فهم تحولات سیاست خارجی روسیه؛ برآیندی از زیست جهان های متکثر

بهرامی مقدم، س. و ستوده، ع. ا. 1393. مناظره­های هویتی و تحول سیاست خارجی روسیه. پژوهش­نامه ایرانی سیاست بین­الملل، شماره 2: 43 -23.

بیلینگتون، ج. 1385. روسیه در جستجوی هویت خویش. ترجمة مهدی سنایی، تهران: انتشارات ایراس.

حسینی، س. م.  و  ابوالحسنی، م. 1395. جایگاه ایران در مکاتب فکری سیاست خارجی روسیه. فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 93: 32 -2.

رستمی، م. 1395. پوتین، اوراسیا گرایی و دشواری های احیای قدرت روسیه. فصلنامه روابط خارجی، شماره 3: 212 -11.

رشیدی، ا. 1395. رهیافت های متعارض در سیاست خارجی روسیه. فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، شماره 2: 267 -249.

زادوخین، آ. 1384. سیاست خارجی روسیه؛خودآگاهی و منافع ملی. ترجمۀ مهدی سنائی، تهران: ابرار معاصر.

زارعی هدک، م.و همکاران. 1395. اوراسیاگرایی روسیه؛ بنیادها، اندیشه ها و نتایج و تاثیر آن بر رابطه روسیه و ایران. فصلنامه پژوهش­های روابط بین­الملل، شماره 20:  64 - 39 .

زیفرت، آ. و نا اومیکن، و.1390. سال هایی که آسیای مرکزی را تغییر داد. ترجمۀ مهدی سنایی و علی رضا عیاری، تهران: انتشارات ایراس.

سجادپور، م.ک. و سلیمانی، م. 1394.کالبدشگافی همگرایی اورسیایی روسیه؛چارچوب های مفهومی و عملیاتی. فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره90 :117 -97.

سنایی، م.. و کرمی، ج. 1385. روابط ایران و روسیه (مجموعه مقاله). تهران: انتشارات ایراس.

شعیب،ب. 1395. نواوراسیاگرایی و سیاست خارجی روسیه. فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، شماره 67 : 104-75.

کرمی، ج.1384. تحولات سیاست خارجی روسیه. تهران: انتشارات وزارت امور خارجه: 259 -264.

کولایی، ا. 1376. سیاست و حکومت در فدراسیون روسیه. تهران: انتشارات سمت.

کولایی، ا. 1374. روسیه، غرب و ایران. مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره2 :94 -75.

لاروئل، م. 1388. اوراسیاگرایی روسی. ترجمۀ سیدزاده و دهقانیان، تهران: انتشارات ابرار معاصر.

نوروزی، ن. و رومی، ف. ،1393. چشم انداز روسی به روابط ایران و روسیه. پژوهش­نامه ایرانی سیاست بین­الملل، شماره 1:  117 -93.

Aron, L. 1998, The Foreign policy doctrine of post-communist Russia and its domestic context. In Mandelbaum, M. (ed.), 1998, The new Russian foreign policy, Council on Foreign Relations. New York.

Browning, C, 2008, Reassessing Putin’s Project: Reassessing Putin's Project: Reflections on IR Theory and the West. PP.1-28. University of Warwick, UK. http://dx.doi.org/10.2753/PPC1075- 8216550501 Publisher statement.

Clowes, E., 2011, Russia on the Edge: Imagined Geographies and Post-Soviet Identity.New York: Cornell University Press.

Duncan, P. J. S., 2000, Russian Mechanism: Third Rome, Revolution Communism and After, London: Routledge. 

Held, Klaus, 2012, Towards a phenomenology of the political world, The Oxford Handbook of Contemporary Phenomenology.

Hopf, T., 2002, Social construction of international politics: identities & foreignpolicies, Moscow, 1955 and 1999. New York: Cornell University Press.

Hopf, T., 2013, Common Sense Constructivism and Hegemony in World Politics. International Organization, 67(2), pp. 317-354.

Hopf, T., 2016, Crimea is ours: A discursive history,International Relations.  UK, 30 (2), pp. 227-255.

Legvold, R. & eds., 2007, Russian Foreign Policy in the Twenty-First Century and the Shadow of the Past. New York: Columbia University Press.

Legvold, R., 2003, Russia's unformed foreign Policy. Foreign affairs, 80(5), pp. 6275-6293.

Light, M., 2001, Post-Soviet Russian Foreign policy: the first decade. In Brown, A. (Eds.). Contemporary Russian politics, Oxford: Oxford University Press.

Mankoff, J., 2009, Russian foreign policy: the return of great power politics. USA: Rowman & Littlefield Publishing Group.

Pettman, R., 2008, Intending the World: A Phenomenology of International Affairs, Melbourne: Melbourne University Press