پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شمارهها | 761 |
| تعداد مقالات | 7,200 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,408,614 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,968,183 |
تحلیل گفتمان نوازندگان و سازندگان ساز نی با محوریت نوآوری در دهههای هشتاد و نود شمسی در ایران: مطالعه موردی «نی ششدانگ» حسین عمومی | ||
| پژوهشهای میانرشتهای هنر | ||
| دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 3، آذر 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/ira.2024.29171.1039 | ||
| نویسندگان | ||
| سجاد پورقناد* 1؛ سید پوریا نصیری2 | ||
| 1کارشناسی ارشد اتنوموزیکولوژی، گروه آموزشی اتنوموزیکولوژی، دانشکده موسیقی، دانشگاه هنر ایران، تهران، ایران | ||
| 2کارشناسی ارشد، گروه آموزشی آهنگسازی، دانشکده موسیقی، دانشگاه هنر ایران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| این پژوهش با تحلیل نظریات نوازندگان و سازندگان ساز نی در مواجهه با تغییرات حسین عمومی بر روی ساز که با نام «نی ششدانگ» شناخته میشود، به تحول دیدگاه در جامعه نینوازان ایران و دستهبندی گفتمانی آنان با محوریت مقولة ابداع در ساز پرداخته شده است. روش پژوهش پیمایشی ـ توصیفی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه و منابع اسنادی است. از جمله پرسشهای این پژوهش عبارتند از: 1- چه گرایشهایی در میان نینوازانِ ایرانی در ارتباط با مقولة ابداع و نوآوری در نی وجود دارد و هرکدام زادۀ چه گفتمانهایی هستند؟ 2- چه گفتمانهایی از نظر زمانی قابل دستهبندیِ نسلی، در جامعۀ نینوازان است؟ 3- کدام گرایشها در بستر زمان رواج بیشتری داشتهاند و کدام گرایش را در زمان حال میتوان، گرایش غالب دانست؟ و 4- گرایش پیروز در عصر حاضر، وابسته به چه منطقهایی است؟ هدف این پژوهش، شرح اجمالی تغییرات حسین عمومی بر روی ساز نی و واکاوی گرایش نوازندگان نی به اجرا با «نی ششدانگ» و مقولة «ابداع» در نسلهای مختلف با توجه به هژمونی گفتمانهای موسیقی کلاسیک ایران است که در این راستا نظر برخی از نوازندگان و سازندگان خبره که شامل 24 نفر است، مورد ارزیابی قرار گرفته است. عطف به مطالعات پیشین، سه گرایش گفتمانی و یک خردهگفتمان در جامعه فرهنگی موسیقی ایران شناسایی شده است که براین اساس، نوازندگان و سازندگان نی در این گفتمانها قابل ردهبندی هستند. منطق این طبقهبندی، هژمونی و همزمانی گفتمانها از نظر تاریخی با دوران زیست و فعالیت نوازندگان و سازندگان نی و بر مبنای نوع نگاه آنان به موضوع ابداع و تغییر در این ساز است. براساس یافتهها، تفاوتهای نسلی، ارتباط مستقیمی با هژمونی گفتمانی زمانة نوازندگان نی داشته و تغییرات بر روی ساز، برخلاف نسل قدیم، برای نسل سوم قابلقبول است. بررسی کلیدواژههای موجود در گفتههای دو نسل از نوازندگان نشان داد، تغییر محسوسِ گفتمانی در میان نسلهای دوم و سوم قابل شناسایی است و گفتمانِ فرادست امروز در ارتباط با ابداع در ساز نی، گفتمانِ «موسیقی کلاسیک ایرانی» است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| ابداع در ساز نی؛ گفتمانهای موسیقی ایرانی؛ تحلیل گفتمان در موسیقی؛ حسین عمومی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 60 |
||