سرنام‌پنداری و ریشه‌شناسی شاعرانه (معرفی و توصیف دو هنرسازۀ تازه)

آیدنلو سجاد. فردوسی نام رستم را چگونه تلفظ می‌کرد؟، بخارا، 1401؛149: 60ـ82.

اُگریدی ویلیام و همکاران. درآمدی بر زبان‌شناسی معاصر، ترجمۀ علی درزی، تهران: سمت، 1389.

امین‌پور قیصر. مجموعۀ کامل اشعار قیصر امین‌پور، تهران: مروارید، 1389.

باخرزی یحیی. اوراد الاحباب و فصوص الآداب، به‌کوشش ایرج افشار، تهران: دانشگاه تهران، 1383.

باطنی محمدرضا. کلمات تیره و شفاف: بحثی در معناشناسی، در دربارۀ زبان، تهران: آگه، 1385: 117ـ147.

بختیاری رحمان. ریشه‌شناسی عامیانۀ جای‌نام‌های ایرانی (جعل تاریخ  و هویت)، زبان‌پژوهی، 1390؛ 5: 25ـ49.

براومان مئیر ام. ریشۀ واژۀ وزیر، ترجمۀ علی‌اشرف صادقی، فرهنگ‌بان، 1399؛ 6: 68ـ73.

برومند سعید جواد. فقه‌اللغۀ عامیانه، در ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی، کرمان: دانشگاه شهید باهنر، 1383: 9ـ17.

توللی فریدون. التفاصیل، شیراز: کانون تربیت، 1348.

جامی عبدالرحمان. مثنوی هفت اورنگ، به­کوشش مرتضی مدرس گیلانی، تهران: سعدی، 1366.

حسن‌دوست محمد. فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، 1393.

خالقی مطلق جلال. اشتقاق‌سازی عامیانه در شاهنامه، ایران‌شناسی، 1378؛ 41: 158ـ165.

خانلری پرویز [ناتل]. زبان‌شناسی و زبان فارسی، تهران: توس، 1386.

خرمشاهی بهاءالدین. حافظ‌نامه: شرح الفاظ، اعلام، مفاهیم کلیدی و ابیات دشوار حافظ، تهران: علمی و فرهنگی، 1389.

خواجوی کرمانی. خمسۀ خواجوی کرمانی، تصحیح سعید نیاز کرمانی، کرمان: دانشگاه شهید باهنر، 1370.

دهخدا علی‌اکبر. لغت‌نامه، زیرنظر محمد معین و جعفر شهیدی، تهران: دانشگاه تهران و روزنه، 1377.

ذاکری مصطفی. اشتقاق عامیانه و واژه‌سازی تفننی، در مجموعه‌مقالات سمینار زبان فارسی و زبان علم، زیرنظر علی کافی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، 1372: 372ـ۴3۵.

ذاکری مصطفی. ریشه‌شناسی شبه‌عالمانه، در پژوهش‌های ایران‌شناسی (ناموارۀ دکتر محمود افشار)، ج15 (ستوده‌نامۀ 1)، به‌کوشش ایرج افشار با همکاری کریم اصفهانیان و محمدرسول دریاگشت، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، 1384: 392ـ417.

زاهدی کیوان، و شریفی لیلا. قدمت اختصارسازی در زبان فارسی، زبان‌پژوهی، 1390؛ 4: 33ـ50.

سمائی سیدمهدی. سرنام‌سازی در زبان فارسی و سرنام‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نامۀ فرهنگستان، 1390؛ 1 (45): 128ـ133.

سورآبادی عتیق. تفسیر سورآبادی، تصحیح علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، تهران: فرهنگ نشر نو، 1380.

سیرجانی علی­بن حسن. البیاض و السواد، تصحیح و تحقیق محسن پورمختار، تهران: مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران و برلین، دانشگاه آزاد، 1390.

شفیعی کدکنی محمدرضا. صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگاه، 1388.

شفیعی کدکنی محمدرضا. رستاخیز کلمات، تهران: سخن، 1391.

شقاقی ویدا. مبانی صرف، تهران: سمت، 1389.

شقاقی ویدا. فرهنگ توصیفی صرف، تهران: علمی، 1394.

شمیسا سیروس. نگاهی تازه به بدیع، تهران: میترا، 1390.

صفوی کورش. هنجارگریزی، در فرهنگ‌نامۀ ادبی فارسی (دانش‌نامۀ ادب فارسی)، سرپرستی حسن انوشه، ج2، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1381: 1445ـ1446.

صفوی کورش. آشنایی با نظام‌های نوشتاری، تهران: پژواک کیوان، 1386.

صفوی کورش. از زبان‌شناسی به ادبیات، تهران: سورۀ مهر، 1390.

طباطبایی علاءالدین. فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی، تهران: فرهنگ معاصر، 1395.

عطار. تذکرة الاولیاء، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن، 1398.

غزالی احمد. سوانح، براساس تصحیح هلموت ریتر، با تصحیح جدید نصرالله پورجوادی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران، 1359.

فردوسی ابوالقاسم. شاهنامه، به‌کوشش جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، 1396.

فرزانه محسن. صوفی یا سوفی؟، تهران: پارسا، 1367.

فرهنگستان زبان و ادب فارسی. هزارواژۀ زبان‌شناسی (1)، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، 1397.

فرهنگستان زبان و ادب فارسی. اصول و ضوابط واژه‌گزینی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، 1398.

کاشفی حسین­بن علی. فتوت‌نامۀ سلطانی، به­اهتمام محمدجعفر محجوب، تهران: بنیاد فرهنگ ایران، 1350. 

کافی علی. اختصارات و زبان فارسی، نشر دانش، 1370؛ 65: 13ـ23.

کزازی میرجلال‌الدین. بدیع، تهران: نشر مرکز، 1387.

محمدی افشار هوشنگ و همکاران. زبان‌شناسی هنری و اشتقاق عامیانه در شاهنامه، نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، 1385؛ 20: 175ـ209.

معین محمد. فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر، 1375.

مینوی مجتبی. الجنون فنون (وجه‌تسمیه‌سازی و اشتقاق‌سازی)، یغما، 1330؛ 9: 385ـ396.

نصیرالدین طوسی. اساس الإقتباس، تصحیح محمدتقی مدرس رضوی، تهران: دانشگاه تهران، 1326.

وحیدیان کامیار تقی. بدیع از دیدگاه زیبایی‌شناسی، تهران: سمت، 1388.

هراتی تهرانی معصومه. بررسی مقابله‌ای سرنام‌سازی در زبان فارسی و انگلیسی، پازند، 1387؛14: 115ـ129.

یواقیت العلوم و دراری النجوم. تصحیح محمدتقی دانش‌پژوه، تهران: بنیاد فرهنگ ایران، 1345.

Bauer, L. English Word Formation, Cambridge, Cambridge University Press. 1996.

Bravmann, M. M., 1961, “The etymology of Arabic wazīr,” Der Islam, 1961; Vol. 37: 260-263.

Leech, G. N. A Linguistic Guide to English Poetry, London and New York, Longman. 1969.

Matthews, P. H. The Concise Oxford Dictionary of Linguistics, 2^nd ed., Oxford, Oxford University Press. 2011.

O'Grady, W. et al. Contemporary Linguistics: An Introduction, London, Longman. 2001.

https://t.me/cheshmocheragh/294