تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 743 |
تعداد مقالات | 7,046 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,121,943 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,847,671 |
مطالعه رابطه جمعیتی و اثر چند کنهکش برکنه تارتن دولکهای (Tetranychus urticae Koch) و کنه شکارگر Neoseiulus californicus (McGregor) در رز گلخانهای | ||
تحقیقات آفات گیاهی | ||
مقاله 6، دوره 11، شماره 3، آذر 1400، صفحه 59-69 اصل مقاله (546.08 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/iprj.2021.5259 | ||
نویسندگان | ||
محمد ناطق گلستان* 1؛ آزاده فرازمند2؛ هاشم کمالی1 | ||
1بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران | ||
2بخش تحقیقات جانور شناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
خانوادهی Tetranychidae مهمترین گونههای کنههای آفت گلخانهای را در خود جای داده است و در بین آنها کنه تارتن دولکهای، مهمترین آفت گلخانهای به حساب میآید. در این تحقیق در شرایط پایدار، رابطهی میان جمعیت کنه شکارگر Neoseiulus californicus (McGregor) و مراحل زیستی کنه تارتن دولکهای مورد بررسی قرار گرفت و مدل رگرسیون خطی چندگانه برای این متغیرها برازش شد. نتایج نشان داد که کنه شکارگر، مرحلهی لاروی کنه تارتن دولکهای را با بیشترین مقدار ضریب بتا (795/0 Beta=) نسبت به سایر مراحل زیستی کنه تارتن دولکهای ترجیح میدهد. در ادامه کارایی چهار ترکیب کنهکش پلاریس® (کلرفناپیر SC 24%)، اسپید® (کلرفناپیر SC 24%)، فلورامایت® (بایفنازیتSC 24% ) و دایابون3® (روغن کرچک SL 10%) علیه این آفت و کنه شکارگر آن در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس درصد مرگ و میر مراحل زیستی تخم، لارو، پوره و افراد بالغ کنه تارتن دولکهای و کنه شکارگر آن توسط کنهکشها در روزهای 3، 7 و 14 بعد از سمپاشی نشان داد که ترکیبهای بایفنازیت 5/0 در هزار، روغن کرچک 8 در هزار و کلرفناپیر (پلاریس®) 5/0 در هزار در تمام مراحل زیستی در فواصل زمانی مختلف بهترتیب بالاترین درصد تلفات را دارند. بر اساس طبقه بندی IOBC، کمخطرترین ترکیب برای کنه شکارگر، روغن کرچک و بایفنازیت و خطرناکترین ترکیب، هر دو فرم تجاری کلرفناپیر بهدست آمد. | ||
کلیدواژهها | ||
دشمن طبیعی؛ کنه تارتن؛ کنهکش؛ گروهبندی IOBC؛ گیاهان زینتی | ||
مراجع | ||
Amano, H., Ishii, Y. and Kobiri, Y. 2004. Pesticide susceptibility of two dominant phytoseiid mites, Neoseiulus californicus and N. womersleyi, in conventional Japanese fruit orchard (Gamasina: Pyhtoseiidae). Journal of the Acarological Society of Japan 13(1): 65–70.
Arbabi, M., Imami, M. S., Baradaran, P. and Jalilian, N. 2014.Evaluation of the efficacy of the acaricide bifenazate (SC 24%) against Tetranychus urticae Koch in greenhouse crops. Pesticides in Plan Protection Sciences 2(1): 1-9. (In Farsi)
Ardeh, M. J., Bagheri, M.R., Yousefi, M., Hosseini Gharalari, A. and Sheikhi Garjan, A. 2015. Comparing the efficacy of spirotetramat (SC 100) with regular insecticides against onion thrips, Thrips tabaci Lindeman. Pesticides in Plan Protection Sciences 2(2): 123-132. (In Farsi)
Attia, S., Grissa, K. L., Lognay, G., Bitume, E., Hance, T. and Mailleux, A. C. 2013. A review of the major biological approaches to control the worldwide pest Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae) with special reference to natural pesticides. Journal of Pest Science 86: 361-386.
Ay, R. and Yorulmaz, S. 2010. Inheritance and detoxification enzyme levels in Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) strain selected with chlorpyrifos. Journal of Pest Science 83(2): 85-93.
Brandenburg, R. L. and Kennedy, G. G. 1987. Ecological and agricultural consideration in the management of two-spotted spider mite (Tetranychus urticae Koch). Agricultural Zoology Reviews 2: 185-236.
Cloyd, R. A., Galle, C. L. and Keith, S. R. 2006. Compatibility of three miticides with the predatory mites Neoseiulus californicus McGregor and Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae). HortScience 41: 707-710.
Dekeyser, M. A., McDonald, P. T. and Moore, R. C. 1996. D2341-A novel agent to control spider mites. Proceedings of the British Crop Protection Conference: Pests and Disease. England. pp. 487–492.
Ebadzadeh, H.R., Ahmadi, K., Mohammadnia Afraouzi, Sh., AbbasTaleghani, R., Abbasi, M. and Yari, Sh. 2018. Agricultural Statistics of 2016. Ministry of Agriculture-Jahad Press. Iran. (In Farsi)
Hardin, M. R., Benrey, B., Coll, M., Lamp, W. O., Roderick, G. K. and Barbosa, D. 1995. Arthropoda pest resurgence: an overview of potential mechanisms. Crop Protection 14: 3-18.
Hassan, S. A., Bigler, F., Bogenschutz, H., Boller, E., Brun, J., Calis, J. N. M., Coremans-Pelseneer, J., Duso, C., Grove, A., Heimbach, U., Helyer, N., Hokkanen, H., Lewis, G. B., Mansour, F., Moreth, L., Polgar, L., Samsoe-Petersen, L., Sauphanor, B., Stäubli, A., Sterk, G., Vainio, A., Vander Veire, M., Viggiani, G. and Vogt, H. 1994. Results of the sixth joint pesticide-testing programme of the IOBC/WPRS-working group pesticides and beneficial organisms. Entomophaga 39: 107-119.
Helle, W. and Sabelis, M. W. 1985. Spider mites: their biology, natural enemies and control, Volume 1. Elsevier Amsterdam.
Henderson, C. F. and Tilton, E. W. 1995. Tests with acaricides against the brown wheat mite. Journal of Economic Entomology 48(2): 157-161.
Huffaker, C. B., Van de Vrie, M. and McMurty, J. A. 1969. The ecology of tetranychid mites and their natural control. Annual Review of Entomology 14: 125-174.
Kim, S. S., YOO, S. S. 2002. Comparative toxicity of some acaricides to the predatory mites, Phytoseiulus persimilis and the two-spotted spider mite, Tetranychus urticae. Biocontrol 47: 563–573.
Mortazavi, N., Seifi, R. and Moharramipour, S. 2016. Effect of a botanical acaricide, Dayabon on predatory mite Amblyseius swirskii (Acari: Phytoseiidae). Proceeding of 3rd National Meeting on Biocontrol in Agricultural and Natural Resources of Iran. Ferdowsi University Mashahad, 2-3 February, Iran. pp. 64. (In Farsi)
Ochiai, N., Mizuno, M., Mimori, N., Miyake, T., Dekeyser, M., Jara Canlas, L. and Takeda, M. 2007. Toxicity of bifenazate and its principal active metabolite, diazene, to Tetranychus urticae and Panonychus citri and their relative toxicity to the predaceous mites, Phytoseiulus persimilis and Neoseiulus californicus. Experimental and Applied Acarology 43: 181-197.
Rahmani, H., Hoseini, M., Saboori, A. and Walzer A. 2016. Prey preference of the predatory mite Neoseiulus californicus (Mesostigmata: Phytoseiidae) when offered two major pest species, the two spotted spider mite and the onion thrips. International Journal of Acarology 42(6): 319-323.
Ramezani Shirvani, R., Mohammadi Shrif, M. and Hadizadeh A. R. 2021. Efficacy of the new acaricide of Bifenazate (Floramite®) in controlling two-spot spider mite Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae) and its safety on predator mite Euseius amissibilis (Acari: Phytoseiidae). Proceeding of 10th National Conference on Sustainable Agriculture and Natural Resources. 7 July, Iran. 1-8. (in Farsi)Rezaei, M. and Moharramipour, S. 2019. Efficacy of Dayabon, a botanical pesticide, on different life stages of Myzus persicae and its biological control agent, Aphidius matricariae. Journal of Crop Protection 8(1):1-110.Sabouri, A., Faraji, F. and Zahedi Golpayegani, A. 2010. Greenhouse mites: Identification, biology and control. Tehran University Press. (In Farsi)
Sanatgar, E., Vafaei Shoushtari, R., Zamani, A.A., Arbabi, M. and Soleyman Nejadian, E. 2013. Effect of frequent application of bifenazate on biology and biological parameters of predatory mite Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae). Proceeding of 20th Iranian Plant Protection Congress. 26-29 August, Iran. pp. 443. (In Farsi)
Sedaratian, A. 2009. Evaluation of resistance of some soybean cultivars and genotypes to two-spotted spider mite. M.S. Thesis. The University of Tarbiat Modares. (In Farsi)
Seifi, R., Mortazavi, N. and Moharramipour, S. 2016. Effect of Dayabon as plant pesticide on different biological stages of two-spotted spider mite. Proceeding of 1st Iranian International Congress Entomology. 29-31 August, Iran. pp. 499. (In Farsi).
Song, Z. W., Zheng, Y., Zhang, B. X. and Li, D. S. 2016. Prey consumption and functional response of Neoseiulus californicus and Neoseiulus longispinosus (Acari: Phytoseiidae) on Tetranychus urticae and Tetranychus kanzawai (Acari: Tetranychidae). Systematic and Applied Acarology 21(7): 936-946.
Sparks, T. C. and Nauen, R. 2015. IRAC: Mode of action classification and insecticide resistance management. Pesticide Biochemistry and Physiology 121: 122-128.
SPSS Inc. 2007. SPSS for windows user’s guide release 16. SPSS Inc. Chicago, IL.
Tang, X., Zhang, Y., Wu, Q., Xie, W. and Wang, Sh. 2014. Stage-specific expression of resistance to different acaricides in four field populations of Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae). Journal of Economic Entomology 107(5): 1900-1907
Tunç, I., Berger, B. M., Erler, F. and Dagli, F. 2000. Ovicidal activity of essential oils from five plants against two stored-product insects. Journal of Stored Products Research 36(2): 161-168.
Tomlin, C. D. S. 2000. In The Pesticide Manual: A World Compendium. 12th. Edited. British Crop Protection Council, London, UK. 1250 pp.
Van Leeuwen, T., Demaeght, P., Osborne, E. J., Dermauw, W., Gohlke, S., Nauen, R., Grbic, M., Tirry, L., Merzendorfer, H. and Clark, R. M. 2012. Population bulk segregant mapping uncovers resistance mutations and the mode of action of a chitin synthesis inhibitor in arthropods, Proceedings of the National Academy of Sciences. USA 109: 4407-4412.
Van Nieuwenhuyse, P., Demaeght, P., Dermauw, W., Khalighi, M., Stevens, C. V., Vanholme, B., Lümmen, P. and Van Leeuwen, T. 2012. On the mode of action of bifenazate: New evidence for a mitochondrial target site. Pesticide Biochemistry and Physiology 104: 88-95.
Wlson, L. T., Trichilo, P. J. and Gonzalez, D. 1991. Natural enemies of spider mites (Acari: Tetranychidae) on cotton: Density regulation or casual association. Environmental Entomology 20(3): 849-856.
Zheng, Y., Clercq, P. D., Song, Z. W., Li, D. S. and Zhang, B. X. 2017. Functional response of two Neoseiulus species preying on Tetranychus urticae Koch. Systematic and Applied Acarology 22(7): 1059-1068. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 728 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 637 |