تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 743 |
تعداد مقالات | 7,046 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,122,035 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,847,737 |
تحلیل عوامل مؤثر بر عدم گزارش بزه دیدگی (مطالعه موردی: دانشجویان پسر دانشگاه فردوسی مشهد) | ||
پژوهشنامه حقوق کیفری | ||
مقاله 9، دوره 12، شماره 1 - شماره پیاپی 23، تیر 1400، صفحه 193-218 اصل مقاله (811.64 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/jol.2021.15493.1842 | ||
نویسندگان | ||
محسن نورپور* 1؛ سید مهدی سیدزاده ثانی2؛ محمد یوسف ناصری فورگ3 | ||
1دانش آموخته دوره دکتری حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
2استادیار گروه حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
3عضو هیئت علمی گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند | ||
چکیده | ||
گزارش نکردن بزهدیدگی به مقامات پلیسی – قضایی و عدم دسترسی به رقم سیاه بزهدیدگی یکی از مشکلات عمدة نظامهای دادرسی کیفری است. خودگزارشی بزهدیدگی که در قالب پیمایشهای بزهدیدهشناسی انجام میشود یکی از راههای علمی – تجربی دستیابی به رقم واقعی بزهدیدگی شناخته میشود. در حال حاضر این روش در بسیاری از کشورها و حتی در سطح بینالمللی بهعنوان یک راهبرد کلان قضایی به رسمیت شناخته شده؛ در حالی که در ایران این پیمایشها نه تنها در ساختار اجرایی- سیاستگذاری هیچ جایگاهی ندارند، بلکه حتی در سطح ادبیات پژوهشی نیز با فقر شدید علمی مواجه هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان بزهدیدگیهای گزارش نشده و عوامل مؤثر بر این امر در بین دانشجویان پسر دانشگاه فردوسی مشهد صورت گرفته است. جامعة آماری، تمامی دانشجویان پسر دانشگاه فردوسی مشهد بوده که از میان آنها با استفاده از فرمول کوکران، نمونهای 350 نفری انتخاب شده است. پرسشنامه استفاده شده از نوع محققساخته میباشد. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که بیشتر از نیمی از بزهدیدگان بنا به دلایل مختلف، بزهدیدگیهای واقع شده را گزارش ننمودهاند. بیشترین موارد گزارش بزهدیدگی، مربوط به جرایم مالی و خیابانی از جمله سرقت، کیفقاپی و جیببری است؛ در حالیکه کمترین موارد گزارش بزهدیدگی را جرایم جنسی و مرتبط با حیثیت بزهدیدگان به خود اختصاص داده است. | ||
کلیدواژهها | ||
عدم گزارش بزه دیدگی؛ رقم سیاه بزه دیدگی؛ پیمایش بزه دیدهشناسی | ||
مراجع | ||
پورعلی، رامین (1395)، «بررسی دلایل عدم دادخواهی بزهدیدگان، مطالعه موردی: شهر تهران (1395- 1390)»، پایاننامه کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی، دانشگاه تهران. برجس، آن ولبرت؛ رگر، چریل و رابرتس، آلبرت آر (1395)، بزهدیدهشناسی؛ نظریهها و کاربردها، ترجمه حمیدرضا ملک محمدی، چاپ اول، تهران: نشر میزان. تاکر، دیون، جی (1393)، زنای با محارم، ترجمه امیرحسین جلالی فراهانی، در: دانشنامه بزهدیدهشناسی و پیشگیری از جرم (جلد اول)، علی حسین نجفیابرندآبادی (زیرنظر)، ترجمه اساتید حقوق کیفری و جرمشناسی سراسر کشور، چاپ اول، تهران: نشر میزان و مرکز تحقیقات کاربردی پلیس پیشگیری ناجا، ص 672- 669. توجهی، عبدالعلی و نجفیابرندآبادی، علیحسین (1378)، «بزهدیدهشناسی و مشکل بزهدیدگیهای گزارش نشده»، مدرس علوم انسانی، شماره 4، ص 80- 71. حسینی، سیدمحمد و قورچیبیگی، مجید (1394)، «تحلیل بزهدیدهشناختی جرایم یقهسفیدها»، پژوهش حقوق کیفری، سال سوم، شماره دهم، ص 40-9. حسینی، سید محمد و مصطفیپور، مسعود (1396)، «رقم سیاه چالشی فراروی آمار جنایی رسمی (با رویکردی تطبیقی بر آمریکا و ایران)»، مطالعات حقوق تطبیقی، دوره 8، شماره 1، ص 129- 103. رحمدل، منصور (1383)، «آمار جنایی و کارکردهای آن»، مجله حقوقی دادگستری، شماره 48 و 49، ص 122- 103. رهامی، محسن، نجفی ابرندآبادی، علی حسین و حیدری، علیمراد (1389)، جرایم بدون بزهدیده، چاپ دوم، تهران: نشر میزان. سیدزاده ثانی، سید مهدی (1398)، «بایستههای پیمایش بزهدیدهشناسی» زیر نظر علیحسین نجفی ابرندآبادی، در: دایرهالمعارف علوم جنایی، کتاب چهارم (علوم جنایی تجربی)، چاپ اول، تهران: نشر میزان و مرکز تحقیقات کاربردی پلیس پیشگیری ناجا، صص 194- 163. شیرانی، محمد و کیانی، علیمسعود (1395)، «بررسی رقم سیاه جرم در منطقه ده تهران»، مجله حقوق جزا و سیاست جنایی، دوره 1، شماره 1، ص 143-121. صفاری، علی و سیفی، سحر (1394)، «تأثیر نوع جرم، اهمیت و محل ارتکاب آن بر عدم گزارش جرایم از جانب افراد به ضابطان دادگستری و مقامات قضایی»، دانشنامه حقوق و سیاست، شماره 23، ص 74- 59. طهماسبی، علی (1396)، «دستور دادرسی گروهی در حقوق انگلیس؛ با نگاهی به حقوق امریکا و ایران»، مطالعات حقوق تطبیقی، دوره 8، شماره 1، ص 247- 227. فیشر، بونی اس (1393)، «پیمایش ملی بزهدیدگی در مقابل پیمایش زنان کالج»، ترجمه مهدی صبوریپور، در: دانشنامه بزهدیدهشناسی و پیشگیری از جرم، جلد اول، مترجمان: اساتید حقوق کیفری و جرمشناسی سراسر کشور، زیر نظر دکتر علی حسین نجفی ابرندآبادی، چاپ اول، تهران: نشر میزان و مرکز تحقیقات کاربردی پلیس پیشگیری ناجا، ص 841- 836. محسنی، حسن؛ غفاری فارسانی، بهنام و شوشینسب، نفیسه (1391)، «دعاوی جمعی و نقش آنها در احقاق حقوق مصرفکنندگان»، فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی، سال اول، شماره 1، ص 182- 157. محمدی تلوار، صادق (1396)، «بررسی علل عدم گزارش جرم به نیروی انتظامی با ارائهی راهکارهای پیشگیرانه (مطالعه موردی شهر سنندج)»، پایاننامه کارشناسی ارشد حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشگاه کردستان. میرکمالی، علیرضا و خادمالفقرا، محمدعلی (1393)، «راهکارهای دستیابی به بزهکاری واقعی»، پژوهشنامه حقوق کیفری، سال پنجم، شماره اول، ص 213- 189. نجفی توانا، علی و فدایی، حسن (1387)، «الزام افراد عادی به گزارش جرم در حقوق ایران و فرانسه، حقوق اسلامی»، سال پنجم، شماره 19، ص 192- 165. نجفی ابرندآبادی، علی حسین (1392)، «درآمدی بر پژوهش در نظام عدالت کیفری: فرصتها و چالشها، دیباچه» در: بایستههای پژوهش در نظام عدالت کیفری: مقالات برگزیده نخستین همایش ملی پژوهش در نظام عدالت کیفری: فرصتها و چالشها، چاپ اول، تهران: نشر میزان با همکاری اداره کل دفتر آموزش و پژوهش سازمان قضایی نیروهای مسلح. نجفیابرندآبادی، علیحسین و هاشمبیکی (1393)، دانشنامه جرمشناسی، چاپ سوم، تهران: انتشارات کتابخانه گنج دانش. نورپور، محسن و سیدزاده ثانی، سید مهدی (1399)، «پیمایشهای بزهدیدهشناسی؛ ضرورتی پیش روی سیاستگذاران جنایی در ایران»، فصلنامه مجلس و راهبرد، سال بیستوهفتم، شماره یکصدودوم، ص 356- 331. هارتمن، جنیفر ال (1393)، «گزارش نکردن بزهدیدگی و خودداری از گزارش بزهدیدگی»، ترجمه مهدی صبوریپور، در: دانشنامه بزهدیدهشناسی و پیشگیری از جرم (جلد دوم)، زیرنظر علی حسین نجفیابرندآبادی، ترجمه اساتید حقوق کیفری و جرمشناسی سراسر کشور، چاپ اول، تهران: نشر میزان و مرکز تحقیقات کاربردی پلیس پیشگیری ناجا، ص 858- 854. Ayodele, Johnson Oluwole and Aderinto, Adeyinka Abideen (2014), Nature of Crime and Crime Reporting of Victims in Lagos, Nigeria, International Journal of Criminology and Sociological Theory, Vol. 7, No. 1, 1-14. Catalano, Shannan M. (2006), the measurement of crime: Victim reporting and police recording. LFB Scholarly Publishing. Gyong, J. E (2010), Criminal Victimization and the Reporting of Crime in Kaduna State: Towards Integrating the Victim of Crime into Criminological Discourse, Current Research Journal of Social Sciences 2(5), , p 288- 295. Langton, Lynn, Berzofesky, Marcus, Krebs, Christopher and Smiley, Hope (2012), Victimizations Not Reported to the Police, 2006-2010, Office of Justice Programs Bureau of Justice Statistics. Levitt, Steven D (1998), The relationship between crime reporting and police: implications for the use of uniform reports, Journal of Quantitative criminology, Vol. 14. No 1, PP 61- 81. Lievore, Denise (2003), Non- reporting and hidden recording of sexual assault: An international literature review, commonwealth office of the status of women. Rand, Michael R (2009), Redesigning the National Crime Victimization Survey, Federal Committee on Statistical Methodology Research Conference. Yoon, seokhee (2015), Why do victims not report? The influence of police and criminal justice cynicism on the dark figure of crime, City University of New York (CUNY): CUNY Academic Works.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,206 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 834 |