تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 761 |
تعداد مقالات | 7,200 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,409,200 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,968,612 |
بررسی ظرفیت ویژگیهای خصیصهنمای روایت مدرن در خلق روایتهای جنایی با تمرکز بر رمان «آبیتر از گناه» اثر محمد حسینی | ||
نقد و نظریه ادبی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 دی 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/naqd.2025.28176.2600 | ||
نویسنده | ||
ایوب مرادی* | ||
دانشیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
ادبیات جنایی با انواعی همچون معمایی، پلیسی (کارآگاهی) و تریلرهای جنایی یکی از ژانرهای محبوب ادبیات داستانی است. نقطة اشتراک گونههای مختلف این ژانر دو ویژگی خلق معما و ایجاد تعلیق است. در نمونههای قدیمیتر روایتهای جنایی، ویژگیهای تعلیق و معماگونگی بیشتر در محتوا نمایان میگردید. یعنی نویسندگان تلاش میکردند تا از طریق خلق محتوایی پیچیده، خوانندگان را تا انتهای داستان با خود همراه سازند. این درحالیاستکه تغییرات ایجادشده در ادبیات داستانی مدرن، امکانات جدیدی را بهویژه در سطح فرم برای نویسندگان ژانر جنایی فراهم ساخت. تغییراتی اساسی در عناصری همچون پیرنگ و شخصیت که خاستگاه اصلی آن، تحوّلات رخداده در نوع تلقی انسان مدرن از واقعیت بود. رویگردانی از راوی دانای کل و گرایش به راویان اولشخص، استفاده از شیوههای جریان سیّال ذهن و تکگویی درونی در روایتگری، بههمخوردن نظم منطقی و خطی رویدادها در پیرنگ و همچنین امکان پرداختن به شخصیتهای ضدقهرمان عمدهترین این امکانات بودند. با توجه به این پیشفرض در این مقاله تلاش شده است تا به روش توصیفی-تحلیلی و با تمرکز بر متن رمان «آبیتر از گناه» از محمد حسینی، به این سؤال پاسخ داده شود که امکانات یادشده تا چه اندازه فرآیند نگارش روایتهای جنایی را تسهیل کرده است؟ نتایج نشان میدهد که نویسندة رمان با عدول از پیرنگ کلاسیک معمول در رمانهای پلیسی و گزارش وقایع بهشکل درهمتنیده و بدون نظم خطی و نیز استفاده از راوی ضدقهرمان و اغفالگر که رویدادها را بهشکل جریان سیّال ذهن روایت میکند، تمامی امکانات رمان مدرن را بهدرستی در اختیار خلق روایتی جنایی به کار گیرد. | ||
کلیدواژهها | ||
رمان مدرن؛ ادبیات جنایی؛ پیرنگ؛ راوی غیر قابل اعتماد؛ رمان آبیتر از گناه | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 21 |