پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 708 |
| تعداد مقالات | 6,673 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,221,384 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,331,099 |
ژست و صیرورت سوژه در غزلی از مولوی | ||
| نقد و نظریه ادبی | ||
| دوره 8، شماره 2 - شماره پیاپی 16، اسفند 1402 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/naqd.2024.26332.2545 | ||
| نویسندگان | ||
| اکرم صفی خانی1؛ ابراهیم کنعانی* 2؛ امید وحدانی فر3 | ||
| 1دانش آموختۀ کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران. | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران. | ||
| 3دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران. | ||
| چکیده | ||
| جستار حاضر به مفهوم ژست و صیرورت سوژه در غزلی از مولوی با رویکردی پدیداری و ژستیک می‌پردازد. برای تبیین چگونگی عملکرد ژست به‌عنوان پدیدار، ابتدا تعریف و کارکرد آن در جهان هستی سوژه مورد بررسی قرار گرفته است؛ سپس ژست در جهان درونی سوژه، به‌مثابۀ پدیدار در جهان بیرونی نشان داده شده و برای این مهم از پدیدارشناسی هگل بهره گرفته شده است. مسئله و هدف این است که چگونه سوژه در فرایند صیرورتی، ساحت‌های مختلف را طی می‌کند و در این مسیر چه عاملی سبب می‌شود او ژست‌های خود را شناسایی کند و سپس آن‌ها را بزُداید. فرض اصلی پژوهش این است که سوژه به‌میانجی و معیت سوژۀ ژستیک (دیگریِ خود) که عامل اصلیِ حرکت سوژه است، ساحت‌های حضور را طی می‌کند. بدین‌سیاق، از وضعیت ناآگاهی عبور می‌کند و در مسیر استعلا قرار می‌گیرد. در این مسیر سوژه با صیرورت و رخدادهای پی‌در‌پی به آگاهی و سپس به خودآگاهی می‌رسد. نتیجۀ پژوهش نشان می‌دهد هستی‌شناسی و استعلا یافتن به نقطه‌ای ساکن منتهی نمی‌شود، بلکه استعلا و شناختِ هستی منوط به صیرورت استعلایی سوژۀ هست‌مند می‌باشد؛ سوژه‌ای که در این فرایند، سه ساحت حضوری، پیشا-رخداد، رخداد و پسا-رخداد را رقم می‌زند. این سه ساحت حضوری، معادل ساحت‌های پدیدارشناسی است که مسیر نوینی در موقعیت هستی‌شناختی سوژه می‌گشاید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ژست‌شناسی؛ پدیدارشناسی؛ صیرورت سوژه؛ آگاهی و خودآگاهی؛ غزل مولوی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 105 |
||