بررسی شاخص‌های کیفی پایداری فرهنگی در پیوند با شاخص‌های کمّی تراکم کالبدی (مطالعه موردی: سه مجموعه مسکونی در کلانشهر تبریز)

اسلامی، سید غلامرضا و هوتن ایروانی. (1387). تراکم ساختمانی و توسعه درون زا. هویت شهر، 2(3)، 3-12.

برزگز، صادق، اسدالله دیو سالار، علیرضا قربانی و مهدی صداقت. (1396). سنجش و ارزیابی پایداری اجتماعی در شهر های کوچک. مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 14، 30-7.

پرتوی، پروین و پژمان سالار. (1390). مدل تحلیل تراکم ساختمانی پایدار، مورد پژوهشی: منطقه 1 شهر ارومیه (محدوده خیابان دانشکده). نامه معماری و شهرسازی، 10، 47-68

پوردیهیمی، شهرام، رامین مدنی و سیده فاطمه موسوی نیا. (1396). عوامل کالبدی موثر بر ادراک تراکم و محیط های مسکونی. مطالعات معماری ایران، 11، 43-61.

توسلی، محمود. (1375). اصول و روشهای طراحی شهری و فضای مسکونی در ایران. جلد اول-دوم، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.

جبل عاملی، مهسا و عبدالحمید نقره کار و مهدی حمزه نژاد. (1391). اصول مفهومی طراحی خانه بر اساس حکمت اسلامی. دومین همایش ملی شهر اسلامی، اصفهان  

جمالی، سیروس. (1391). بررسی تاثیرگونه شناسی مسکن بر مورفولوژی شهر. رساله دکتری، دانشکده علوم محیطی و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز.

جمالی، سیروس. (1394). ریخت شناسی شهری، بازنمایی معماری در مقیاس شهر. تهران: انتشارات فروزش.

حائری مازندرانی، محمد رضا. (1388). خانه، فرهنگ، طبیعت. تهران: انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری.

طبیبیان، محمد. (1382). تعیین شاخص های توسعه پایداری و نمود آن در محیط زیست. فصلنامه محیط شناسی، 4 ، 1-12.

عزیزی، محمد مهدی و جمال آبادی، فاطمه. (1395). مدلی برای تعیین تراکم ساختمانی مطلوب محله با تاکید بر عوامل فرهنگی. هنرهای زیبا، 21،  19-32.

عزیزی، محمد مهدی. (1383). جایگاه شاخص های مسکن در فرآیند برنامه ریزی مسکن. هنر های زیبا، 11، 31-42.

قربانی، رسول و رسول زاده، زهرا. (1397). امکان سنجی افزایش تراکم ساختمانی با توجه به ظرفیت شبکه معابر، مطالعه موردی: محله بهار کلانشهر تبریز. نشریه دانش شهرسازی، 2(4)، 95- 109

کوشیار، گلرخ. (1382). شاخص های توسعه پایدار. ماهنامه مدیریت، 13، (79و80)، 37-32.

ممتاز، فریده (1391). جامعه شناسی شهری. تهران: شرکت سهامی انتشار

منجزی، نور محمد و رفیعی، محمدعلی. (1389). نو شهر اسلامی و عامل عدالت (اصول و ضوابط حاکم بر احداث و ارزیابی). همایش ملی معماری و شهرسازی اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

نقی زاده، محمد (1384). جایگاه طبیعت و محیط زیست در فرهنگ شهرهای ایرانی. تهران: انتشارات واحد علوم و تحقیقات.

نورائی، همایون، طبیبیان، منوچهر و رضایی، ناصر (1391). تعیین تراکم بهینه در محلات حاشیه نشین با ملاحظات اجتماعی-فرهنگی. معماری و شهرسازی آرمان شهر، 9، 217-231.

هال، پیتر و اولریخ فایفر (1388). آینده­ی شهری قرن 21. ترجمه ی ناهید صفایی، تهران: جامعه مهندسان مشاور ایران

یزدانفر، عباس،  حسینی، باقر و زرودی، مصطفی. (1392). فرهنگ و شکل خانه. مسکن و محیط روستا، 144، 17-32.

Alexander, E. R., Reed, K. D., & Murphy, P. (1988). Density measures and their relation to urban form. Center for Architecture and Urban Planning Research, University of Wisconsin--Milwaukee.

Azizi, M. M., & Malekmohamadnejad, S. A. (2007). A comparative study between two different patterns of residential complexes (low-rise and High-rise Buildings), the case study of Noor (Seoul) and Eskan residential complex in Tehran. Honar hay-e ziba, 32, 27-38.

Azizi,M.M. (2003). The role of density in urban development. The 1st seminar on construction in capital. Tehran; University of Tehran.

Azizi, M.M and Jamalabadi, F (1395). A Model for Determining Desirable Construction Density (F.A.R) for Neighborhoods With Special Respect to Cultural Factors. HONAR-HA-YE-ZIBA. 21 ,(p 19-32). (in persian)

Azizi, M.M (1383). Housing Indicators hn the Process of Housing Planning. . HONAR-HA-YE-ZIBA. 11. ( P 31-42). (in persian)

Berghause Pont, Meta and Haupt, Per (2005). The Spacemate: Density and the typomorphology of the urban fabric, Nordisk Arkitektur Forskning 2005:4, pp.55-68.

Barzeghar, S; Divsalar, A ; Ghorbani, A and Sedaghat, M (1396). Measuring and assessing the Social sustainability of small cities ‎(A Case study of small cities in Mazandaran province)‎. Urban Structure and Function Studies. 14 (P, 7-3). (in persian)

Berghauser Pont, M. and Haupt, P. (2009). Space Density and Urban Form. Published Ph.D. Thesis, Netherlands, Technical University of Delft, Faculty of Architecture, Department of Urbanism.

Berghauser Pont, M., & Haupt, P. (2004). Spacemate: the spatial logic of urban density. Delft, The Netherlands: Delft University Press Science.

Boyko, C. T., & Cooper, R. (2011). Clarifying and re-conceptualising density. Progress in Planning, 76(1), 1-61.

Bramley, G., Dempsey, N., Power, S., Brown, C., & Watkins, D. (2009). Social sustainability and urban form: evidence from five British cities. Environment and planning A, 41(9), 2125-2142.

Churchman, A. (1999). Disentangling the concept of density. Journal of planning literature, 13(4), 389-411.

Dave, S. (2011). Neighbourhood density and social sustainability in cities of developing countries. Sustainable Development, 19(3), 189-205.

Dempsey, M., & Jenks, M. (2005). The Language and Meaning of Density. Future Forms and Design for Sustainable Development, Architectural Press, Elsevier, Amsterdam.

Eslami, GH and Iravani, H (1387). Building Density and Endogenous Development. Hoviatshahr 2(3), (p, 3-12). (in persian)

Fisher, P. F. (1999). Models of uncertainty in spatial data. Geographical information systems, 1, 191-205.

  Forsyth, A., Oakes, J. M., Schmitz, K. H., & Hearst, M. (2007). Does residential density increase walking and other physical activity. Urban Studies, 44(4), 679-697.

Ghorbani, R and  Rasuolzade, Z (1397). Feasibility Study of the Increase in Building Density With Reagard to the Passage Network Capacity. Urban Planning Knowledge, University of Gilan. 2(4). (p 95-109). (in persian)

   Haeri, M.R (1388). House in Culture and Nature of Iran. Architecture and Urban Development Research Center. (in persian)

- Hall, P (1388). Urban Future 21, a global agenda for twenty- first century cities. Tehran, Iranian Society of Consulting Engineers. (in persian)

Hawkes,J (2001).The fourth pillar of sustainability: Culture's essential role in public planning. Australia: Cultural Development Network.

Jabalameli, Mahsa, Abdolhamid Noghrehkar and Mahdi Hamzehnezhad. (1391). Conceptual Principals in Designing Houses based on Islamic Wisdom.  Second National Conference on Islamic city. (in persian)

  Jamali, S (1391). A Study on the Impact of Housing Typology on Urban Morphology Case Study: Tabriz Metropolis. Ph.D. Thesis. Faculty of Environmental  Sciences and Architecture. Tabriz University. (in persian)

  Jamali, S (1394). Urban Morphology ; Representing Architecture at the City Scale. Forouzesh, Tehran. (in persian)

Khoshyar, Golrookh. (1382). Indictors for Sustainable Development. Management Journal. 13, (79,80), 32-37. (in persian)

Maclaren, V. (2004). Urban Sustainability Reporting The sustainable urban development reader (pp 203-210): Routledge.

Ministry of interior (1998). The ways for urban development plans implementation Tehran.

Momtaz, Farideh. (1391). Urban Sociology. Tehran. Enteshar Co. (in persian)

Monjezy, Noormohammad and Rafeei, Mohammad Ali. (1389). Islamic New City and the Element of Justice (The Principles of Construction and Evaluation). The National Conference on Islamic Architecture and Urbanism. Tabriz Islamic Art University. (in persian)

Mozas, J., & Per, A. F. (2004). Densidad: Density. Vitoria-Gasteiz : a+t ediciones

Naghizadeh, Mohamad. (1384). The Role of Nature and Environment in Iranian Urban Culture. Tehran. Science and Research Branch Publication. (in persian)

Nooraie, H ; Tabibian, M and Rezaie, N (1391). Determination of Floor Area Ratio (FAR) According to Cultural and Social Issues in Spontaneous Settements. ARMANSHAHR; Journal  of Architecture and Urban Development. 9 (p 217-231). (in persian)

Partovi, Parvin and Pezhman Salar. An Analytical Model for Sustainable Building Density, Case Study: District 1 of Urmia City (Daneshkadeh Street Boundary). Architecture and Urban Planning Journal. 11, 43-61. (in persian)

Pourdeihimi SH, Madani R, Mousavinia F (1396). Physical Factors Affecting the Perception of Density in Residential Environments. Journal of Architecture Studies. 11 (P 43-61). (in persian)

Rapoport, A., & El Sayegh, S. (2005). Culture, architecture, and design (p. 92). Washington: Locke science publishing Company.

Rapoport, Amos (1998).Using Culture hn Housing Design, USA; Milwaukee. University of Wisconsin,

Scotthanson, V. Scotthanson,k (2005). The Cohousing Handbook: A Place for Community (1^st Ed). Canada; New Society Publishers.

Tabibian Mohammad. (1382). Determining Sustainable Development Indicators and its Manifestations in the Environment. Journal of Environmental Studies. 4, 1-12. (in persian)

  Tavasoli, Mahmood. (1375). Elements and Principles of Urban Planning and Residential Spaces in Iran. Vol. I & II. Tehran. Urban Planning and Architecture Research Center of Iran.  (in persian)

United Nation (UN) Habitat (2006). State of the world cities. UN Human Ssettlement Programme; Nairobi

Vicuna, M. (2012). The Forms of Residential Density in The Contemporary City: The Case of Santiago, Chile. In Proceedings of the 8th International Space Syntax Symposium, Pontificia Universidad Católica de Chile, Santiago, Chile.

Wong, C. (2006). Indicators for urban and regional planning: the interplay of policy and methods. Routledge.

Yazdanfar A, Hosseini B, Zaroudi M.(1388).  Culture and House form. Journal  of Housing and Rural Environment ; 32 (144) (p 17-32). (in persian)