پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,112 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,246,756 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,900,184 |
ارزیابی شاخص‌های زیستپذیری شهری براساس ادراک ساکنان (نمونه موردی: شهر اهواز) | ||
| دانش شهرسازی | ||
| مقاله 1، دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 3، شهریور 1397، صفحه 1-17 اصل مقاله (843.43 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/upk.2018.8718.1003 | ||
| نویسندگان | ||
| محمود آروین1؛ حسین فرهادی خواه* 2؛ احمد پوراحمد3؛ الیاس منیری4 | ||
| 1دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران تهران، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 3استاد، گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 4دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد علوم تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| زیستپذیری شهری یک گفتمان نیرومند در توسعة شهری و طراحی شهری را منعکس میکند که بهدنبال توجه به کیفیت زندگی در شهرها، موردتوجه قرارگرفته است. در معنای اصلی و کلی خود به مفهوم دستیابی به قابلیت زندگی بهتر است و درواقع همان دستیابی به کیفیت برنامه‌ریزی شهری خوب یا مکان پایدار است. بررسی زیستپذیری بسیار بهتر از دیگران توسط اهالی آن سکونتگاه ادراک می‌گردد. هدف این پژوهش ارزیابی شاخص‌های زیستپذیری شهری در شهر اهواز از دیدگاه ساکنان میباشد. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش تحقیق توصیفی- پیمایشی میباشد. با توجه روش نمونه‌گیری خوشه چندمرحله‌ای 8 محله از 8 منطقه به‌عنوان خوشه انتخاب گردید و برای برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد، حجم نمونه 384 نفر برآورد شده و نسبت آن در هر محله مشخص گردید. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه میباشد. جهت بررسی زیستپذیری شهری از 9 شاخص (امنیت، آموزش، اوقات فراغت، مشارکت، تعلق مکانی، درآمد و اشتغال، امکانات و خدمات زیربنایی، حمل‌ونقل و آلودگی) با 43 گویه استفاده‌شده است. به‌منظور وزن دهی شاخص‌ها از تکنیک آنتروپی شانون و برای رتبه‌بندی محلات ازنظر شاخص‌های زیستپذیری شهری از تکنیک کوپراس بهره گرفته شد. در این پژوهش دو شاخص آلودگی و امنیت به‌عنوان دو شاخص منفی در نظر گرفته شد. نتایج بیانگر این است که وضعیت شاخص‌های زیستپذیری شهری در محلات نامناسب میباشد. نتایج تکنیک‌های آنتروپی و کوپراس نشان می‌دهد که محله کیانپارس بهترین وضعیت و بعد آز آن محلات زیتون کارمندی، گلستان جنوبی، خروسی، پردیس 1، آخر آسفالت، شلنگ‌آباد و در بدترین وضعیت زیستپذیری محله منبع آب قرارگرفته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زیست پذیری؛ زیست پذیری شهری؛ مکان پایدار؛ شهر اهواز | ||
| مراجع | ||
|
بندرآباد، علیرضا و احمدینژاد، فرشته. (1393). ارزیابی شاخص‌های کیفیت زندگی با تأکید بر اصول شهر زیست پذیر در منطقه 22 تهران. مجله پژوهشهای برنامه‌ریزی شهری، 5(16)، 55-74. پاکزاد، جهانشاه. 1389. سیر اندیشهها در شهرسازی (3)، از فضا تا مکان، تهران، انتشارات آرمانشهر. جیکوبز، جین. 1386. مرگ وزندگی شهرهای بزرگ آمریکایی. ترجمه حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. حبیبی، داود. (1392). بررسی عوامل مؤثر بر افول حس سرزندگی و زیست پذیری در بافت‌های تاریخی و فرسوده مطالعه موردی: محله سنگ سیاه شیراز. فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 14، 75-80. حصاری، ابراهیم، موحد، علی، تولایی، سیمین و موسوی، میرنجف. (1395). تحلیل منطقه کلان‌شهری تبریز بارویکرد زیست پذیری. فصلنامه فضای جغرافیایی، 16(54)، 155-176. خراسانی، محمدامین و رضوانی، محمدرضا. (1392). سنجش و ارزیابی مؤلفه‌های زیست پذیری در سکونتگاه‌های روستایی پیرامون شهری (بررسی موردی: شهرستان ورامین). فصلنامه توسعه روستایی، 5(1) 89-110. ساسان پور، فرزانه، تولایی، سیمین و جعفری اسدآبادی، حمزه. (1393). قابلیت زیستپذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری (موردمطالعه: کلانشهر تهران). جغرافیا، 12(42)، 129-157. ساسان پور، فرزانه. تولایی، سیمین و جعفری اسدآبادی، حمزه. (1394). سنجش و ارزیابی زیست پذیری شهری در مناطق بیست و دوگانه کلانشهر تهران. فصلنامه برنامه ریزی منطقه ای، 5(18)، 42-27. صادقلو، طاهره و سجاسی قیداری، حمدالله. (1393). بررسی رابطه‌ی زیستپذیری سکونتگاه‌های روستایی بر تاب‌آوری روستاییان در برابر مخاطرات طبیعی نواحی روستایی دهستان مراوه‌تپه و پالیزان. دو فصلنامه مدیریت بحران، 3(2)، 37-44. فرجی سبکبار، حسنعلی، رضوانی، محمدرضا، بهنام مرشدی، حسن و حسین روستا. (1393). سطحبندی فضایی محورهای گردشگری استان فارس بر مبنای خدمات و تسهیلات گردشگری. مجله پژوهشهای جغرافیای انسانی46(3)، 561 -586. کشتکار، لیلا. (1393). واکاوی، شاخص‌های محیطی-کالبدی مؤثر در وقوع جرم در شهر اهواز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: محدوده کلانتری‌های 15 و 16). پایان نامه منتشرنشده، دانشگاه شهید چمران، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری گلکار، کوروش. (1385). نشاط و سرزندگی در شهر به کمک طراحی شهری. مجله شهرنگار، 39، 24-39. محمدی ده چشمه، مصطفی، فیروزی، محمدعلی، سعیدی، جعفر. (1394). ارزیابی شاخص‌های ناپایداری زیست‌محیطی در کلانشهر اهواز. محیط‌شناسی، 41(2)، 464-447. مرکزآمارایران.(1390). سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن 1335 تا 1390. نقیبی رکنی، نرگس.(1390). بررسی وضعیت مبلمان شهری رود کنار کارون در شهر اهواز. پایان نامه منتشر نشده، دانشگاه شهید چمران اهواز، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری. Hasan Aghdaie, M., Hashemkhani Zolfani, S., & Zavadskas, E. K. (2013). Decision making in machine tool selection: An integrated approach with SWARA and COPRAS-G methods. Engineering Economics, 24(1), 5-17.
Cities, P. L. U. S. (2003). A sustainable urban system: the long-term plan for greater Vancouver. Vancouver, Canada: Cities PLUS.
Dajian, P., & Peter, R. P. (2010). World Expo and urban life quality in Shanghai in terms of sustainable development. Chinese Journal of Population, Resources and Environment, 4(1), 247-67.
Hu, F., & Hu, X. (2014). Construction on Evaluation Index System of Urban Livability. Advanced Materials Research.
Landry, C. (2000). Urban vitality: A new source of urban competitiveness. Archis, (12), 8-13.
Ottawa county planning commission. (2004). Ottawa county urban smart growth, planning and grants department.
Saitluanga, B. L. (2014). Spatial pattern of urban livability in Himalayan Region: A case of Aizawl City, India. Social indicators research, 117(2), 541-559.
Shamsuddin, S., Hassan, N. R. A., & Bilyamin, S. F. I. (2012). Walkable environment in increasing the liveability of a city. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 50, 167-178.
Timmer, V., & Seymoar, N. K., 2005, Vancouver Working Group Discussion Pape, In the World Urban Forum 2006.
VanZerr, M., & Seskin, S., 2011, Recommendations Memo Livability and Quality of Life Indicators. Least Cost Planning Working Group and Least Cost Planning Projects Management Team.
Wang, J., Su, M., Chen, B., Chen, S., & Liang, C. (2011). A comparative study of Beijing and three global cities: A perspective on urban livability. Frontiers of Earth Science, 5(3), 323-329.
Zolfani, S., H. Chen, I.S., Rezaeiniya, N. & Tamošaitienė, J.m., 2012. A hybrid MCDM model encompassing AHP and COPRAS-G methods for selecting company supplier in Iran. Technological and Economic Development of Economy, 18(3), 529–543. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,369 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,911 |
||