دانشگاه گیلان
معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه گیلان
انتشارات دانشگاه گیلان

 آمار

تعداد نشریات31
تعداد شماره‌ها748
تعداد مقالات7,108
تعداد مشاهده مقاله10,240,078
تعداد دریافت فایل اصل مقاله6,897,825
رشیدیان, قاسم, رفیعی, غلامرضا, نعمت الهی, محمد علی, رضائی توابع, کامران. (1397). اثرات تغذیه از آستاگزانتین مصنوعی بر کارایی تولیدمثلی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii). فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان, 6(2), 65-86. doi: 10.22124/japb.2018.8286.1186
قاسم رشیدیان; غلامرضا رفیعی; محمد علی نعمت الهی; کامران رضائی توابع. "اثرات تغذیه از آستاگزانتین مصنوعی بر کارایی تولیدمثلی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii)". فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان, 6, 2, 1397, 65-86. doi: 10.22124/japb.2018.8286.1186
رشیدیان, قاسم, رفیعی, غلامرضا, نعمت الهی, محمد علی, رضائی توابع, کامران. (1397). 'اثرات تغذیه از آستاگزانتین مصنوعی بر کارایی تولیدمثلی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii)', فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان, 6(2), pp. 65-86. doi: 10.22124/japb.2018.8286.1186
رشیدیان, قاسم, رفیعی, غلامرضا, نعمت الهی, محمد علی, رضائی توابع, کامران. اثرات تغذیه از آستاگزانتین مصنوعی بر کارایی تولیدمثلی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii). فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان, 1397; 6(2): 65-86. doi: 10.22124/japb.2018.8286.1186

اثرات تغذیه از آستاگزانتین مصنوعی بر کارایی تولیدمثلی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii)

فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
مقاله 4، دوره 6، شماره 2، شهریور 1397، صفحه 65-86    اصل مقاله (1.02 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/japb.2018.8286.1186
نویسندگان
قاسم رشیدیان* 1؛ غلامرضا رفیعی2؛ محمد علی نعمت الهی3؛ کامران رضائی توابع4
1کارشناس ارشد شیلات، گروه مهندسی شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
2استاد گروه مهندسی شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
3دانشیار گروه مهندسی شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
4استادیار گروه مهندسی شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آستاگزانتین مصنوعی روی کارایی تولید­مثلی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii) انجام شد. در این پژوهش 24 قطعه مولد با نسبت جنسی 1:3 ماده به نر در سه تیمار و دو تکرار استفاده شد. جیره­­های غذایی حاوی 0 (شاهد)، 50 و 100 میلی­گرم آستاگزانتین بر کیلو­گرم جیره به عنوان تیمار­های آزمایشی در نظر گرفته شدند. مولدین در طی یک دوره 45 روزه به میزان دو درصد وزن بیومس غذا­دهی شدند. اندازه­ گیری میزان کاروتنوئید کل با روش اسپکتوفوتومتری انجام شد. محتوای کاروتنوئیدی، تعداد تخم در هر گرم، قطر تخم­ها، و تعداد لارو­ها پس از رهاسازی به عنوان شاخص­های کارایی تولیدمثلی مولدین و شاخص­های تکوین لاروی (LSI) و طول لارو­ها به منظور ارزیابی کیفیت لاروها در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند با افزودن آستاگزانتین مصنوعی به جیره غذایی مولدین در هر دو سطح 50 و 100 میلی­گرم در کیلو­گرم افزایش معنی­ داری در تعداد تخم در هر گرم و تعداد لارو­های رها شده ایجاد شد (P<0.05). همچنین افزایش معنی­ دار تجمع کاروتنوئید، قطر تخم­ها، شاخص تکوین لاروی (LSI) و طول لارو­های رها شده مشاهده شد (P<0.05). با توجه به نتایج این مطالعه و مقرون به صرفه­تر بودن، آستاگزانتین در سطح 50 میلی­گرم در کیلو­گرم به منظور بهبود عملکرد تولیدمثلی میگوی بزرگ آب شیرین پیشنهاد می­شود.
کلیدواژه‌ها
آستاگزانتین؛ میگوی بزرگ آب شیرین؛ Macrobrachium rosenbergii؛ LSI؛ کارایی
مراجع
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 969
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 690


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب