پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 797 |
| تعداد مقالات | 7,617 |
| تعداد مشاهده مقاله | 29,036,290 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,670,777 |
زیباشناسیِ اکنون در جهان بودلر بودلر: وارونه‌سازیِ تعالیِ افلاطونی | ||
| نقد و نظریه ادبی | ||
| دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 20، خرداد 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/naqd.2025.29681.2655 | ||
| نویسندگان | ||
| عارف دانیالی* ؛ فردین جمشیدی مهر | ||
| استادیار گروه الهیات، رشته فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه گنبدکاووس، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقالۀ حاضر با روش کتابخانه‌ای و رویکرد بینارشته‌ای بر رابطۀ دیدگاه افلاطون و بودلر دربارۀ اثر زیباشناختی متمرکز است. اعتقاد افلاطون به «هنر همچون بازنمایی» قرون دراز بر تفکر غربی حاکم بوده است. این نظریه، زیبایی را تابع حقیقت و بازنمایی آن می‌سازد. اگر حقیقت نزد افلاطون کلی و ثابت و ابدی است، آنگاه زیبایی اصیل نیز باید همین ویژگی‌ها را داشته باشد. بودلر نخستین متفکری بود که با اعتقاد به جنبۀ فرّار و گذرایِ زیبایی، علیه سنت طولانی افلاطونی شورید. هنرمندِ بودلری شکاف افلاطونی میان امر ابدی و امر زمانمند را انکار می‌کند، دقیقا همان چیزهایی را درآغوش می‌کشد که افلاطون سایه و شبح می‌نامید. ابدیت و زمان به آشتی می‌رسند. از دید بودلر، برخلاف نظر افلاطون، زیبایی به معنای تعالی از امر اینجایی و اکنونی نیست. برعکس، زیباییِ هرچیز ریشه در «حال بودن» آن دارد. بودلر مفهوم «تعالی همچون حلول» را در برابر مفهوم افلاطونی از «تعالی همچون فراروی و تفوق» می‌نهد. بدین‌معنا، هر سنتی مدرنیتۀ خودش را دارد و هنرمند اصیل کسی است که این مدرنیتۀ خود را کشف کند. بودلر با نظریه افلاطون درباره «هنر همچون بازنمایی» مخالفت می‌ورزد، زیرا امر نو یا همان امر خاص و منحصربفرد نمی‌تواند محصول بازنمایی باشد. نظر منفیِ بودلر نسبت به عکاسی را باید در همین مخالفت با بازنمایی دانست. در نگاه بودلر، رابطۀ افلاطونیِ فلسفه و هنر وارونه می‌شود و این فلسفه است که جنبۀ زیباشناختی پیدا می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بودلر؛ افلاطون؛ بازنمایی؛ زیبایی؛ تعالی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 6 |
||