تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 744 |
تعداد مقالات | 7,079 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,192,374 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,873,165 |
ارزیابی توسعه میان افزا در محله های شهری با رویکرد زمینه گرایی در افزایش تعاملات ساکنین (مطالعه موردی:کوی دانش تبریز) | ||
دانش شهرسازی | ||
مقاله 6، دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 3، شهریور 1397، صفحه 79-93 اصل مقاله (570.72 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/upk.2018.10588.1099 | ||
نویسنده | ||
سید محمد علی بنیه هاشمی ویجویه* | ||
مربی، گروه طراحی شهری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران | ||
چکیده | ||
توسعه میانافزا، ضرورت گریزناپذیر شهر در مواجهه با رشد بیرویه شهرنشینی، خزش شهر به حاشیهها و پراکندهرویی میباشد. اما تأثیر توجه به پیامد آن بر پیکرهشهر در بهبود اقدامات آتی، ضرورت تمرکز بر مرحله ارزیابی را به رغم تأخر زمانی نسبت به مراحل اولیه توسعه، در درجه بالایی از اهمیت قرارداده و لزوم سنجش موفقیت هر توسعه را در گذر زمان در تطابق با اهداف مشخص شده از سوی نهادهای شهری و برنامههای فرادست ایجاب میکند. اگرچه رشد شهر حاصل تعامل پیچیدهی عوامل مختلف و گاهاً پنهان در طول زمان بوده و به تدریج نمود مییابد؛ لیکن بازتاب کلیهی تصمیمات کلان و عوامل تاثیر گذار، اعم از کالبدی و کارکردی به مرور در محتوای ذهنی ساکنین بروز مییابد. براین اساس میزان همگرایی ذهنی و اتفاقنظر شهروندان در جهت تعامل هرچه بیشتر میتواند نشانهای از اتخاذ تصمیمات به جا در بدو شکل گیری و انسجام حاصل از توسعهای موفق و معیاری بر میزان تعاملات بخش اضافهشده با زمینه، به لحاظ کارکردی و فضایی تبیین و تعبیر شود. هدف از این پژوهش ارزیابی موفقیت توسعه میانافزا در مطالعه موردی کویدانش تبریز پس از سپری شدن سه دهه از جاگیری در محله قدیمی امامیه با معیارهای مستخرج از اصول زمینهگرایی و تاثیر آنها در محتوای ذهنی ساکنین میباشد. دراین مقاله کوشیده شده است با مراجعه به منابع معتبر علمی، معیارهای ارزیابی توسعه میانافزا بر اساس رویکرد زمینهگرایی با روش متنی روایی استخراج و درنهایت میزان همگرایی ذهنی اهالی درمطابقت با این معیارها در مطالعه موردی کویدانش تبریز از طریق پرسشنامه و مصاحبه، با روش تحلیل دادههای کمی موردبررسی قرارگیرد. نتایج مطالعات نشان میدهد ساکنین کوی دانش به غیر از تعاملات اجتماعی و فرهنگی و تعهد اکولوژیکی از حیث سایر معیارهای زمینهگرایی اعم از مشارکت فضایی، معنایی، تاریخی، تمایلی برای تعامل با محلات مجاور نداشته و در مجموع ترجیح بر دوریگزینی دارند. | ||
کلیدواژهها | ||
توسعه میان افزا؛ زمینه گرایی؛ کوی دانش؛ انسجام؛ تعامل | ||
مراجع | ||
آئینی، محمد و زهرا السادات اردستانی. (1388). هرم بازآفرینی و مشارکت مردم، معیار ارزیابی برنامههای توسعه درونزای شهری. نشریه هویت شهر، 3(5)، 58-47 . اسدبیگی، حمید. (1394). ضرورت توسعه میانافزا در مدیریت زمین پایدار حریم شهر تهران. ماهنامه شهر نگار، 72، 50-63. ایزیدی قادر، اعتصام ایرج، حبیب فرح، مختاباد امرئی مصطفی. (1392). جستاری بر تبیین دیدگاههای منطقهگرایی و سیر تحول آنها در معماری معاصر. فصلنامه نقشجهان، 3(1)، 7-18. بحرینی، حسین، بلوکی، بهناز و تقابن، سوده. (1388). تحلیل مبانی نظری طراحی شهری معاصر، جلد اول: اواخر قرن 19 تا دهه هفتم قرن 20 میلادی 3006. تهران : انتشارات دانشگاه تهران. بهزادفر، مصطفی. (1384). طراحی شهری در زمینه بررسی موردی بم. فصل نامه آبادی، 49، 96-82. تولایی، نوین. (1380). زمینهگرایی در شهرسازی. نشریه هنرهای زیبا، 10، 43-34. تولایی، نوین. (1386). شکل شهر منسجم. تهران: انتشارات امیرکبیر. راستین، پگاه و نیما ولی بیگ. (1393). بررسی نقش ساختارهای میان افزا با دیدگاه زمینه گرا، در توسعه پایدار شهری در بافت های قدیمی. مقاله منتشر شده در کنفرانس بین المللی روشهای نوین طراحی و ساخت در معماری زمینه گرا، تبریز. رفیعیان، مجتبی، براتی، ناصر و آرام، مرضیه. (1389). سنجش ظرفیت توسعه فضاهای بدون استفاده در مرکز شهر قزوین با تاکید بر رویکرد توسعه میان افزا. فصلنامهی معماری و شهرسازی، 3 (5)، 45-61. زالی، شقایق. (1394). بازآفرینی بافت تاریخی شرق بازار ارومیه با رویکرد زمینه گرایی. پایان نامه منتشرنشده کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اسلامی تبریز. سعیدی رضوانی، نوید، داوودپور، زهره، قدری، الهام و سرور، رحیم. (1392). کاربرد اصول توسعه میانافزا در بهبود فضایی-عملکردی بافت های شهری (مطالعه موردی:منطقه 17 شهرداری تهران). جغرافیا، 11 (36)، 159-180. ظاهری، محمد. (1387). نقش روند گسترش کالبدی شهر تبریز در ایجاد تغییرات کاربری اراضی حومه شهر و روستاهای حوزه نفوذ. مجله جغرافیا و توسعه، 11، 181-198. فتحی، حسن. (1973). ساختمان سازی با مردم. ترجمه علی اشرفی، تهران: انتشارات دانشگاه هنر. فرشچین، امیر رضا، شریفیان، احسان، رفیعیان، مجتبی و رمضانی، راضیه. (1396). تبیین نظری مبانی توسعه میان افزا ورویکرد های رویه ای آن. فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری – منطقه ای، 23، 165-182. قاسمی شکتایی، شیدا و حقیقت نائینی، غلامرضا. (1392). ارائه چارچوب عمومی توسعه میان افزا. مقاله منتشر شده در همایش ملی معماری مدیریت و فرهنگ معماری. گلکار، کوروش. (1387). محیط بصری شهر سیرتحول از رویکرد تزئینی تا رویکرد پایدار. مجله علوم محیطی، 5(4)، 95-113. ماجدی، حمید و زرآبادی، زهراساداتسعیده. (1389). شهر نشاندار بهمثابه شهر زمینهگرا. فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات فرهنگی، 2(3)، 1- 21. مهدیزاده، جواد. (1382). نظری به روند تاریخی توسعه کالبدی-فضایی شهر تهران(دوره تکوین کلانشهرتهران 1340- 1357). مجله جستارهای شهرسازی، 4، 37-43. میرکتولی، جعفر و حسینی، محمد حسن. (1392). ارزیابی تناسب اراضی میان بافتی شهر گرگان برای توسعه میان افزا با استفاده ترکیبی از AHPوGIS. فصل نامه عملی-پژوهشی مطالعات شهری، 3 (9)، 69-79. میرمقتدایی، مهتا، رفیعیان، مجتبی و سنگی، الهام. (1389). تاملی بر مفهوم توسعه میان افزا و ضرورت آن در محلات شهری. ماهنامه شهرداریها، 98، 44-51. نسترن، مهین و قدسی، نرگس. (1394). شناسایی پهنه های مستعد توسعه میان افزا در نواحی ناکارآمد مراکز شهرها (نمونه موردی: منطقه یک اصفهان). مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری، 6 (20)، 51-68. وارثی، حمیدرضا. (1383). تحلیلی بر وضعیت بافت تاریخی اصفهان. فصلنامه فرهنگ اصفهان، 27 و 28، 62-71. یزدانی، محمد حسین و پوراحمد، احمد. (1386). تاثیر مدرنیسم بر تحولات کالبدی شهرهای ایرانی-اسلامی. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 84، 29-52. Dorsey, J.W. (2003). Brownfields and Greenfields: The Intersection of Sustainable Development and Environmental Stewardship. Environmental Practice, 5(1), 69-76.
Steiner, Frederick & Kent Butler, 2012 Planning and Urban Design Standards, John Willey & Sons.
Farris’s J. Terence. (2001). The Barriers to using urban infill development to achieve smart growth. Taylor & Francis.
American Planning Association (APA), 2006, Planning and Urban Design Standards.John Willey & Sons. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,563 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,359 |