پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 708 |
| تعداد مقالات | 6,652 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,194,412 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,306,955 |
از هرمنوتیک فلسفی گادامری تا ساختارشکنی دریدایی | ||
| نقد و نظریه ادبی | ||
| مقاله 2، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 12، اسفند 1400، صفحه 29-50 اصل مقاله (1.12 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله مروری | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/naqd.2020.16308.1980 | ||
| نویسنده | ||
| فرزاد بالو* | ||
| دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران | ||
| چکیده | ||
| در غالب پژوهشهای انجامشده، هرمنوتیک فلسفی گادامری را در برابر ساختارشکنی دریدایی قرار دادهاند و بر تقاوتها و تقابلهایشان تأکید کردهاند. این پژوهش برآن است که با برقراری تناظر مفهومی میان این دو جریان مهم تفسیری معاصر، ضمن اشاره به تفاوتها، همدلانه، و با توجّه به آثار و نوشتههای گادامر و دریدا، بر همانندی و همسوییهای مفردات اندیشههایشان تأمّل و درنگ تازهای داشته باشد؛ بدینمنظور، مقالۀ حاضر به طرح و شرح تلقّی گادامر و دریدا از مفاهیمی چون: زبان و نشانه، حقیقت و معنا، تفسیر، و روش پرداخته‌است و نشان میدهد که گادامر و دریدا در احکامی چون: هستی فینفسه دارای انشتقاق و در خود متفاوت است، رد مدلول استعلایی، ظهور خودکفاترین وجه زبان در نوشتار، مخاطرهآمیز بودن گفتار و نوشتار در ایجاد ابهام و فریب، عدم باور به تفسیر و حقیقت واحد، انضمامی و سیّال بودن فهم، خلق و آفرینش معنا، نفی روش و... از جهت مناسبات فکری به هم نزدیک میشوند و با یکدیگر همداستاناند. این پژوهش تلاش می‌کند پاره‌ای از بدفهمی‌های نظری رایج درباب هرمنوتیک فلسفی و ساختارشکنی را برطرف نماید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گادامر؛ دریدا؛ هرمنوتیک فلسفی؛ ساختارشکنی | ||
| مراجع | ||
|
احمدی، ب. 1381. ساختار و هرمنوتیک، تهران: گام نو.
احمدی، ب. 1386. حقیقت و زیبایی، تهران: مرکز.
اشمیت، ل. 1395. جنبشهای فکری دوران جدید (1) هرمنوتیک، ترجمه ع. حسنپور. تهران: نقش و نگار.
امینی، ع. 1395. حقیقت و زیبایی با نگاهی به هرمنوتیک فلسفی گادامر، تهران: نقد فرهنگ.
ایگلتون، ت. 1380. پیشدرآمدی بر نظریه ادبی، ترجمه ع. مخبر. تهران: مرکز.
برنستاین، ر. ج. 1381. «منظومه هرمنوتیک: نظریه انتقادی و شالودهشکنی». ترجمه ا. نوروزی. زیباشناخت، (7): 47-58.
پالمر، ر. 1384. علم هرمنوتیک، ترجمه م.س. حناییکاشانی. تهران: هرمس.
پیترزما، ه. 1398. نظریه معرفت در پدیدارشناسی: هوسرل، هایدگر، مرلوپونتی، ترجمه ف. جابرالانصار. تهران: کرگدن.
تایسن، ل. 1387. نظریههای نقد ادبی معاصر، ترجمه م. حسینزاده و ف. حسینی. تهران: نگاه امروز.
حقیقی، ش. 1379. گذار از مدرنیته، تهران: آگه.
خاتمی، م. 1386. «دریدا و ساختارشکنی». فصلنامه فلسفی، عرفانی و ادبی، 2(4 و 5): 213-223.
خبازیکناری، م. 1394. سیر تکوین ساختار زدایانه مفاهیم دریدا، تهران: حکایت قلم نوین.
دریدا، ژ. 1381. «بنیاد عجیبی به نام ادبیات». ترجمه ب. شرفالدین نور.، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، (58): 41-38.
دریدا، ژ. 1390. درباره گراماتولوژی، ترجمه م. پارسا، تهران: رخداد نو.
دریدا، ژ. 1396. نوشتار و تفاوت، ترجمه ع. رشیدیان. تهران: نی.
دویچر، پ. 1392. چگونه دریدا بخوانیم، ترجمه م. پارسا و م.ج. سیدی. تهران: رخداد نو.
رورتی، ر. 1397. جستارهایی درباره هایدگر، دریدا و دیگران، ترجمه م. نوری. تهران: شب بخیز.
سلدن، ر. و ویدوسون، پ. 1384. راهنمای نظریههای ادبی معاصر، ترجمه ع. مخبر. تهران: طرح نو.
گادامر، ه. 1386. «زبان به‌مثابه میانجی تجربه هرمنوتیکی». هرمنوتیک مدرن؛ گزینه جستارها، ترجمه ب. احمدی و دیگران. تهران: مرکز. 201-236.
گروندن، ژ. 1395. هرمنوتیک، ترجمه م. ابوالقاسمی. تهران: ماهی.
نوریس، ک. 1380. شالوده شکنی، ترجمه پ. یزدانجو. تهران: مرکز.
نیوتون، ک. م. 1373. «هرمنوتیک»، ترجمه ی. اباذری. فصلنامه ارغنون، 1(4): 183-202.
واعظی، ا. 1385. درآمدی بر هرمنوتیک، تهران: پژوهشگاه فرهنگ اندیشه اسلامی.
واینسهایمر، ج. 1381. هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی، ترجمه م. علیا. تهران: ققنوس.
وبستر، ر. 1373. «ژاک دریدا و واسازی متن». ترجمه ع. بارانی. فصلنامه ارغنون، 1(4): 251-256.
ویس، ژ. 1397. واژهنامه هایدگر، ترجمه ش. اولیایی. تهران: ققنوس.
ومک، پ. 1396. دیالوگ، ترجمه م. ثامنی. تهران: سینا.
هارلند، ر. 1388. ابرساختگرایی فلسفه ساختگرایی و پساساختگرایی، ترجمه ف. سجودی. تهران: تبلیغات اسلامی حوزه هنری.
هایدگر، م . 1386 . هستی و زمان، ترجمه س. جمادی. تهران: ققنوس.
هوی، د.ک. 1385. حلقه انتقادی، ترجمه م. فرهادپور. تهران: روشنگران.
Derrida, J. 1995. Limited Inc, Trans. S. Weber and J. Mehlman. U.S.A: Northwestern University Press. Derrida, J. 1981. Positions, trans. A. Bass. Chicago: University of Chicago Press. Derrida, J. 1998. letter to a Japanese Friend in Derrida and Difference, Eds. D. wood and R. Bernasconi. England: North western university press. Derrida, J, and Caputo, J.D. 2008. Deconstruction in a Nutshell, a Conversation with Jacques Derrida, New York: Fordham University Press. Dostal, R. j. (Ed). 2002. The Cambridge Companion to gadamer, Cambridge: University Press. Frank, M. 1998. “Limits of the Human Control of Language: Dialogue as the Place of Difference between Neostructuralism and Hermeneutics”. in Dialogue and Deconstruction: The Gadamer-Derrida Encounter, D.P. Michelfelder. & R. E. Palmer. Eds. State Unjversity of New York Press: 129-150. Gadamer, H.G. 1976. Philosophycal Hermeneutics, Trans. D.E. Linge. Barkely University Press. Gadamer, H.G. 2004. truth and method, Trans. J. weinsheimer and D.G. Marshall. London: Continuum Publishing GroP. Lawlor, L. 2002. Derrida and Husserl, The Basic Problem of Phenomenology, Bloomington: Indiana UP. Michelfelder, D.P. & Palmer, R.E. Eds. 1989. Dialogue and Deconstruction: The Gadamer-Derrida Encounter, State Unjversity of New York Press. Wolfreys, J. 2007. Derrida: A guid for the perplexed. London: Continuum Publishing GroP. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 989 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 509 |
||