تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 743 |
تعداد مقالات | 7,077 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,162,801 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,862,232 |
برسازی فرآیند تصمیم گیری سیاست خارجی بریتانیا | ||
سیاست جهانی | ||
مقاله 3، دوره 11، شماره 3 - شماره پیاپی 41، آذر 1401، صفحه 59-100 اصل مقاله (757.09 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/wp.2022.22783.3060 | ||
نویسندگان | ||
مسعود نادری1؛ حسین حسینی* 2؛ هادی تاجیک3 | ||
1گروه مطالعات منطقه ای. دانشکده پیامبر اعظم(ص). دانشگاه جامع امام حسین(ع) | ||
2گروه مدیریت بحران. دانشکده فرهنگی و اجتماعی. دانشگاه جامع امام حسین(ع) | ||
3مدیر گروه مرکز مطالعات راهبردی دانشگاه جامع امام حسین(ع) | ||
چکیده | ||
بریتانیا سالها پس از فروپاشی امپراطوری اش، همچنان از قدرت های تأثیرگذار در سیاست و روابط بین الملل و از اعضای مهم در نظم بینالمللی معاصر است. با نظر به سوابق طولانی روابط ایران و انگلیس و نفوذ همیشه جاری این کشور در ایران، و برای تأثیرگذاری بر سیاست و روابط بریتانیا با دیگر کشورها و سازمانها به جهت تأمین منافع ملی جمهوری اسلامی ایران، باید نظام تصمیم گیری این کشور را به خوبی مورد مطالعه و شناخت قرار دهیم تا بتوانیم به الگوی کاملی از مناسبات این نظام تصمیمی دست یابیم. نویسندگان با روش توصیفی تحلیلی و بر مبنای گردآوری کتابخانهای، در پاسخ به این سوال که تصمیمگیری در سیاست خارجی بریتانیا ذیل چه ساختار و طی چه فرآیندی شکل میگیرد؛ به تبیین عوامل، فرآیند و لایه های رسمی و غیر رسمی تصمیمسازی و تصمیمگیری این واحد سیاسی اقدام نموده و آنرا تحت یک مدل به تصویر کشیدهاند. سیاست خارجی بریتانیا، فاقد مواد قانونی مکتوب، پرستیژمحور، محرمانه، عملگرایانه و نخبهگراست و بدین وسیله سیستم سیاسی، دست تصمیمگیران را باز گذاشته است تا از کنترل و فشار داخلی معاف بوده و منافع کشور (و در ابتدا منافع نخبهها؛ حتی اگر غیر اخلاقی و یا در تضاد با قوانین بینالمللی باشد) را تأمین نماید. سیاست خارجی دولت بریتانیا و تصمیم گیری نهایی، در کابینه با محوریت شخص نخست وزیر و با کارگزاری وزارت امورخارجه این کشور شکل گرفته و تکمیل میشود. نهادهای رسمی همچون سلطنت و سازمانهای دولتی و امنیتی و نیز عوامل غیررسمی مثل گروههای فشار و رسانهها به سهم خود بر تصمیمگیری مؤثرند | ||
کلیدواژهها | ||
"تصمیمگیری"؛ "سیاست خارجی"؛ " بریتانیا"؛ "عوامل غیررسمی"؛ " عوامل رسمی" | ||
مراجع | ||
آلیسن، گراهام تـی (1364، 1384)، شیوههای تصمیمگیـری در سیاسـت خـارجی. ترجمـه منـوچهر شجاعی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
اسنایدر، ریچارد کالتن و دیگران (1389)، تصمیمگیری در سیاست خارجی. ترجمه محمدجعفر جوادی ارجمند و مجید فرهام، تهران: میزان.
اشتریان، کیومرث و جعفری هفتخوانی، نادر (1386)، «تصمیمگیری در سیاست خارجی و و نقش دیپلماسی عمومی در فرآیند تصمیمسازی»، فصلنامه اندیشه مدیریت. شماره 1، صص 140-111.
باربر، جیمز و اسمیت، مایکل (1372)، ماهیت سیاستگـذاری خـارجی در دنیـای وابـستگی متقابل کشورها. ترجمه حسین سیفزاده. تهران، نشر قومس.
ثمودی، علیرضا (1400)، سیاست و حکومت در بریتانیا. تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی.
جوادی ارجمند، محمدجعفر و سکینه ببریگنبد، (1390)، «رویکردهای نوین تصمیمگیری در سیاست خارجی»، فصلنامه سیاست. دوره 41. شماره 4، صص 364-357.
جوادی، محمود (1399)، انگلیس. تهران، اداره چاپ و انتشارات وزارت امورخارجه.
حسینیمتین، سیدمهدی (1387)، «رویکرد و پایههای نظری و عملی سیاست خارجی انگلیس نسبت به جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست خارجی. سال بیست و دوم. شماره 3، صص 625-623.
دوئرتی، و فالتزگراف (1372)، نظریههای متعارض در روابط بینالملل. ترجمه علیرضا طیب و وحید بزرگی، تهران، نشر قومس.
ذوالفقاری، وحید (1399)، «درک افکار رفتار عمومی در سیاست خارجی معاصر»، دو فصلنامه سیاست و روابط بین الملل» دوره ۴. شماره ۸، صص 27-7.
صدیق، میرابراهیم (1392)، «مقایسه رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری ترکیه نسبت به خاورمیانه از سال 2002 تا 2012». پایان نامه کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران.
رایت، تونی (1392)، سیاست بریتانیایی. ترجمه ثمین نبی پور، تهران، انتشارات افق.
سلطانیفر، محمد (1384)، «نقش رسانهها در کمک به امنیـت جهـانی». در: قـدرت و نقـش رسانهها در کـاهش تهدیـدهای جهـانی (مجموعـه مقـالات)، اداره کـل اطلاعـات و مطبوعات وزارت امور خارجه، صص 118-97.
سلیمانی، غلامعلی (1394)، الگوی تصمیمگیری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
فرانکل، جوزف (1382)، روابط بینالملل در جهان متغیر، ترجمه عبدالرحمن عالم، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه.
فلاحی، علی (1385)، برآورد استراتراتژیک انگلستان (سرزمینی-سیاسی)، تهران، انتشارات مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر تهران.
کاردان، عباس (1386)، کتاب اروپا (8): ویژه مسائل انگلستان، تهران، انتشارات مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران.
کاظمی، علی اصغر (1373)، روابط بینالملل در تئوری و عمل، تهران، نشر قومس.
کرتیس، مارک، (1397)، شبکه فریب: نگاهی به نقش واقعی انگلستان در دنیا، ترجمه علی فتحعلیآشتیانی، تهران، انتشارات سروش.
کریمی، عظیم و علیرضا سلطانی (1399)، «نقش اندیشکدهها در سیاستگذاری خارجی (مطالعه موردی انگلستان)»، فصلنامه علمی مطالعات بین رشتهای دانش راهبردی، 10(41). صص 64-41.
کگلی، چارلز دبلیو و اوجین آر ویتکف (1382)، سیاست خـارجی آمریکـا (الگـو و رونـد)، ترجمة اصغر دستمالچی، تهران، مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
گارنت، مارک، سایمون مبون و رابرت اسمیت (1399)، سیاست خارجی بریتانیا از 1945، ترجمه حسام الدین واعظزاده تهران، نشر هرمس.
محمدیان، علی و احمد نقیبزاده (1398)، «سیاست خاورمیانهای بریتانیا در دوره پسابرگزیت مطالعه موردی: خلیج فارس»، فصلنامه روابط خارجی. سال دهم. شماره 40، صص 129-99.
مقتدر، هوشنگ (1370)، سیاست بینالملل و سیاست خارجی، تهران، مفهرس.
منفرد، سید قاسم (1390)، انگلستان؛ ماهیت و ابعاد سیاستخارجی، دفاعی و امنیتی (2011-1997)، تهران، مرکز مطالعات راهبرد بینالملل.
مولانا، سید حمید و منوچهر محمدی (1387)، سیاستخارجی جمهوری اسلامی ایران در دولت احمدی نژاد، تهران، نشر دادگستر.
نصیریپور، محمد (1396)، عوامل مؤثر بر کاهش مناسبات ایران و انگلستان از سال 1388 تا 1392، تهران، نشر برتر اندیشان.
نورعلیوند، یاسر (1395)، «راهبرد پسابرگزیتی انگلیس و پیامدهای آن برای منطقه و ایران»، ماهنامه دیدهبان امنیت ملی، شماره پنجاه و هفتم، صص 52-43.
هیل، کریستوفر (1395)، ماهیت متحول سیاستخارجی، ترجمه علیرضا طیب و وحید بزرگی، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی.
BICOM (2019). Britain’s Iran Dilemma. Retrieved (September 17, 2021) from http://www.bicom.org.uk/wp-content/uploads/2019/04/uk-iran-paper-june-2019.pdf
Cited in Benn, “How democratic is Britain?”, p.22.
Drumbell, J. (2004). The US-UK Special Relationship in a world Twice Transformed. Cambridge Review of International Affairs, 17(3), 437.
Foreign Policy Decision- Making (Revisited), by: Richard C. Snyder, H.W. Bruck, Burton Sapin, with New Chapter by: Valerie M. Hudson, Derek H. Chollet and James M. Goldgeier, first Published 2002 by Palgrave Mcmillan.
Global Britain in a competitive age (March 2021), nationalarchives.gov.uk/doc/open-government-licence/version/3.
Graham T. Allison; "Conceptual Models and the Cuban Missile Crises"; The American Political Science Hedley Bull, The Anarchical Society: A Study of Order in World Politics (2nd edition), London: Macmillan Press, 1997.
Grant, M. (2009). The UK Parliament. (Edinburgh University Press) Retrieved March 11,2020, from https://edinburghuniversitypress.com/book-the-uk-parliment.html.
Heywood. Andrew Essentials of UK Politics. Basingstoke: Palgrave Publication, 2015.
House of Commons Library. (2017, August 17). The Royal prerogative. Retrieved June 12, 2020, from https://commonslibrary.parliment.uk/research-briefings/sn03861/.
Jones, B. (2016). British Politics: The Basics. London: Routledge.
Lawrence Freedman, ''Britain in the World", in Lawrence Freedman and Michael Clarke (eds.), Britain in the World (Cambridge, Cambridge University Press, 1991), pp. 1-9.
McGann, G. I, Sabtini, R (2014), Global Think Tanks: policy Networks And Goverment, Routledge Globl Institute.
Medvetz, T (2012). Think Tanks in American, Chicago University press.
Mix, D. (2014, May 5). The United Kingdom and US-UK Relations. Retrieved April 12, 2020, from CRS: https://www.hsdl.org/?view&did=754106.
Plant, D (2007). The Council of State. British Civil Wars, Commonwealth and Protectorate, 1638–60. Retrieved 11 September 2008.
Review, Vo. LXIII, No. 3 (September 1969). Pp. 689-718.
Smith, Simon (1998). British Imperialism 1750-1970. Cambridge University Press. 2009.
Watts, D. (2006). British Government and Politics: A Comparative Guide. Edinburgh University Press.
Yoygov.co.uk, “How democratic is Britain?”, p.46. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,126 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 419 |