تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 766 |
تعداد مقالات | 7,260 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,624,184 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,094,194 |
حرف اضافة «فرا» و «ها» در متون فارسی | ||
زبان فارسی و گویشهای ایرانی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 دی 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/plid.2025.28590.1687 | ||
نویسندگان | ||
فرحناز جمالی1؛ مجتبی منشی زاده* 2؛ احسان چنگیزی3 | ||
1دانشجوی دکتری فرهنگ و زبانهای باستانی ایران، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
2استاد گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
3دانشیار گروه زبانشناسی، ، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران ایران | ||
چکیده | ||
برخی از متون ادب فارسی، ویژگیهایی دارند که در سایر متون دورة اسلامی کمتر دیده میشود، ولی میتوان سابقة آن را در زبانهای کهن ایرانی بررسی کرد. یکی از این ویژگیها کاربرد «فرا» و «ها» در مقام حرف اضافه و پیشوند فعلی است. در برخی از این متون، «فرا» و در برخی دیگر، «ها» که صورت دیگری از «فرا» است، به کار رفته است. در تاجالتراجم، هر دو صورت به کار رفتهاند. در این مقاله، سیر تحول «فرا» از منظر صورت و کارکرد در دورههای کهن زبانهای ایرانی بررسی و چگونگی تحول آن از قید به حرف اضافه و پیشوند نشان داده شده است. در زبان اوستایی، frā قید به معنی «پیش، جلو» است و در برخی بافتها، کارکرد معنایی خود را از دست داده و قرار گرفتن آن پیش از یکی از اجزاء جمله سبب شده به عنوان حرف اضافه بازتحلیل شود. نزدیک شدن به فعل جمله نیز به تدریج آن را به پیشوند فعل بدل کرده است. frā در متون موجود فارسی میانه و پهلوی اشکانی جز به صورت عنصری رسوبی در ساخت برخی واژهها باقی نمانده است. | ||
کلیدواژهها | ||
"؛ فرا"؛ ها"؛ قید"؛ ، "؛ حرف اضافه"؛ ،"؛ پیشوند" | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 27 |