پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 708 |
| تعداد مقالات | 6,658 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,204,761 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,316,506 |
بوطیقای کلیله و دمنه تحلیل سازوکارهای حاکم بر مقدمهها و متن کلیله و دمنه | ||
| نقد و نظریه ادبی | ||
| مقاله 10، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 12، اسفند 1400، صفحه 215-238 اصل مقاله (9.22 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/naqd.2021.18717.2155 | ||
| نویسنده | ||
| مصطفی صدیقی* | ||
| دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران. | ||
| چکیده | ||
| کلیله و دمنه با تکیه بر حکمتآموزی و مفاهیم خرد و سخن و نامیرایی، چنین مینماید که از متون پیش از خود برگرفته و تکوین یافته‌است؛ از آن به بعد، به زبانهای مختلف ترجمه شده و هر مترجم، مقدمهای بر آن افزوده‌است که ضمن بازتولید محورهای کلیله و دمنه، ارجاع‌هایی مبتنی بر گفتمان هر دوره و هر زبان را نیز در متن اصلی وارد کردهاند. در این پژوهش با رویکرد توصیفی و تحلیلی و بهرهمندی از نمادشناسی اسطورهای و در کنار آن با اشارهای به بینامتنیت، محورها و بنیادهای کلیله و دمنه و تکثیر و انتقال آن محورها به مقدمههای مترجمان نشان داده، رابطۀ مقدمهها با متن کلیله و دمنه، توصیف، تحلیل و بررسی شده‌است. مقدمهها در کنار و یا در مواجهه با متن اصلی، کوشیدهاند با تکرار محورهای کلیله و دمنه، با آن پیوندی ساختاری یابند و در اسطوره سخن - خردِ جاودانگیبخشِ آن سهیم شوند و نیز، هر ترجمه و مقدمۀ آن که به‌مثابه خوانشهایی برآمده از گفتمان و زبان هر دورهاند؛ به بخش جداییناپذیر کلیله و دمنه درآیند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کلیله و دمنه؛ مقدمهها؛ جاودانگی؛ نمادشناسی اسطورهای؛ بینامتنیت | ||
| مراجع | ||
|
آلن، گ. 1380. بینامتنیت، ترجمه پ. یزدانجو. تهران: مرکز.
احمدی، ب. 1372. ساختار و تأویل متن، تهران: مرکز.
الیاده، م. 1387. متون مقدس بنیادین، ترجمه م. صالحیعلامه. تهران: فرا روان.
الیاده، م. 1391. تصاویر و نمادها، ترجمه م.ک. مهاجری. تهران: کتاب پارسه.
ایونس، و. 1381. اساطیر هند، ترجمه ب. فرخی. تهران: اساطیر.
بخاری، م. 1369. داستانهای بیدپای، تصحیح پ. ناتلخانلری و م. روشن. تهران: خوارزمی.
بهار، م. 1382. ادیان آسیایی، تهران: چشمه.
بهرامی، ر. 1385. «انتقال دانش پزشکی هندیان به عالم اسلام». تاریخ اسلام، 25 (7): 5-34.
پورجوادی، ن. 1383. «دیباچه: مجلس انس نویسنده و خواننده». آینه میراث، 27 (4): 123-140.
پورخالقی چترودی، م .1381. درخت شاهنامه، مشهد: بهنشر.
تفضلی، ا. 1378. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، تهران: سخن.
توفان، م. 1385. زبان، است یا هست، تهران: کتاب ایران.
جلالی نایینی، م. 1375. هند در یک نگاه، تهران: شیرازه.
حسن دوست، م. 1383. فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی، زیر نظر ب. سرکاراتی. ج1. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
حسینی، ص. و رفویی، پ. 1382. کاشیکاری کاخ کاتبان، تهران: نیلوفر.
دو بلوا، ف. 1382. برزویه طبیب و منشأ کلیله و دمنه، ترجمه ص. سجادی. تهران: طهوری.
رومر، ک. و گیینون، ل. 1378. بازمانده‌های زندگی مانی، ترجمه ا.ح. شالچی. تهران: آتیه.
سبزیانپور، و. و حسن‌زاده، ا. 1392. «مقدمه کلیله و دمنه و باب برزویه طبیب دریچهای بر فرهنگ و تربیت در ایران باستان». ادبیات تعلیمی، (20): 103-136.
سیملینگ، و. 1384. دانشنامه نظریههای ادبی معاصر، زیرنظر ا. ریما مکاریک. ترجمه م. مهاجر و م. نبوی. تهران: آگه. 105-108.
شایگان، د. 1371. بتهای ذهنی و خاطره ازلی، تهران: امیرکبیر.
شیکهر، ا. 1385. پنچاتنترا، تهران: دانشگاه تهران.
فاضلی، ف. و نیکویی، ع. و نقدی، ا. 1392. «رهیافت میان فرهنگی به گیاه و درخت در اساطیر و ادبیات». ادب پژوهی، (23): 9-33.
فرای، ن. 1379. رمزکل: کتاب مقدس و ادبیات، ترجمه ص. حسینی. تهران: نیلوفر.
فریزر، ج. 1383. شاخه زرین، ترجمه ک. فیروزمند. تهران: آگاه.
کاشفی، ک. 1336. انوار سهیلی، تهران: امیرکبیر.
کزازی، م. 1388. «برزویه طبیب و آیین جین». ادبیات تطبیقی، 3(10): 210-217.
کمبل، ج. 1389. قهرمان هزارچهره، ترجمه ش. خسروپناه. مشهد: گل آفتاب.
کوپر، ج. 1379. فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمه م. کرباسیان. تهران: فرشاد.
گری، س. 1388. «درختان». مجموعه مقالات درآمدی بر انسان‌شناسی هنر و ادبیات، ترجمه م.ر. پورجعفری. تهران: ثالث. 33-51.
لوسی، ن .1393. فرهنگ واژگان دریدا، ترجمه م. پارسا. تهران: رخداد نو.
محجوب، م. 1336. درباره کلیله و دمنه، تهران: خوارزمی.
مک آفی، ن. 1385. ژولیا کریستوا، ترجمه م. پارسا. تهران: مرکز.
مسکوب، ش. 1384. ارمغان مور، تهران: نی.
مقدسینیا، م. 1397. «تأثیر وابستگی گفتمانی مترجم بر ترجمه، مطالعه موردی ترجمه فارسی کلیله و دمنه». پژوهشهای ترجمه در زبان و ادبیات عربی، (19): 34-55.
ممتحن، ح. 1354. «نهضت علمی و ادبی ایران در روزگار خسرو انوشیروان». بررسی های تاریخی، (1): 131-172.
نصرالله منشی. 1384. ترجمه کلیله و دمنه، مصحح م. مینوی. تهران: امیرکبیر.
نامورمطلق، ب. و کنگرانی، م. 1387. «نقد دیباچهای در سنّت ایرانی». مجموعه مقالات نقدنگاشت: نقد بومی، به کوشش م. احمدیان. تهران: پژوهشکده هنر. 191-213.
وبستر، ر. 1382. پیش درآمدی بر مطالعه نظریه ادبی، ترجمه ا. دهنوی. تهران: روزگار.
هارلند، ر. 1388. «دریدا و مفهوم نوشتار». در ساخت‌گرایی، پساساخت‌گرایی و مطالعات ادبی، ترجمه ف. سجودی. تهران: سوره مهر. 195-218.
هال، ج. 1380. فرهنگ نگارهای نمادها در هنر شرق و غرب، ترجمه ر. بهزادی. تهران: فرهنگ معاصر.
یعقوبی جنبهسرایی، پ. 1396. «موضع پنهان حکایتهای کلیله و دمنه: برساخت توزیع فضا». نقد و نظریه ادبی، (2): 53-82.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 794 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 465 |
||