پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,112 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,245,923 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,899,673 |
تأویل و نقد ماهیت آن در مثنوی معنوی با تکیه بر آرای پل ریکور | ||
| نقد و نظریه ادبی | ||
| مقاله 9، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 12، اسفند 1400، صفحه 189-214 اصل مقاله (1.24 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/naqd.2022.15886.1954 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا صابری نیا* 1؛ نرگس محمدی بدر2؛ فاطمه کوپا3؛ فرهاد درودگریان2 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. | ||
| 3استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر، نقد ماهیت تأویلی مثنوی معنوی به‌عنوان وجهی تقدیری و پویا در ادبیات است. برای جهتدهی و اعتباربخشی به این هدف، رویکردهای تأویل مولوی را براساس فلسفة اندیشگانی و پدیدارشناسی تأملی پل ریکور مشخص کردهT نشاندادهایم که تأمل و فکرت در تأویل چگونه سبب شده مثنوی در ردیف پرنفوذترین متنهای نوشتاری باشد و واجد سه خصیصة توضیح، فهم و کاربست شود. نگارندگان مقالة حاضر برآنند برای تفسیر هر متنی، لازم است فرایند شکلگیری متن و رابطة آن با سخنوری، دیالکتیک و کاربردزدایی بررسی شود. ازاینرو، با بررسی انگارههای تأویل در مثنوی معنوی نشاندادهاند که این اثر، توصیف فربهی از فهم است و فهم، زبان آن را غنی، دلالتگرایانه، پویا و خودآیین ساخته‌است؛ ازاینرو، مثنوی معنوی در مقام یک اثر کلاسیک5 و تأملی در سویة متن، حاوی دیسکورس و موکول به تأویل و در خوانش، تمامیتی کنشدار و دیالکتیکمند است که به خواننده فرصت فهم و بازپیکربندی معنا را میدهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پل ریکور؛ نقد تأویل؛ مثنوی معنوی | ||
| مراجع | ||
|
احمدی، ب. 1381. ساختار و هرمنوتیک، تهران: گام نو.
احمدی، ب. 1385. ساختار و تأویل متن، تهران: مرکز.
بابکمعین، م. 1392. چیستی ترجمه در هرمنوتیک، تهران: سخن.
ریکور، پ. 1382. زندگی در دنیای متن، شش گفتگو، یک بحث، ترجمه ب. احمدی. تهران: مرکز.
ریکور، پ. 1383. هرمنوتیک مدرن، ترجمه ب. احمدی. و م. مهاجر. و م. نبوی. تهران: مرکز. 237-265.
ریکور، پ. 1398الف. زمان و حکایت، ترجمه م. نونهالی. 3ج. تهران: نی.
ریکور، پ. 1398ب. ایدئولوژی، اخلاق، سیاست، ترجمه م. اخگر. تهران: چشمه.
ریکور، پ. 1399. درسگفتارهای ایدئولوژی و اتوپیا، ترجمه م. فیضی. تهران: مرکز.
شرت، ای. 1396. فلسفه علوم اجتماعی قارهای، ترجمه ه. جلیلی. تهران: نی.
شمیسا، س. 1393. انواع ادبی، تهران: میترا.
ضرابیها، م. 1384. زبان عرفان، تهران: بینادل.
عضدانلو، ح.1380. گفتمان و جامعه، تهران: نی.
فتوحی، م. 1395. بلاغت تصویر، تهران: سخن.
مارتین، و. 1391. نظریههای روایت، ترجمه م. شهبا. تهران: هرمس.
مکاریک، ای. 1385. دانشنامه نظریههای ادبی معاصر، ترجمه م. مهاجر و م. نبوی، تهران: آگه.
مکدانل، د. 1380. مقدمهای بر نظریههای گفتمان، ترجمه ح. نوذری. تهران: چاپ بیگی.
مولوی، ج. 1376. کلیّات شمس تبریزی، به کوشش ب. فروزانفر. تهران: امیرکبیر.
مولوی، ج.1390. مثنوی معنوی، تصحیح رینولد ا. نیکلسون، تهران: هرمس.
نظامی گنجوی، ا. 1313. مخزنالأسرار، با حواشی و شرح و. دستگردی. تهران: ارمغان.
Jeanrond, G.w. 1988. Text and Interpretation as categories of Theological Thinking. TR: Thomas, J. Wilson crossyoad. California, Pasadena. P: Wipf & Stock. Ricoeur, P. 2000. The Conflict of Interpretations; Essays in Hermeneutics, The Athlone press reprinted. Thompson, J. B. 1984. Critical Hermeneutics: A study in the Thought of Paul Ricoeur and Jurgen Habermas, Cambridge: Cambridge University Press.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 663 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 482 |
||