پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 707 |
| تعداد مقالات | 6,645 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,171,939 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,287,707 |
جایگاه سازمان ملل متحد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران | ||
| سیاست جهانی | ||
| مقاله 1، دوره 10، شماره 4 - شماره پیاپی 38، اسفند 1400، صفحه 7-38 اصل مقاله (439.67 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/wp.2021.20801.2925 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه سادات میرخان1؛ رضا سیمبر* 2 | ||
| 1گروه روابط بین الملل، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران | ||
| 2گروه علوم سیاسی ، دانشگاه گیلان، رشت، ایران | ||
| چکیده | ||
| در نظام جهانی کنونی، یکی از مؤثرترین بازیگران تعیین کننده در روند مدیریت جهانی، سازمانهای بین المللی محسوب می شوند. این مسئله متأثر از اهمیت این سازمانها در قاعده مند کردن مناسبات بین الملل، ارتقاء تعاملات جوامع بشری، قانونگذاری بین المللی، حل وفصل مسالمت آمیز اختلافات و نظارت این سازمانها بر عملکرد دولتها است.تنها سازمان بین المللی متشکل از تمام کشورها، سازمان ملل متحد میباشد که هدف آن ایجاد صلح و آرامش در روابط بین الملل و میان کشورها میباشد. جمهوری اسلامی ایران از اولین کشورهایی بوده است که از ابتدای تأسیس سازمان ملل به عضویت آن در آمده است؛ رویکرد نقادانه به ساختار و اقدامات این سازمان از سوی ایران و برخی دیگر کشورها، در دهه های اخیر موضوعی بوده است که در سیاست خارجی این کشورها، دنبال شده است. از این رو پژوهش حاضر درصدد تبیین جایگاه سازمان ملل متحد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران میباشد؛بنابراین این سوال اصلی مطرح می شود که در سیاست خارجی ج.ا.ایران، جایگاه سازمان ملل متحد چگونه است؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال، از روش پژوهش توصیفی -تحلیلی و با استفاده از ابزار گردآوری کتابخانه ای و سایتهای اینترنتی استفاده شده است. نتایج یافته های پژوهش نشان می دهند که از ابتدای شکل گیری ج.ا. ایران، رویکرد انقلابی و رادیکالی به اقدامات و ساختار سازمان ملل در سیاست خارجی کشور وجود داشته است و این رویکرد بر دیگر رویکردها و استراتژیهای دنبال شده غالب بوده وهمواره روابط ایران و سازمان ملل متحد، به دور از یک تعامل پایدار بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سازمان ملل متحد؛ جمهوری اسلامی ایران؛ سیاست خارجی | ||
| مراجع | ||
|
احمدیان، قدرت و بنیاشرف، سیدامیرحسین (1398)، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: ارتقاء شأن»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بینالمللی، شماره 38، صص 157-182.
اسدی، رمضان اسمعیل و گودرزی، مهناز (1397)، «تأثیر برنامههای توسعهای سازمان ملل متحد بر برنامههای توسعه جمهوری اسلامی ایران»؛ فصلنامه مطالعات روابط بینالملل، سال یازدهم، شماره 43 ، پاییز، صص 9-47.
اسمیت، استیو و هدفیلد، امیلیا و دان، تیم (1398)، سیاست خارجی (نظریهها، بازیگران و موارد مطالعاتی)(جلد اول)؛ ترجمه امیرمحمد حاجی یوسفی و محسن محمودی و ایوب کریمی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات سمت.
اشرافی، داریوش (1393)، «تفسیر جدید از صلح و امنیت بینالمللی و تأثیر آن بر مفهوم حاکمیت ملی»؛ فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، سال پانزدهم، شماره 42، بهار، صص 83-109.
امینی، آرمین و محمودی، زهرا (1389)، «واکاوی ضرورت و موانع در اصلاحات شورای امنیت»، فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، صص 189-215.
پوراحمدی، حسین و قنبریمزیدی، مقداد (1392)، «عوامل بحران کارکرد سازمان ملل متحد»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیستوهفتم، شماره 1، بهار، صص 227-251.
پوراحمدی، حسین و معتمدیامین، حسین (1393)، «جایگاه سازمان ملل متحد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، سال پنجم، شماره 38 تابستان، صص 9-48.
پیروز، بیژن و ذاکری، مصطفی (1394)، «از گفتهها تا اعمال: پرونده حقوق بشر سازمان ملل متحد»، فصلنامه سیاست، دوره 45، شماره 1، بهار، صص 187-208.
حاتمزاده، عزیزالله و منتی، ایوب (1396)، «رئالیسم انتقادی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست خارجی، سال 31 ، شماره 4، زمستان، صص 5-40.
حقیقت، سیدصادق (1385)، مبانی، اصول و اهداف سیاست خارجی دولت اسلامی؛ چاپ اول، قم: انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
خرازی، کمال (1396)، «ارزیابی جمهوری اسلامی ایران از تحولات سازمان ملل متحد، (مصاحبه فصلنامه سیاست خارجی با دکتر کمال خرازی)»، فصلنامه سیاست خارجی، سال نهم، شماره 3.
دهقانیفیروزآبادی، سیدجلال (1396)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، چاپ هشتم، تهران: انتشارات سمت.
رحمانی، منصور (1394)، «دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی»، فصلنامه مطالعات راهبردی جهانی شدن، سال ششم، شماره پانزدهم، بهار، صص 63-89.
روشن، امیر و علیمیرزایی، فاطمه (1396)، «تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوران جنگ تحمیلی بر اساس نظریه انتقادی روابط بینالملل»، دوفصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، دوره جدید، سال سوم، شماره دوم، پاییز و زمستان، صص 45-69.
صالحیان، تاجالدین و سیمبر، رضا (1397)، «منابع اجتماعی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامۀ مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، دورۀ 7، شمارۀ 26، بهار، صص 165-186.
غفوری، محمد (1391)، سازمانهای بینالمللی، چاپ پنجم، تهران: انتشارات سمت.
قوام، سیدعبدالعلی (1395)، اصول سیاست خارجی و سیاست بینالملل، چاپ بیست و یکم، تهران: انتشارات سمت.
قوام، سیدعبدالعلی (1398)، روابط بینالملل (نظریهها و رویکردها)، چاپ دوازدهم، تهران: انتشارات سمت.
کاظمی، علیاصغر (1372)، روابط بینالملل در تئوری و در عمل، تهران: انتشارات قومس.
کریمی، غلامرضا (1385)، «جمهوری اسلامی ایران و سازمانهای بینالمللی»، فصلنامه علوم سیاسی، سال نهم، شماره 36، زمستان، صص 125-159.
کریمیفرد، حسین (1392)، «جایگاه سازمانهای بینالمللی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سازمانهای بینالمللی، سال اول، شماره چهارم، بهار، صص 148-178.
گلکار، سعیده و هاشمی، سیدمحمد (1398)، «اهمیت و جایگاه ارکان اصلی سازمان ملل متحد در رفتارهای فرا اخلاقی بینالمللی»، فصلنامه پژوهشهای اخلاقی، سال نهم، شماره 3، بهار، صص 209-222.
محمدی، فرزاد و صیادشیرازی، مهدی (1400)، «مبانی قدرت و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، مجله بینالمللی پژوهش ملل، دوره ششم، شماره 65، تیرماه، صص 67-88.
مصفا، نسرین و امینمنصور، جواد (1392)، «نقش جمهوری اسلامی در نهادهای منطقه‌ای و بینالمللی»، فصلنامه سازمانهای بینالمللی، سال اول، شماره اول، بهار، صص 11-48.
ملکی، مصطفی و بابایی، مجتبی (1391)، «روابط ایران و سازمان ملل پس از پیروزی انقلاب اسلامی»، فصلنامه مطالعات روابط بینالملل، دوره 5، شماره 18، تابستان، صص 155-178.
میرحیدر، دره و حمیدینیا، حسین (1385)، «مقایسه جغرافیای سیاسی و روابط بینالملل از نظر روششناسی و مفاهیم»، فصلنامه ژئوپلیتیک، دوره 2، شماره 1، بهار، صص 1-41.
نوازنی، بهرام (1390)، «منشور ملل متحد و اصلاحات اساسی در سازمان ملل متحد»، فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، صص 109-142.
نوری، وحید (1389)، «اولویتهای جغرافیایی عقیدتی در سیاست خارجی دولت نهم»، فصلنامه رهاورد سیاسی، شماره 29-28، تابستان و پاییز، صص27-52.
نیازی، محسن و صالحی، عباس و کرمانینصرآبادی، محسن (1389)، مردمشناسی جهانگردی، چاپ اول، تهران: انتشارات سخنوران.
Fues, Thomas & Dongyan, Li & Vatterodt, Martina. (2007), The role of the United Nations in the global development architecture: Steps towards greater coherence; Academic Council on the United Nations System (ACUNS), June 6-8, 2007, New York City.
Morgenthau, Hans. (2011), politics Among Nations: The Struggle for Power and Peace,6th edn, New York: McGraw-Hill.
Ruggie, John Gerard. (2017), The United States and the United Nations: Toward a New Realism; Published by: The MIT Press, International Organization, Vol. 39, No. 2 (Spring, 1985), pp. 343-356, http://www.jstor.org/stable/2706713
Schweller, R.L. 2015, Bandwagoning for Profit: Bringing the Revisionist State Back in International Security 19(2),72-107.
Smith, M.J. (2016), Realist Thougth From Weber to Kissinger, Baton Rouge: Louisiana State University Press.
Spirtas, M.A. (2007), House Divided: Tragedy and Evil in Realis Theory, Security Studies 5(3),358-423.
Wouters, Jan and Ruys, Tom. (2005), Security Council Reform: A New Veto for a New Century? Royal Institute for International Relations (IRRI-KIIB) Brussels, August, www.academiapress.be
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,249 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 614 |
||