تکرار در گویش تالشی

ارانسکی، ی.م. 1387. زبان‌های ایرانی. ترجمة ع صادقی. تهران: سخن.

اشمیت، ر. 1382. «دیگر گویش‌های ایرانی باستان»، در راهنمای زبان‌های ایرانی، ترجمۀ آ بختیاری و دیگران. تهران: ققنوس.

انوری، ح. و گیوی، ح. 1366، دستور زبان فارسی. تهران: فاطمی.

حق­شناس، ع. 1373. آواشناسی. تهران: آگاه.

راسخ مهند، م، 1388. «بررسی معنایی تکرار در زبان فارسی»، زبان‌شناسی. (1) 23: 74-65.

راسخ مهند، م. و محمدی راد، م. 1392.«بررسی صوری و معنایی تکرار در گویش کردی سورانی»، زبان‌ها و گویش‌های ایرانی. 133-146.

رضایتی، م. 1386. زبان تالشی. رشت: فرهنگ ایلیا.

رضایتی، م. و سلطانی، ب. 1394. «بررسی ساخت‌واژه­ای، دستوری و معنایی فرایند تکرار در زبان فارسی». جستارهای ادبی. (189):  112-81.

رفیعی، ع. 1386. لغت­نامة تالشی. رشت: دانشگاه گیلان.

شریعت، م. 1370. دستور زبان فارسی. تهران: اساطیر.

شقاقی، و. 1367. فرایند دوگان‌سازی. پایان­نامة کارشناسی ارشد. رشتة زبان­شناسی. دانشگاه تهران.

ـــــــــــــــــ . 1379. «فرایند تکرار در زبان فارسی». مجموعه­مقالات چهارمین کنفرانس زبان‌شناسی نظری و کاربردی. ج1: 519-533.

شقاقی، و. و ت حیدرپور بیدگلی. 1390. «رویکرد نظریۀ بهینگی به فرایند تکرار با نگاهی تازه بر واژه‌های مکرر فارسی». پژوهش­های زبان‌شناسی. 3(1): 66-55.

فیاضی، م. 1392. «تکرار در گویش گیلکی»، پژوهش­های زبان‌شناسی تطبیقی. 3(6): 160-135.

کلباسی، ا. 1380. ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

لازار، ژ. 1384. دستور زبان فارسی معاصر، ترجمۀ م بحرینی. تهران: هرمس.

مشیری، م. 1379. فرهنگ اتباع. تهران: آگاهان ایده.

محمودی بختیاری، ب. و ز ذوالفقار کندری. 1394. «دوگان‌سازی کامل در زبان فارسی: یک بررسی پیکره بنیاد». پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران. 31(1): 165-151.

منصوری، ی. 1384. بررسی ریشه­شناختی فعل­های زبان پهلوی. تهران: آثار.

نصرتی سیاهمزگی، ع. 1386. تالشی­نامه. رشت: ایلیا.

نغزگوی کهن، م. 1373. بررسی گویش تالشی دهستان طاسکوه ماسال. پایان­نامة کارشناسی ارشد، رشتة زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه تهران.

نوبهار، م. 1372. «بررسی ساختمان قیدواژه در زبان فارسی»، رشد آموزش  ادب فارسی. (32): 65-60