تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 757 |
تعداد مقالات | 7,162 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,347,628 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,937,295 |
ضمیر مشترک «خود»، کاربردها و معانی متنوّع آن (مطالعۀ موردی: دیوان شرفالدّین شفروۀ اصفهانی) | ||
زبان فارسی و گویشهای ایرانی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 آذر 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/plid.2024.27966.1679 | ||
نویسنده | ||
شهره معرفت* | ||
استادیار و عضو هیات علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
برخی از انواعِ کلمه در زبان فارسی ، مانندِ ضمایر مشترک ، گاه کاربردها و معانی متنوّعی دارند که اغلب در منایع دستوری ، چندان توجّهی به آن ها نشده است . از جملۀ این ضمایر در دیوان شرف الدّین شفروه اصفهانی ، شاعر زیسته در قرن ششم هجری قمری ، ضمیر مشترک « خود » است . این ضمیر ، ظاهراً ، از تکیه کلام های گفتاری این شاعر است که از زبان گفتار به زبان شعر وی نیز راه یافته است . معانی متنوّع ضمیر مشترک « خود » ، کاربرد های آن و نقشی که این ضمیر در تصحیح متن دیوان دارد ، قابل توجّه است . در این مقاله ، به معانی متنوّع ضمیر مشترک « خود » و نقش های آن می پردازیم و سپس نقش ضمیر « خود » را در تصحیح متن ، به عنوانِ عنصری درونمتنی ، با ذکر نمونههایی بررسی می کنیم . | ||
کلیدواژهها | ||
ضمیر مشترک «؛ خود»؛ ، معانی و کاربردها، تصحیح، دیوان، شفروه | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 18 |