تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 744 |
تعداد مقالات | 7,078 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,174,150 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,866,611 |
بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره جلبک قرمز Gracilaria gracilis | ||
فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان | ||
دوره 8، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 115-130 اصل مقاله (784.21 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/japb.2021.15725.1369 | ||
نویسندگان | ||
محمد حسین زمانی کوچصفهانی1؛ سمیه عطائی جلیسه* 2؛ مریم زمانی کوچصفهانی3 | ||
1کارشناس ارشد بیوتکنولوژی، گروه زیستشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران | ||
2استادیار گروه زیستشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران | ||
3کارشناس ارشد فیزیولوژی گیاهی، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران | ||
چکیده | ||
امروزه به دلیل افزایش روز افزون مقاومت آنتیبیوتیکی پیدا کردن جایگزینهای مناسب از مواد طبیعی ضروری است. جلبکها در زمینههای پزشکی، داروسازی و صنایع غذایی نیز کاربردهای فراوانی دارند. از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی فعالیت ضدباکتریایی عصاره جلبک قرمز Gracilaria gracilis انجام پذیرفت. در این مطالعه ترکیبات موثره عصاره متانولی جلبک قرمز G. gracilis به وسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی- طیفسنج جرمی (GC/MS) شناسایی شد. بررسی اثرات ضدمیکروبی عصاره جلبک روی باکتریها به روش رقیقسازی متوالی صورت پذیرفت. آنالیز شیمیایی ترکیبات عصاره جلبک نشان داد که بیشترین اجزای عصاره را فنیلاتین، سیلاسیکلوپنتن، فتالیک اسید، n-Hexadecanoic Acid، دیبوتیل فتالات، فیتول و جیبرلین تشکیل داده است. در بررسی حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی نشان داده شد که باکتری Pseudomonas aeruginosaو Staphylococcus aureus به ترتیب با حداقل غلظت مهار کنندگی 2/6 و 5/12 میلیگرم بر میلیلیتر در مقایسه با باکتریهای دیگر، نسبت به عصاره جلبک حساستر بودند. بر اساس نتایج به دست آمده، عصاره متانولی جلبک قرمز G. gracilis فعالیت ضدمیکروبی مناسبی دارد. از این رو برای کاربردهای بالینی این عصاره انجام تحقیقات بالینی ضروری است. | ||
کلیدواژهها | ||
عصاره متانولی؛ Gracilaria gracilis؛ ضدباکتری | ||
مراجع | ||
ببری ش.، دوستی م.ح.، فاتحی ل. و سالاری ع.ا. 1391. تاثیر گیاه تشنهداری (Scrophularia striata) بر روی رفتارهای اضطرابی و افسردگی در موشهای سوری نر بالغ. مجله علوم دارویی، 18(2): 140-133. پیمانی ج.، قرایی ا.، غفاری م. و طاهری ع. 1393. بررسی اثرات ضدباکتریایی و ضدقارچی جلبک دریایی (Gracilaria arcuata) از سواحل چابهار. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، 8(1): 75-69. حاجی مهدیپور ه.، خانوی م.، شکرچی م.، عابدی ز. و پیرعلی همدانی م. 1388. بررسی بهترین روش استخراج ترکیبات فنلی موجود در گیاه سرخارگل. فصلنامه گیاهان دارویی، 4(32): 152-145. دوستی ب. 1398. مقایسه اثرات ضدباکتریایی و ضدقارچی صمغ گیاه بنه (Pistacia atlantica) با برخی آنتیبیوتیکهای رایج درمانی. مجله پژوهشهای سلولی مولکولی (زیستشناسی ایران)، 32(2): 124-115. قرنجیک ب.م. و روحانی قادیکلاییک. 1388. اطلس جلبکهای دریایی سواحل خلیج فارس و دریایی عمان. انتشارات موسسه تحقیقات شیلات. 313ص. Abbot I.A. and Hollenberg G.J. 1976. Marine Algae of California. Stanford University Press, USA. 827P. Albuquerque M.R., Takaki C. and Koening M.L. 1983. Detection of antimicrobial activity in marine seaweeds. Revista do Instituto de Antibiotics, Universidade Federal de Pernambuco, 21: 127–138. Aparna V., Dileep K.V., Mandal P.K., Karthe P., Sadasivan C. and Haridas M. 2012. Anti-inflammatory property of n-hexadecanoic acid: Structuralevidence and kinetic assessment. Chemical Biology and Drug Design, 80(3): 434–439. Barsanti L. and Gualtieri P. 2006. Algae Anatomy, Biochemistry and Biotechnology. Taylor and Francis Group, USA. 344P. Bouhla R., Riadi H., Martínez J. and Bourgougnon N. 2010. The antibacterial potential of the seaweeds (Rhodophyceae) of the Strait of Gibraltar and the Mediterranean Coast of Morocco. African Journal of Biotechnology, 9(38): 6365–6372. Cyriac B. and Eswaran K. 2015. GC-MS determination of bioactive components of Gracilaria dura (C. Agardh) Agardh J. Science Research Reporter, 5(2): 100–105. Desbois A.P. and Smith V.J. 2010. Antibacterial free fatty acids: Activities, mechanisms of action and biotechnological potential. Applied Microbiology and Biotechnology, 85(6): 1629–1642. Forbes B.A., Sahm D.F., Weissfeld A.S. and Trevino E.A. 2013. Methods for testing antimicrobial effectiveness. P: 171–94. In: Baron E.J., Peterson L.R. and Finegold S.M. (Eds.). Bailey and Scott's Diagnostic Microbiology. Mosby, USA. Ghaneian M.T., Ehrampoush M.H., Jebali A., Hekmatimoghaddam S.D. and Mahmoudi M. 2015. Antimicrobial activity, toxicity and stability of phytol as a novel surface disinfectant. Environmental Health Engineering and Management, 2(1): 13–16. Gharanjik B.M. and Abkenar A.M. 2000. Identification of seaweed in Sistan and Baluchestan Province costal zone. Iranian Scientific Fisheries Journal, 9(1): 37–49. Khatiwora E., Vaishali B.A., Kulkarni M., Deshpande N.R. and Kashalkar R.V. 2012. Antibacterial activity of dibutyl phthalate: A secondary metabolite isolated from Ipomoea carnea stem. Journal of Pharmaceutical Research, 5(1):150–152. Lavanya R. and Veerappan N. 2011. Antibacterial potential of six seaweeds collected from Gulf of Mannar of southeast coast of India. Advances in Biological Research, 5(1): 38–44. Lee W., Woo E.R. and Lee D.G. 2016. Phytol has antibacterial property by inducing oxidative stress response in Pseudomonas aeruginosa. Free Radical Research, 50(12): 1309–1318. Mini Shobi T. and Viswanathan M.B. 2018. Antibacterial activity of di-butyl phthalate isolated from Begonia malabarica. Journal of Applied Biotechnology and Bioengineering, 5(2): 97–100. Prasad M.P., Shekhar S. and Rindhe G. 2014. Antibacterial activity of seaweed (Gracilaria) extracts against Human pathogens. Asian Journal of Biological and Life Sciences, 3: 219–222. Rhimou B., Hassane R., Jose M. and Nathalie B. 2010. The antibacterial potential of the seaweeds (Rhodophyceae) of the Strait of Gibraltar and the Mediterranean Coast of Morocco. African Journal of Biotechnology, 9(38): 6365–6372. Roy R.N., Laskar S. and Sen S.K. 2006. Dibutyl phthalate, the bioactive compound produced by Streptomyces albidoflavus. Microbiological Research, 161(2): 121–126. Silva G.C., Albuquerque-Costa R., Oliveira-Peixoto J.R., Pessoa-Nascimento F.E., Macedo-Carneiro P.B. and Fernandes-Vieira R.H.S. 2013. Tropical Atlantic marine macroalgae with bioactivity against virulent and antibiotic resistant Vibrio. Latin American Journal of Aquatic Research, 41(1): 183–188. Taskin E. and Ozturk M. 2007. Antibacterial activity of some marine algae from the Aegean Sea (Turkey). African Journal of Biotechnology, 6(24): 2746–2751. Taskin E., Caki Z., Ozturk M. and Taskin E. 2010. Assessment of in vitro antitumoral and antimicrobial activities of marine algae harvested from the eastern Mediterranean Sea. African Journal of Biotechnology, 9(27): 4272–4277. Tuney I., Cadirci B.H., Unal D. and Sukatar A. 2006. Antimicrobial activities of the extracts of marine algae from the coast of Urla (Izmir, Turkey). Turkish Journal of Biology, 30: 171–175. Varier K.M., Milton M.C.J., Arulvasu C. and Gajendran B. 2013. Evaluation of antibacterial properties of selected red seaweeds from Rameshwaram, Tamil Nadu, India. Journal of Academia and Industrial Research, 1(11): 667–670. Yff B.T., Lindsey K.L., Taylor M.B., Erasmus D.G. and Jager A.K. 2002. The pharmacological screening of Pentanisia prunelloides and the isolation of the antibacterial compound palmitic acid. Journal of Ethnopharmacology, 79(1): 101–107. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,483 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 832 |