تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 748 |
تعداد مقالات | 7,112 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,246,005 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,899,757 |
تعیین ارتفاع مانع برای پرش جفت متوالی در تمرینات پلایومتریک | ||
سوخت و ساز و فعالیت ورزشی | ||
مقاله 5، دوره 1، شماره 2، تیر 1390، صفحه 155-166 اصل مقاله (278.29 K) | ||
نویسندگان | ||
سید محمد مرندی؛ شیرین داورپناه* ؛ وحید ذوالاکتاف | ||
چکیده | ||
چکیده هدف: تعیین ارتفاع مانع برای ده پرش متوالی جفتپا در تمرینات پلایومتریک. روش پژوهش: نمونۀ پژوهش شامل 45 دختر (cm 5 ± 165: قد و kg 4/6 ± 0/56: وزن) و 35 پسر (cm 6 ± 177: قد و kg 3/7 ± 8/68: وزن) داوطلب بود. دو آزمون پرش ارتفاع از روی مانع با نامهای "پرش جفت بیشینۀ یک تکرار (1RMJ)" و "پرش جفت بیشینۀ ده تکرار متوالی (10RMJ)" به فاصلۀ زمانی 48 ساعت اجرا شد. یافته ها: میزان افت 10RMJ نسبت به 1RMJ به سه دستۀ 15 سانتی متر و کمتر، 20 تا 25 سانتیمتر و 30 سانتی متر و بیشتر قابل تقسیم بود. تحلیل تشخیص نشان داد که در 59 درصد موارد میتوان بهدرستی ارتفاع 10RMJ را از روی 1RMJ تخمین زد. همچنین، توسط تحلیل رگرسیون چندعاملی معادلۀ تخمین ارتفاع مناسب 10RMJ بهدست آمد. بر این اساس، افت 10RMJ در افراد مختلف بین 10 تا 35 سانتیمتر بود. هیچ ارتباطی بین اندازههای آنتروپومتریک و ارتفاع پرش وجود نداشت و بهترین پیشبینیکنندۀ 10RMJ همان 1RMJ بود. نتیجه گیری: احتمالاً تکنیک پرش که تعیینکنندۀ میزان انرژی مصرفی در هر پرش است نیز در این مورد اهمیت دارد. با استفاده از الگوی برآمده از پژوهش حاضر، پیشنهاد میشود برای وهلههای تمرینی با تعداد پرشهای متفاوت از 10 تکرار نیز اقدام به تعیین ارتفاع مانع نمود. واژگان کلیدی: پرش، ارتفاع پرش، تمرینات پلایومتریک. | ||
کلیدواژهها | ||
پرش؛ ارتفاع پرش؛ تمرینات پلایومتریک | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,564 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,668 |