تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 743 |
تعداد مقالات | 7,071 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,143,075 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,855,855 |
صورتهای شکسته و فرهنگهای فارسی | ||
زبان فارسی و گویشهای ایرانی | ||
مقاله 1، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 6، مهر 1397، صفحه 7-33 اصل مقاله (862.49 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/plid.2018.10634.1281 | ||
نویسندگان | ||
یوسف بخشی زاده گشتی* 1؛ امید طبیب زاده2 | ||
1استادیار زبان انگلیسی دانشگاه دریانوردی چابهار | ||
2استاد زبانشناسی همگانی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی | ||
چکیده | ||
صورت شکسته، شکلِ نوشتاری کلمه، وند یا پیبستی است که اولاً، مبیّن تلفظ سبک گفتاری فارسی باشد، و ثانیاً، معادل آواییِ سالمی در زبان رسمی معیار فارسی داشته باشد، مثلاً «اگه» و «میتونم» صورتهای شکستۀ کلمات سالمِ «اگر» و «میتوانم» هستند؛ یا «-رو» صورت شکستۀ کلمۀ دستوری و سالم «را» است. در این مقاله، به اختصار دربارۀ علل درج کلمات شکسته در فرهنگهای فارسی و نیز شیوۀ درج این صورتها سخن میگوییم. پیکره را از 112 اثر نمایشی و داستانی فارسی (نک. پیوست)، و صد کلمه از گفتوگوهای منتشرشدۀ صد سالۀ اخیر، به زبان فارسی، به صورت تصادفی برگزیدهایم. به باور نگارندگان، لازم است، دستکم صورتهای شکستۀ بهکاررفته در ادبیات معاصر فارسی استخراج و در فرهنگهای عمومی فارسی مدخل شود. تعداد این صورتهای شکسته بسیار اندک است و شاید بیشتر از موارد پیکرۀ محدود ما نباشد. | ||
کلیدواژهها | ||
فرهنگنویسی فارسی؛ صورتهای شکسته؛ دستور | ||
مراجع | ||
انوری، ح. 1381. فرهنگ بزرگ سخن، تهران: سخن. جم، ب. 1394. فرهنگ توصیفی فرایندهای واجی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی. خانلری [ناتل]، پ. 1352. «جستار»، سخن، 22(11و12): 1135 -1139. ــــــــــــــــ . 1353. «زبان فصیح»، سخن، 24(2): 139 -145. دبیر مقدم، م. 1369. «پیرامون ʼراʽ در زبان فارسی»، زبانشناسی، (7)1: 1 -60. دهخدا، ع. 1361. امثال و حکم، تهران: امیرکبیر. ذوالفقاری، ح. 1388. «بررسی ضربالمثلهای فارسی در دو سطح واژگانی و نحوی»، فنون ادبی (1)1: 57-80. روبینچیک، ی. 1397. فرهنگنویسی برای زبان فارسی، ترجمۀ م. شجاعی، با یادداشتهای ع. صادقی، تهران: کتاب بهار. شاملو، ا. 1372، کتاب کوچه، تهران: مازیار. شاملو، ا. 1394. مجموعۀ اشعار شاملو، انتشارات نگاه. شهری، ج. 1378. قند و نمک؛ ضربالمثلهای تهرانی (به زبان محاوره)، تهران: معین. صادقی، ع. 1363، «تبدیل ʼآنʽ و ʼآمʽ به ʼاونʽ و ʼاومʽ در فارسی گفتاری و سابقۀ تاریخی آن»، زبانشناسی، (1)1: 52 -71. صفرزاده، ب. 1395. فرهنگ فارسی گفتاری، تهران: کتاب بهار. طبیبزاده، ا. 1395. «نقدی بر فرهنگ فارسی گفتاری»، ایرانشهر امروز، 1(4): 119 -128. ــــــــــــــــ . 1396. غلط ننویسیم از چاپ اول تا ویراست دوم؛ بررسی نقدهای نگاشته شده بر چاپ اول غلط ننویسیم و تأثیر آن بر ویراست دوم کتاب، تهران: کتاب بهار. لیان، س. 1386. «ضرورت توجه به صورتهای شکسته در فرهنگهای فارسی»، فرهنگنویسی، (1): 184-210. ــــــــــــــــ . 1394. فرهنگ توصیفی آواشناسی و واجشناسی، تهران: علمی. مینوی، م. 1352. «زبان فصیح و گویشهای محلی»، سخن، 23: 5-6. نجفی، ا. 1378. فرهنگ فارسی عامیانه، تهران: نیلوفر. ــــــــــــــــ . 1388. «واژههای عامیانه در فرهنگ جامع زبان فارسی»، فرهنگنویسی، 2: 176-190. ــــــــــــــــ . 1390. جشننامۀ ابوالحسن نجفی، به همت امید طبیبزاده، تهران، نیلوفر. وحیدیان کامیار، ت. 1343. دستور زبان عامیانه فارسی، تهران: باستان. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 798 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 625 |