پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,112 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,246,523 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,900,075 |
تبیین الگوی حکمروایی یکپارچه زمین شهری در جهت سیاست گذاری و مدیریت زمین شهری کارآمد در کشورهای در حال توسعه (مطالعه موردی: کشورایران و شهر گرگان) | ||
| دانش شهرسازی | ||
| مقاله 6، دوره 4، شماره 3 - شماره پیاپی 12، مهر 1399، صفحه 67-87 اصل مقاله (2.91 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/upk.2020.15716.1401 | ||
| نویسندگان | ||
| علی وزیری نصیرآباد1؛ کیانوش ذاکرحقیقی* 2؛ آرش بغدادی3 | ||
| 1دانشجوی دکترای شهرسازی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
| 2دانشیارگروه شهرسازی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران | ||
| 3استادیار گروه شهرسازی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| بیان مسئله: تحول در سیستم‌های مدیریت زمین شهری از رویکردهای ابزاری به سمت رویکردهای مشارکتی منجر به ایجاد رویکرد نوین حکمروایی زمین شده است. هدف: پژوهش بنیادی حاضر به این پرسش تبیینی می‌پردازد که الگوی مناسب و کارآمد سیاست‌گذاری و مدیریت زمین شهری کدامست. مسئله اصلی در اینجا، حل تعارضات و تنش‌های اساسی ایجا شده در شبکه‌هایی است که دولت وظیفه تنظیم آنها را به‌صورت مداخله مستقیم (نظریه وابستگی متقابل) و غیرمستقیم (نظریه قابلیت حکمرانی، نظریه یکپارچگی، نظریه ذهنیت حکمرانی) بر‌عهده دارد. روش:این پژوهش ترکیبی از روش‌های کمی‌ـ‌پیمایشی و کیفی را در سه سطح فضایی به کار می‌گیرد. جامعه آماری شامل نهادهای متولی حوزه زمین شهری و مراجعه‌کنندگان آنهاست. جهت گردآوری داده‌ها از روش‌های اسنادی و میدانی (پرسشنامه) و برای تحلیل داده‌های کمی از مدل رگرسیون خطی چندمتغیره و تحلیل مسیر و سپس برای تحلیل کیفی از روش تحلیل محتوا استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج معادلات ساختاری نشان می‌دهد که از میان پنج متغیر مستقل پژوهش شامل هماهنگی و اجماع گرایی، اثربخشی و پاسخگویی، مسئولیت‌پذیری، تمرکززدایی، و بینش راهبردی متغیر یکپارچگی توافق‌گرا با ضریب 492/0 بیشترین ضریب تأثیر (مستقیم و غیرمستقیم) را بر کارآمدی مدیریت زمین شهری داشته است. همچنین تحلیل ساختار مدیریت زمین شهری ایران نشان می‌دهد که این ساختار دارای پراکندگی شدید در تصمیم‌گیری‌ها و فقدان یکپارچگی در مدیریت زمین است و این امر دلیل اصلی ایجاد ناهماهنگی و چندپارچگی و در نهایت ناکارآمدی آن است. نتیجه گیری: لذا الگوی حکمروایی یکپارچه زمین شهری به عنوان الگوی مناسب و کارآمد پیشنهاد گردید که مبتنی بر یکپارچگی توافق‌گرا (افقی/عمودی) میان تمام بازیگران و تفویض بخشی از اختیارات دولت به پایین‌ترین سطح محلی به همراه ظرفیت‌سازی می‌باشد. در نتیجه ضرورت تجدید‌نظر در رویکرد و ساختار مدیریت زمین از سوی دولت امری ضروری است. در نهایت میزان اثربخشی، تبیین و تعمیم این الگو نیز توسط خبرگان مورد تأیید قرار گرفت. | ||
تازه های تحقیق | ||
| ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سیاست گذاری و مدیریت زمین شهری؛ حکمروایی یکپارچه زمین شهری؛ الگوی مناسب مداخله | ||
| مراجع | ||
|
اجلالی، پرویز، رفیعیان، مجتبی و عسگری، علی. ( 1391). نظریهبرنامهریزیوکالتی،درنظریهبرنامهریزیدیدگاهسنتیوجدید. تهران: نشر آگاه. اردشیری، مهیار. (1378). نقش مدیریت زمین در سیاست‌های توسعه‌ی شهری. آبادی، 33، 70-76. پورمحمدی، محمدرضا و خلیل نژاد، احمد. (1380). نقش و اهمیت زمین در طرح های توسعه شهری و سازکارهای رسیدگی به تخلفات ساختمانی. نشریه دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز، 10، 9-32. فنی، زهره و دویران، اسماعیل. (1387). پژوهشی در بازار زمین و مسکن (مورد: شهر زنجان، سالهای 1378 الی 1386). مسکن و محیط روستا، 27(124)، 12-25. Agere, S. (2000). Promoting good governance: Principles, practices and perspectives (Vol. 11). Commonwealth Secretariat.
Ardashiri, M. (1999). The role of land management in urban development policies. Abadi, 33, 70-76. (in Persian Arko-Adjei, A. (2011). Adapting land administration to the institutional framework of customary tenure: The case of peri-urban Ghana (No. 184). Amsterdam, the Netherlands: IOS Press.
Borras Jr, S. M., & Franco, J. C. (2010). Contemporary discourses and contestations around pro‐poor land policies and land governance. Journal of Agrarian Change, 10(1), 1-32.
Davey, K. J. (1993). Elements of urban management. The World Bank.
Davies, J. S., & Spicer, A. (2015). Interrogating networks: Towards an agnostic perspective on governance research. Environment and Planning C: Government and policy, 33(2), 223-238.
De Vries, W. T. (2018). Towards a theory of met governance of land: fundamentals and prospects. Journal of land policy and governance (JLPG), 1(1), 26-36.
Dollar, D., & Pritchett, L. (1998). Assessing aid-what works, what doesn't, and why (No. 18295, p. 1). The World Bank.
Dowall, D. E., Clarke, G., & Clarke, G. (1996). A framework for reforming urban land policies in developing countries. Washington, DC: World Bank.
Ejlali, P., Rafieian, M., & Asgari, A. (2012). Advocacy Planning Theory, In Traditional and New Perspective Planning Theory. Tehran: Agah Publishing. (in Persian)
El Araby, M. M. (2003). The role of the state in managing urban land supply and prices in Egypt. Habitat International, 27(3), 429-458.
Enemark, S., & Williamson, I. (2004). Capacity building in land administration–A conceptual approach. Survey review, 37(294), 639-650.
Evans, B., Joas, M., Sundback, S., & Theobald, K. (2005). Governing sustainable cities. Earthscan.
Fani, Z. & Doiran, I. (2008). Research in the land and housing market (Case: Zanjan, 1999-2007). Housing and Rural Environment, 27 (124), 12-25. (in Persian)
FAO. (2007). Good Governance in Land Tenure and Administration, FAO Land Tenure Studies (9). Rome, Italy.www.fao.org.
Fukuda Parr, S, Lopes, C, and Malik, K. (2002). Capacity for Development: New Solution for Old Problems, United Nations Development Programmes. New York.
Gibbs, D. C., Jonas, A. E., Reimer, S., & Spooner, D. J. (2001). Governance, institutional capacity and partnerships in local economic development: theoretical issues and empirical evidence from the Humber Sub‐region. Transactions of the Institute of British Geographers, 26(1), 103-119.
Griffiths, A., Haigh, N., & Rassias, J. (2007). A Framework for Understanding Institutional Governance Systems and Climate Change: The Case of Australia. European Management Journal, 25(6), 415-427.
Hazenberg, J. L. (2016). Good governance contested: exploring human rights and sustainability as normative goals. In Decentralization and Governance in Indonesia (pp. 31-50). Springer, Cham.
Hazlehurst, D. (2001). Networks and policy making: from theory to practice in Australian social policy.
He, B. (2011). Barry Hindess and the critique of democracy. Alternatives, 36(1), 17-24.
Henry, N., & Pinch, S. (2001). Neo-Marshallian nodes, institutional thickness, and Britain's ‘Motor Sport Valley’: thick or thin?. Environment and Planning A, 33(7), 1169-1183.
Innes, J. E. (2004). Consensus building: Clarifications for the critics. Planning theory, 3(1), 5-20.
Ioan-Franc, V., Ristea, A. L., & Popescu, C. (2015). Integrated urban governance: A new paradigm of urban economy. Procedia Economics and Finance, 22, 699-705.
Jessop, B. (1997). Capitalism and its future: remarks on regulation, government and governance. Review of International Political Economy, 4(3), 561-581.
Kivell, P. (1993). Land and the city: patterns and processes of urban change. Psychology Press.
Klijn, E. H., & Koppenjan, J. F. (2000). Public management and policy networks: foundations of a network approach to governance. Public Management an International Journal of Research and Theory, 2(2), 135-158.
Lee, J. H. (2008). Regional governance and collaboration: A comparative study on economic development policy process in Minneapolis and Pittsburgh Regions (Doctoral dissertation, University of Pittsburgh).
Maroufi, H. (2012). Book Review: The Just City. Cities, 29.
McGill, R. (2016). Institutional development: A third world city management perspective. Springer.
Organisation for Economic Co-operation and Development. (2007). OECD Sustainable Development Studies Institutionalising Sustainable Development. Organisation for Economic Co-operation and Development.
Palmer, D., Fricska, S., & Wehrmann, B. (2009). Towards Improved Land Governance: land tenure working paper 11 (FAO of UN for human settlement programme).
Pena, J., Guasch, J. L., & Escribano, A. (2000). Reforming public institutions and strengthening governance: a World Bank strategy. The World Bank.
Pourmohammadi, M. & Khalilnejad, A. (2001). The role and importance of land in urban development plans and mechanisms for dealing with construction violations. Journal of the Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Tabriz, 10, 9-23. (in Persian)
Sørensen, E., & Torfing, J. (2007). Theoretical approaches to democratic network governance. In Theories of democratic network governance (pp. 233-246). Palgrave Macmillan, London.
Stimson, R. J., Stough, R., & Salazar, M. (2009). Leadership and institutions in regional endogenous development. Edward Elgar Publishing.
UN-HABITAT. (2008).Secure Land Rights for All,GLTN contributes to the implementation of pro poor land policies to achieve secure land rights for all, The Global Land Tool Network.www.gltn.net.
UN-Habitat. (2012).Handling Land: Innovative tools for land governance and secure tenure, HS Number: HS/023/12E, United Nations Human Settlements, Programme (UN-Habitat). http://www.unhabitat.org.
Zakout, W., Wehrmann, B., & Torhonen, M. P. (2006). Good governance in land administration. World Bank: Washington, DC, USA. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,509 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,151 |
||