پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,112 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,246,091 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,899,792 |
تجربه جهانی احزاب فراگیر و ایدئولوژیک در ایران: مطالعه تطبیقی فرهنگ سیاسی احزاب اصلاح‌طلب و اصول‌گرا | ||
| سیاست جهانی | ||
| مقاله 6، دوره 11، شماره 4 - شماره پیاپی 42، دی 1401، صفحه 171-196 اصل مقاله (568.43 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/wp.2023.23303.3099 | ||
| نویسندگان | ||
| عهدیه شکوهی1؛ محمد رضا غلامی شکارسرایی* 2؛ هادی نوری2 | ||
| 1کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه گیلان | ||
| 2استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه گیلان | ||
| چکیده | ||
| موضوع مقاله حاضر بررسی فرهنگ سیاسی دو دسته احزاب اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در ایران است تا ضمن آن میزان دوری یا نزدیکی احزاب اصلی ایران با الگوی جهانی احزاب سیاسی مشخص گردد. پرسش اصلی این است که «فرهنگ سیاسی احزاب اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در ایران تا چه اندازه با فرهنگ سیاسی حاکم بر احزاب جهانی فراگیر و ایدئولوژیک مطابقت دارد؟». چارچوب نظری پژوهش متشکل از نظریه آلموند و وربا در زمینه فرهنگ سیاسی و نظریه اتو کرشهایمر و دیوید اپتر در زمینه احزاب ایدئولوژیک و فراگیر است. روش تحقیق تحلیل محتوای کمی است. جامعه آماری شامل ویدئوهای مربوط به مناظرات انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری در دوره‌های هفتم، هشتم، دهم، یازدهم، دوازدهم و سیزدهم و اسناد مربوط به مصوبات مجلس شورای اسلامی در دوره‌های ششم، هفتم و یازدهم است. یافته‌ها نشان می‌دهند که احزاب اصلاح‌طلب در بخش شعارهای انتخاباتی و در بخش تصویب مصوبات، معتقد و متعهد به فرهنگ سیاسی احزاب جهانی فراگیر بوده و به اصول دموکراسی نزدیک هستند. در نقطه مقابل، جناح اصول‌گرا، در بخش شعارهای انتخاباتی، تا حدود زیادی در چارچوب احزاب مولفه فراگیر قرار می‌گیرند اما در عرصه عمل و بخش تصویب مصوبات، همانند نسل دوم احزاب یعنی احزاب ایدئولوژیک، بر گرایش ایدئولوژیک خود پای می‌فشارند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فرهنگ سیاسی؛ احزاب فراگیر؛ احزاب ایدئولوژیک؛ اصلاح‌طلب؛ اصول‌گرا | ||
| مراجع | ||
|
ایوبی، حجت الله (۱۳۸۲)، پیدایی و پایایی احزاب سیاسی در غرب، تهران: سروش.
بدیع، برتران (۱۳۹۳)، توسعه سیاسی، تهران: نشر قومس
دوورژه، موریس (۱۳۷۶)، جامعهشناسی سیاسی، ترجمه ابوالفضل قاضی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
حیدری، مردان و دلاوری، ابوالفضل و ترکمان، فرخ (۱۳۹۶)، تحلیل الگوی کنش فعالان حزبی در ایران (مورد مطالعه احزاب دهه ۶۰ تا ۹۰)، مطالعات علوم اجتماعی ایران، سال ۱۴ (۴)، صص ۷۸-۱۰۶.
روانستان، آرزو (۱۳۹۶)، «تاثیر جنبش دموکراسی خواهی در جهان بر رابطه دولت و جامعه در ایران» (۱۳۷۶-۱۳۸۴)، پژوهش ملل مهر، دوره ۲ (۲۲)، صص ۴۷-۶۷.
سیونگ یو، دال (۱۳۹۶)، «فرهنگ سیاسی و دشواریهای تحکیم دموکراسی در کره جنوبی و ایران»، سپهر سیاست، شماره ۱۵، صص ۱۳۳-۱۴۸.
فوران، جان (۱۳۷۷)، مقاومت شکننده: تاریخ تحولات اجتماعی ایران، تهران: خدمات فرهنگی رسا.
فلیک، اووه (1394). درآمدی بر تحقیق کیفی، ترجمه هادی جلیلی، نشر نی، تهران.
مظلوم، مهدی و نوری، هادی و غلامی، محمدرضا و علیزاده، رضا (۱۳۹۹)، «بررسی رابطه توسعه اجتماعی و فرهنگ سیاسی در جامعه ایران؛ مطالعه موردی شهروندان شهر رشت»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال ۱۵ (۳)، صص ۱۷۳- ۲۰۰.
میرزایی، مهدی و محسنی تبریزی، غلامرضا (۱۳۹۶)، «مدلی برای سنجش رابطه دین داری و فرهنگ سیاسی»، پژوهش سیاست نظری، شماره ۲۳، صص ۲۷-۵۵.
میرزایی، مهدی (۱۳۹۶)، «تبیین جامعهشناختی رابطه دینداری و فرهنگ سیاسی در ایران»، پایان نامه کارشناسی ارشد، پردیس البرز دانشگاه تهران، ایران.
نقیبزاده، احمد (۱۳۷۸)، حزب سیاسی و عملکرد آن در جوامع امروز، تهران: نشر دادگستر.
هیوود، اندرو (۱۳۹۱)، سیاست، ترجمه عبدالرحمان عالم، تهران: نی.
Almond, G.A. and Vrba, S. (1963), The Civic Culture, Political Attitudes and Democracy in Five countries, New York: Harper Collins publishers.
Almond, & Powell, G. B. (1978), Comparative Politics: A Developmental Approach, Boston: Little Brown and Co.
Almond, G. (1990), “The study of Dolitical culture”, in A Disciplin Divided: School and Sects in Political Science, Newbury Park, CA: Sage Publications.
Apter, D. E. (1960). “The Role of Traditionalism in The Political Modernization of Ghana and Uganda”, World Politics, 13 (1), pp. 45–68.
Apter, D. E. (1954),”Some Economic Factors in the Political Development of the Gold Coast”, The Journal of Economic History, 14 (4), pp. 409–427.
Duverger, M. (1952). “Public Opinion and Political Parties in France”, The American Political Science Review, 46 (4), pp. 1069–1078.
Ebeling, M. (2016). “Epistemic Political Egalitarianism, Political Parties, and Conciliatory Democracy”, Political Theory, 44 (5), pp. 629–656.
Gardbaum S. (2017). “Political Parties, Voting Systems, and the Separation of Powers”, The American Journal of Comparative Law, 65 (2), pp. 229–264.
Gramsci, A., Hoare, Q., & Nowell-Smith, G. (1972), Selections from the prison notebooks of Antonio Gramsci, International Publishers.
Habermas Jürgen Burger T. & Kert L. (1989), The structural transformation of the public sphere: an inquiry into a category of bourgeois society, MIT Press.
Johanson, Katya, and Hilary Glow. (2008) ,Culture and Political Party Ideology in Australia, The Journal of Arts Management, Law, and Society 38 (1): 37–50. Spring.10.3200/JAML.38.1.37-50
Kirchheimer, O. (1958), “The Party in Mass Society”, World Politics, 10 (2), pp. 289–294.
LaPalombara, J. & Weiner, M. (Eds.) (1963), Political Parties and Political Development. (SPD-6) (pp. 3–42), Princeton University Press.
Magleby, D. B. (2015), “The Necessity of Political Parties and the Importance of Compromise”, BYU Studies Quarterly, 54 (4), pp. 6–23.
Mochtar, H. (2014) Public Participation and Political Culture: A Case Study of Voting Behavior in Jombang Regency. Open Journal of Political Science, 4, 244-249. doi: 10.4236/ojps.2014.44026.
Moises, J. A. (1993). Elections, Political Parties and Political Culture in Brazil: Changes and Continuities. Journal of Latin American Studies, 25(3), 575–611. http://www.jstor.org/stable/158268
Mondak, J. J., & Canache, D. (2014). Personality and Political Culture in the American States. Political Research Quarterly, 67(1), 26–41. http://www.jstor.org/stable/23612033
Rokkan S. (1970), Citizens elections parties. approaches to the comparative study of the processes of development. Universitetsforlaget.
Sredanovic, D. (2016). Political parties and citizenship legislation change in EU28 countries, 1992-2013. International Political Science Review, 37 (4), pp. 438–452.
Watts, D. (2012). “Political Parties”, British Government and Politics: A Comparative Guide (NED-New edition, 2, pp. 225–281). Edinburgh University Press.
Welch, S. (2013). “Political Culture: Approaches and Prospects”. In P. H. J. DAVIES & K. C. GUSTAFSON (Eds.), Intelligence Elsewhere: Spies and Espionage Outside the Anglosphere (pp. 13–26). Georgetown University Press.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 370 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 328 |
||