پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,122 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,275,591 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,911,243 |
شناسایی ابعاد و مؤلفههای مفهوم خودسازماندهی شهری با استفاده از روش فراترکیب | ||
| دانش شهرسازی | ||
| مقاله 2، دوره 3، شماره 4 - شماره پیاپی 9، بهمن 1398، صفحه 53-71 اصل مقاله (2.83 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/upk.2020.14199.1278 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه صفار سبزوار1؛ مریم دانشور* 2؛ تکتم حنایی3؛ سید مسلم سیدالحسینی4 | ||
| 1دانشجوی دکترای شهرسازی- گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران | ||
| 2استادیار گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران | ||
| 3استادیار گروه شهرسازی ، دانشکده هنر و معماری، واحد مشهد ، دانشگاه آزاد اسلامی ،مشهد ، ایران | ||
| 4دانشیار گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران | ||
| چکیده | ||
| بیان مسأله: از زمان ورود مفهوم خودسازماندهی از حوزهی سیستمهای پیچیده به حوزهی مطالعات شهری، این موضوع مورد توجه پژوهشگران بسیاری قرار گرفته است و محققین مختلف با رویکرد های متفاوتی به آن نگریستهاند، اما فقدان پژوهشی که تمام ابعاد، ویژگیها و مؤلفههای این مفهوم را مورد بررسی قرار داده و درک جامعی از خودسازماندهی شهری را ارائه نماید، احساس میگردد. هدف: هدف از این پژوهش، شناسایی ابعاد و مؤلفههای مفهوم خودسازماندهی شهری و تلاش برای دستیابی به درک جامعی از آن میباشد. نتایج این پژوهش میتواند ابعاد مختلف مفهوم خودسازماندهی شهری را جهت بهرهگیری در توسعهی شهرها و محلات کشور روشن سازد. روش: برای رسیدن به هدف مذکور در تحقیق حاضر از روش فراترکیب استفاده شده است. در گام اول از میان 62 مقالهی اولیهی یافته شده، تعداد 29 مقاله به صورت اصولی و با استفاده از روش کسپ غربال شدهاند. در گام بعدی مقالات نهایی با محوریت سؤال پژوهش، در نرمافزار MAXQDA کدگذاری شده و یافتههای کیفی مورد تحلیل و ترکیب قرار گرفت. یافتهها: در این پژوهش، طی فرآیند استخراج اطلاعات تعداد 108 کد شناسایی شد و سپس با توجه به میزان شباهت مفاهیم، در قالب پنج مقولهی "زمینه ها و عوامل مؤثر"، "نظریات پشتیبان"، "ویژگیها"، "دامنهی کاربرد" و "مقیاس"، دسته بندی شده و تلاش گردید که هر کدام از مقولات مذکور به تفکیک نوع دیدگاه تشریح گردد. نتیجه گیری: در پژوهش پیش رو، برای نخستین بار ابعاد و مؤلفههای خودسازماندهی شهری به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان میدهد، اگرچه مطابق با نظریات موجود، ماهیت فرآیندهای خودسازماندهی شهری بر پایهی تعاملات محلی و به دور از دخالت نیروهای خارجی مانند دولت قرار دارد، اما جهت مطالعه این فرآیندها و بهرهگیری از آنها در فرآیندهای برنامهریزی، توجه به نقش عوامل محیطی و خارجی نیز ضروری به نظر میرسد. | ||
تازه های تحقیق | ||
| ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سیستمهای پیچیده؛ خودسازماندهی شهری؛ فراترکیب | ||
| مراجع | ||
|
عابدی جعفری، عابد؛ امیری، مجتبی. (1398). فراترکیب، روشی برای سنتز مطالعات کیفی. روش شناسی علوم انسانی، 25 (99)، 73- 87. خان احمدلو، سمانه؛ فیضی، محسن؛ مفیدی شمیرانی، سید مجید. (1396). تأثیر بررسی رفتار حرارتی پوسته بنا در ساختمانهای مسکونی بر اصلاح ساخت و ساز به منظور کاهش اتلاف انرژی. مدیریت شهری، 16 (47)، 433-446. شورجه، محمود. (1395). دیدگاههای نو در سیستمهای شهری (ویرایش دوم). تهران، انتشارات پرهام نقش. (کتاب اصلی در سال 1393 منتشر شده است).
Abedi Jafari, A., Amiri, M. (2019). Meta-Synthesis as a Method for Synthesizing Qualitative Researches. Methodology of Social Sciences and Humanities (MSSH),25 (99), 73-87. (In Persian)
Ashby, W. R. (2004). Principles of the self-organizing system. E: CO Special Double, 6 (1-2), 102-126.
Atkinson, R., Dörfler, T., Hasanov, M., Rothfu, E., & Smith, I. (2017). Making the case for self-organization: understanding how communities make sense of sustainability & climate change through collective action. Sustainable Society, 9 (3), 1-20.
Bakker, A. B., Demerouti, E., & Lieke, L. B. (2012). Work engagement, performance, and active learning: The role of conscientiousness. Journal of vocational behavior, 80 (2), 555-564.
Barros, J., Sobreira, F. (2002, June). City of slums self-organization across scales. Paper presented at the International Conference on Complex Systems, Nashua, NH, USA.
Batty, M., Xie, Y. (1999). Self-organized Criticality and Urban Development. Discrete Dynamics in Nature and Society, 3, 109- 124.
Bench, S., & Day, T. (2010). The user experience of qualitative research. International journal of nursing studies, 47 (4), 487-499.
Boonstra, B., Boelens, L. (2011). Self-organization in urban development: towards a new perspective on spatial planning. Urban Research & Practice, 4 (2), 99–122.
Camazine, S., Deneubourg, J. L., Franks, N. R., Sneyd, J., Theraula, G., & Bonabeau, E. (2003). Self-Organization in Biological Systems. Princeton, Princeton University Press.
Cozzolino, S., Buitelaar, E., Moroni, S., & Sorel, N. (2017). Experimenting in Urban Self-organization. Framework-rules and Emerging Orders in Oosterwold (Almere, The Netherlands). Cosmos+Taxis, 4 (2+3).
Dayong, Y., Minjie, Z., & Athanasios V. V. (2017). A Survey of Self-Organization Mechanisms in Multiagent Systems. IEEE Transactions on Systems, Man, and Cybernetics: Systems, 47 (3), 441 – 461.
Eizenberg, E. (2019). Patterns of self-organization in the context of urban planning: Reconsidering venues of participation. Planning Theory. 18 (1), 40- 57.
Feder-Levy, E., Blumenfeld-Liebertal, E., & Portugali, J. (2016). The well-informed city: A decentralized, bottom-up model for a smart city service using information and self-organization. Paper presented at the Smart Cities Conference (ISC2), Trento, Italy.
Feltz, B., Crommelinck, M., & Goujon, P. (2006). Self-organization and Emergence in Life Sciences.Springer Science & Business Media.
Haken, H., Portugali, J. (1995). A synergetic approach to the self-organization of cities and settlements. Environment and Planning B: Planning and Design, 22, 35- 46.
Hasanov, M., Beaumont, J. (2016). The value of collective intentionality for understanding urban self-organization. Urban Research & Practice, 9 (3), 231-249.
Hasanov, M., Zuidema, C. (2018). The transformative power of self-organization: Towards a conceptual framework for understanding local energy initiatives in The Netherlands. Energy Research & Social Science, (37), 85–93.
Horelli, L., Saad-Sulonen, J., Wallin, S., & Botero, A. (2015). When Self-Organization Intersects with Urban Planning: Two Cases from Helsinki. Planning, Practice & Research, 30 (3), 286–302.
Hua, H. (2012). Planning meets self-organization: Integrating interactive evolutionary computation with cellular automata for urban planning. Frontiers of Architectural Research, 1 (4), 400–404.
Khan Ahmad Lou, S., Feizi, M., & Mofidi Shemirani, S. M. (2017). The effect of the thermal behavior of the building shell in the modified construction of residential buildings to reduce energy waste. International Journal of Urban and Management, 16 (47), 433-446. (In Persian)
Kleinhans, R., Van Ham, M., & Evans-Cowley, J. (2015). Using Social Media and Mobile Technologies to Foster Engagement and Self-Organization in Participatory Urban Planning and Neighbourhood Governance. Planning, Practice & Research, 30 (3), 237–247.
Kohonen, T., Somervuo, P. (2002). How to make large self-organizing maps for nonvectorial data. Neural Networks, 15 (8-9), 945-952.
Korah, P. I., Cobbinah, P. B., & Nunbogu, A. M. (2017). Spatial Planning in Ghana: Exploring the Contradictions. Planning Practice & Research, 32 (4), 361-384.
Mamei, M., Menezes, R., Tolksdorf, R., & Zambonelli, F. (2006). Case studies for self-organization in computer science. Journal of Systems Architecture, 52 (8–9), 443–460.
Meerkerk, I. v., Boonstra, B., & Edelenbos, J. (2013). Self-Organization in Urban Regeneration: A Two-Case Comparative Research. European Planning Studies, 21 (10), 1630–1652.
Moulaert, F., Swyngedouw, E., Martinelli, F., & Gonzalez, S. (2010). Can Neighbourhoods Save the City? Community Development and Social Innovation. Abingdon, Rutledge.
Nederhand, J., Bekkers, V., & Voorberg, W. (2015). Self-Organization and the Role of Government: How and why does self-organization evolve in the shadow of hierarchy?. Public Management Review,18 (7), 1063-1084.
Nicolis, G., Prigogen, I. (1977). Self-Organization in Non-Equilibrium Systems: From Dissipative Structures to Order Through Fluctuations. Wiley.
Noblit, G. W., Hare, D. R., (1988). Meta-ethnography: Synthesizing qualitative studies. Newbury Park, Sage.
Nunbogu, A. M., Korah, P. I. (2016). Self-organisation in urban spatial planning: evidence from the Greater Accra Metropolitan Area, Ghana. Urban Research & Practice, 10 (4), 423-441.
Partanen, J. (2015). Indicators for self-organization potential in urban context. Environment and Planning B: Planning and Design, 42, 951–971.
Paterson, B., Thorne, C. C., & Jillings, C. (2001). Meta- study of qualitative health research: a practical guide to meta-analysis and meta-synthesis. California, Sage.
Perrone, C. (2019). ‘Downtown Is for People’: The street-level approach in Jane Jacobs' legacy and its resonance in the planning debate within the complexity theory of cities. Cities, 91, 10-16.
Portugali, J., Benenson, I., & Omer, I. (1997). Spatial cognitive dissonance and sociospatial emergence in a self-organizing city. Environment and Planning B: Planning and Design, 24, 263- 285.
Portugali, J. (2011). Complexity, Cognition and the City. Heidelberg, Dordrecht, London, New York, Springer.
Portugali, J. (2000). Self-Organization and the City. Berlin, Heidelberg, New York, Springer-Verlag.
Shorjeh, M. (2016). New Perspectives in Urban Systems (3th ed). Tehran, Parham Publication. (Original work published 2014) (In Persian)
Von Forester, H. (2003). Understanding Understanding Essays on Cybernetics and Cognition. New York, Springer-Verlag.
Walsh, D. & Downe, S., (2005). Meta-synthesis method for qualitative research: a literature review. Journal of Advanced Nursing, 50 (2), 204–11.
Yan, J., Liu, J., & Tseng, F. M. (In Press). An evaluation system based on the self-organizing system framework of smart cities: A case study of smart transportation systems in China. Technological Forecasting & Social Change. Retrieved 2018, Dec. 25, from https://doi.org/10.1016/j.techfore.2018.07.009.
Zhang, S., De, R.G., & Van, D. T. (2015). Urban Land Changes as the Interaction Between Self-Organization and Institutions. Planning, Practice & Research, 30 (2), 160–178.
Zimmer, L. (2004). Qualitative meta‐synthesis: a question of dialoguing with texts. Journal of advanced nursing, 53 (3), 311-318.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,421 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,335 |
||