تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 743 |
تعداد مقالات | 7,073 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,149,585 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,857,557 |
ذکر شمهای از محاسن نسخة تهران در خوانش دیوان خاقانی | ||
زبان فارسی و گویشهای ایرانی | ||
مقاله 4، دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 10، مهر 1399، صفحه 79-101 اصل مقاله (1.06 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/plid.2020.12462.1340 | ||
نویسندگان | ||
امیر سلطان محمدی* 1؛ سید منصور سادات ابراهیمی2 | ||
1دانشآموختة دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
2دانشآموختة دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان،اصفهان، ایران. | ||
چکیده | ||
خاقانی از خیالپردازترین شعرای زبان فارسی است. دریافت زوایای شعر او که در پردة باریکاندیشی، خیالانگیزی، بهرهگیری از علوم و فرهنگ عامه مستور است، از همان آغازین روزها کسانی چون شادیآبادی، معموری و آذری را به شرح اشعار وی واداشت. از آن پس کاتبان، شارحان و مصححان در گذرگاه خاقانیپژوهی، این بارِ سنگین را با خود تا دنیای چاپ و طبع آوردهاند. پیچیدگی دیوان خاقانی، لغزشگاه همۀ خاقانیپژوهان گردیدهژوهان گردیدهاست؛ چنانکه هیچ نسخه، تصحیح و شرحی مبرا از عیب نیست. یکی از نسخ در تصحیحها، طبع عبدالرسولی، موسوم به نسخة تهران بود. سجادی با بهرهگیری از نسخ لندن بهعنوان نسخۀ اساس و نسخ معتبر دیگر در کنار نسخة تهران بار دیگر دیوان خاقانی را منتشر کرد. بعد از او نیز کزازی و منصور در این راه گام نهادند. با اینکه تصحیح سجادی بعد از طبع عبدالرسولی بود، اما در برخی موارد هنوز ضبط نسخة تهران بر طبع سجادی برتری دارد. سجادی غالبا به خاطر اعتماد به نسخة لندن و برای ارائة وجهی جدید، مأنوس و متفاوت، وجه صحیح نسخة تهران را نادیده گرفته، موارد سقیم را وارد متن خود کردهاست. در این مقاله نمونههایی از وجوه نسخة تهران که در بیشتر موارد منحصر و غریب است، ارائه میشود و براهین صحت این وجوه با دلایل درونمتنی، بیرونمتنی، پیرامتنی و زیباییشناسی اقامه میگردد. | ||
کلیدواژهها | ||
خاقانی؛ دیوان؛ تصحیح؛ نسخة تهران | ||
مراجع | ||
قرآن مجید. ترجمة محمد مهدی فولادوند، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. ابنسینا، ح. 1375. النفس من کتاب الشفا، تحقیق ح حسنزاده، قم: التابع لمکتب الاعلام السلامی. ابنعبدالبر، ا. 1414. الاستذکار، تحقیق عبدالمعطی امین قلعجی، قاهره: دارالوعی. ابنقتیبه، ع. 1963. عیون الاخبار، قاهره: دارالکتب. ابنکمونه. 1402. الجدید فیالحکمه، تحقیق ح مرعید الکبیسی، بغداد: جامعه البغداد. ابوالفرج اصفهانی، ع. 1415ق. الاغانی، بیروت: دارالاحیاء التراث العربی. ابونعیم اصفهانی، ا. 1932. حلیه الاولیاء و طبقاتالاصفیا، قاهره: دار امالقری. استرآبادی، م. 1341. دره نادره، به اهتمام ج شهیدی، تهران: انجمن آثار ملی. استعلامی، م. 1386. شرح قصاید خاقانی، تهران: زوار. انصاری، م. 1358. تاریخ اصفهان، به اهتمام ج سروشیار، اصفهان: مشعل. انوری، ا. 1376. دیوان انوری، تصحیح مدرس رضوی، تهران: علمی-فرهنگی. بدرالدینالعینی، ا. 1420. شرح سنن ابیداوود، تحقیق ابیمنظور خالدبن ابراهیم، ریاض: مکتبة الرشد. برزگر خالقی، م. 1387. شرح دیوان خاقانی، تهران: زوار. بهمنیار. 1349. التحصیل، تصحیح م مطهری، تهران: دانشگاه تهران. تفضلی، ا. 1373. تخته نرد تدبیر یا تقدیر، تهران: عطایی. جاحظ، ع. 1948. البیان و التبین، تحقیق عبدالسلام هارون، بیروت: دارالفکر. جاحظ، ع. 1965. کتاب الحیوان، تحقیق عبدالسلام هارون، قاهره: مکتبه الحلبی. جامی، ع. 1337. هفت اورنگ، تصحیح م مدرس گیلانی، تهران: کتابفروشی سعدی. جرجانی یمانی (زرّیندست). 1391. نورالعیون، تصحیح باباپور، زیرنظر م محقق، تهران: میراث مکتوب با همکاری سفیر اردهال. حافظ، ش. 1385. دیوان حافظ، تصحیح قزوینی، شرح خطیب رهبر، تهران: صفیعلیشاه. حافظ، ش. 1362. دیوان حافظ، تصحیح پ خانلری، تهران: خوارزمی. خاقانی، ا. 1388. دیوان خاقانی، تصحیح ض سجادی، تهران: زوّار . خاقانی، ا. 1357. دیوان اشعار خاقانی، تصحیح و تعلیق ع عبدالرسولی، تهران: کتابخانه خیام. خوانساری، م. 1390. روضاتالجنات فی احوال علماء و سادات، قم: اسماعیلیان. دهخدا، ع. 1336. لغتنامه، تهران: مجلس شورا. سلمان ساوجی. 1389. کلیات، مقدمه و تصحیح ع وفایی، تهران: سخن. سلطانمحمدی، ا و سادات ابراهیمی، م. 1395. «به پنج انامل به فتح باب سخن». کهننامه. (7) 1: 73-87. سلطانمحمدی، ا و سادات ابراهیمی، م. 1398. «ضرورت توجه به صبغة روایی در تصحیح و فهم اشعار خاقانی». ادب فارسی، (9) 23: 201 -219. سلمی، م. 1953. طبقاتالصوفیه، قاهره: دارالکتاب العربی. سنایی، م. 1388. دیوان سنایی غزنوی، به سعی مدرس رضوی، تهران: سنایی. صفیبوری، ع. 1388. منتهیالارب فی لغاتالعرب، تهران: دانشگاه تهران. طوسی، م. 1345. عجایب المخلوقات، به اهتمام م ستوده، تهران: بنگاه نشر ترجمه و کتب. عراقی، ف. 1338. دیوان، تصحیح س نفیسی، تهران: سنایی. عمرانی الشافعی، ا. 2000. البیان فی مذهب الامام شافعی، تحقیق ق نوری، بیروت: دارالمنهاج. فخررازی. 1410ق. المباحث المشرقیه، بیروت: دارالکتب العربیه. فردوسی. 1386. شاهنامه، کوشش خالقی مطلق. تهران: مرکز دایرهالمعارف. فیروزآبادی، م. بیتا. قاموس المحیط، قاهره: مطبعه السعاده. قزوینی، ز. 1989. عجایبالمخلوقات و غرایبالموجودات، بیروت: داراحیاء التراث العربی. قشیری، ع. 1989. الرساله القشیریه، تحقیق ع محمود و م شریف، قاهره: دارالشعب. کزازی، م. 1388. گزارش دشواریهای خاقانی، تهران: مرکز. مافروخی اصفهانی. 1385. المحاسن، ترجمۀ حسین ابیرضا علوی آوی. به اهتمام ا آشتیانی، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان. مسعود سعد سلمان. 1390. دیوان، مقدمه، تصحیح و تعلیقات م مهیار، تهران: پژوهشگاه علوم انساتی و مطالعات فرهنگی. معین، م. 1364. فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر. مولوی، ج. 1387. کلیات شمس، تصحیح فروزانفر، تهران: نگاه. مولوی، ج. 1362. مثنوی، تصحیح نیکلسون، تهران: امیرکبیر. ناصرخسرو. 1389. دیوان، تنظیم ج منصور، تهران: نگاه. ناصرخسرو.1370. سفرنامه، تصحیح ن وزینپور، تهران: شرکن سهامی کتابهای جیبی. نسفی، ع. 1377. الانسان الکامل، تصحیح موله، ترجمه و مقدمه ض دهشیری، تهران: طهوری. نصرالله منشی. 1361. کلیله و دمنه، تصحیح و توضیح م مینوی، تهران: دانشگاه تهران. نصیرالدین طوسی. 1403ق. شرح الاشارات، تهران: دفتر نشر کتاب. نظامی. 1389. لیلی و مجنون، تصحیح وحید دستگردی. تهران: قطره. نظامی. 1387. هفتپیکر، تصحیح وحید دستگردی، تهران: قطره. نیساری، س. 1385. دفتر دگرسانیها در غزلهای حافظ، تهران: فرهنگستان زبان وادب فارسی. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 730 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 518 |