تحلیل و بررسی رابطه ساختار روایی و فرایند تولید ارزش در گفتمان (مطالعه موردی: رساله‌الطیرهای فارسی و عربی)

بابک­معین، م. 1394. معنا به‌مثابه تجربه زیسته، تهران: سخن.

بتلاب اکبرآبادی، م. و رضی، ا. 1391. «تحلیل ساختار روایی منظومه‌های عطار (الهی‌نامه، منطق‌الطیر و مصیبت‌نامه)». متن‌پژوهی ادبی، دوره16(54): 5-30.

پورجوادی، ن. 1354. داستان­مرغان (متن فارسی رساله­الطیرخواجه احمدغزالی)، تهران: انجمن شاهنشاهی فلسفه ایران.

تایسن، ل. 1387. نظریه­های نقد ادبی معاصر، ترجمه م. حسین­زاده و ف. حسینی. تهران: نگاه امروز.

تودوروف، ت. 1379. دستور زبان داستان،ترجمه ا. اخوت. اصفهان: فردا.

تودوروف، ت.1382. بوطیقای ساختارگرا، ترجمه م. نبوی. تهران: آگه.

جواهری، س. و نیک‌منش، م. 1394. «نمود نحوی روایت در مصیبت‌نامه عطار نیشابوری». ادب‌پژوهی، 9(31): 137-157.

چاچی_­خمرکی، ا. 1358. روضه­الفریقین، به­اهتمام ع. حبیبی. تهران: ­دانشگاه تهران.

خیاطیان، ق. 1379. سیری در رساله­الطیرها و منطق­الطیرهای فیلسوفان و عارفان، سمنان: دانشگاه سمنان.

سبزواری، م. 1361. اسرارالحکم، به کوشش ح. م. فرزاد، تهران: مولی.

سلدن، ر. 1372. راهنمای نظریه ادبی معاصر، ترجمه ع. مخبر. تهران: طرح نو.

سهروردی، ش. ­1375. قصه­های ­شیخ اشراق، ویرایش ج. مدرس­­صادقی. تهران: مرکز.

شفیعی، س. و غلامحسین­زاده، غ. و شعیری، ح. و بزرگ­بیگدلی، س. 1397. «شناسایی دوره­های روایی رساله­الطیرها براساس چهار نسل روایت». دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره 9(3)(پیاپی 45): 99-127.

شعیری، ح .1381. مبانی معناشناسی نوین، تهران: سمت.

شعیری، ح . 1385. تجزیه و تحلیل نشانه- معناشناختی گفتمان، تهران: سمت.

شعیری، ح . 1388. «از نشانه­شناسی ساخت­گرا تا نشانه­معناشناسی گفتمانی». فصلنامه نقد ادبی، سال2(8): 33-51.

شعیری، ح . 1391. «تحلیل نشانه معناشناسی خلسه در گفتمان ادبی». فصلنامه پژوهش­های ادبی، سال 9(36 و 37): 129-146.

شعیری، ح . 1395. نشانه­معناشناسی ادبیات، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

طاهری، ق. و غلامحسین‌زاده، غ. و جعفری، ف. 1390. «تحلیل رساله‌الطیر شیخ اشراق بر پایه روایت‌شناسی». پژوهش زبان و ادبیات فارسی، 2(20): 95-111.

عطار، ف. 1388. منطق­الطیر، به تصحیح م.ر. شفیعی­کدکنی. تهران: سخن.

کوپا، ف. 1390. «بررسی تطبیقی روایت‌پردازی در رساله‌الطیر غزالی و منطق‌الطیر عطار». پژوهش‌های زبان و ادبیات تطبیقی، 2(3) پیاپی7: 1-23.

مارتین، و. 1382. نظریه­های روایت، ترجمه م. شهبا. تهران: هرمس.

مقدسی، ع. 678 . کشف­الأسرار فی­ حکم ­الطیور والازهار، قاهره: دارالاعتصام.

همدانی، ع. 1362. نامه­ها. به کوشش ع. ­منزوی و ع. ­عسیران. ج1، تهران: کتاب­فروشی منوچهری.

Bingaman, K. A. 2003. Freud and faith living in tension, State university of New York press: Albany.

Courtés. J .1991. Analyse sémiotique du discours. De l’énoncé à l’énonciation, paris: Hachette.

Fontanille J. 1998. Sémiotique du discourse, Limoges: PULIM.

Greimas A.J. & Courtés J. 1993. Sémiotique ; Dictionnaire raisonné de la théorie du langage, Paris : Hachette.

Zilberberg, Cl. 2006. Element de grammaire tensive, Limoges : PULIM.