. Speech Genres and Other Late Essays, Trans. V. W. McGee. Austin. Tx: University of Texas Press. Dop, E. 2001. Bakhtin and Hegelian Tradition, Thesis submitted for the degree of Doctor of Philosophy. The University of Sheffield. Hegel, G.W.F. 1988. Aesthetics, Lectures on Fine Art, Trs. T. M. Knox. Clarendon Press: Oxford. Lumsden, S. 2015. "At Home with Hegel and Heidegger". Philosophy Today. Vol. 59 (1): 7-21. Neubauer, J. 1996. "Bakhtin versus Lukács: Inscriptions of Homelessness in Theories of the Novel". Poetics Today, Vol. 17. No. 4. Creativity and Exile: European/American PerspectivesII: 531-546. Tihanov, G. 2000. The Master and Slave: Lukacs, Bakhtin and the Ideas of Their Time, Oxford University press.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 792 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 489 |
||