تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 748 |
تعداد مقالات | 7,128 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,280,514 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,912,329 |
بررسی فرایندهای واجی گویش شمالی زبان تالشی (گونة عنبرانی) | ||
زبان فارسی و گویشهای ایرانی | ||
مقاله 9، دوره 2، شماره 1 - شماره پیاپی 3، فروردین 1396، صفحه 185-197 اصل مقاله (1.37 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/plid.2017.2481 | ||
نویسنده | ||
رویا کمالی عنبران* | ||
کارشناس ارشد زبانشناسی همگانی | ||
چکیده | ||
تالشی از زبانهای ایرانی نو و متعلق به شاخة شمال غربی زبانهای ایرانی است. از نظر ویژگیهای گویشی و محدودة جغرافیایی به سه گویش شمالی، مرکزی و جنوبی تقسیم میشود و به دلیل حفظ ویژگیهای زبانی دوران باستان و میانه و نیز قرار گرفتن در زمرة زبانهای در خطر، اهمیت ویژهای در مطالعات گویششناسی دارد. در مقالة حاضر پربسامدترین فرایندهای واجی تالشی شمالی (گونة عنبرانی)، طی تحول از ایرانی باستان و در مقایسه با فارسی نو بررسی شدهاست. از جملة این فرایندها حذف واکة پایانی، افراشتگی، مرکزیشدگی، حذف کشش، تضعیف یا نرمشدگی و تقویت یا سختشدگی است. دادههای گویشی به روش میدانی و بر پایة اطلاعات نگارنده که خود گویشور این گونة زبانی است و نیز مصاحبه با گویشوران بومی گردآوری شدهاست. دادههای ایرانی باستان و فارسی میانه به روش کتابخانهای گردآوری شدهاست. اگر واژههایی در اسناد مکتوب وجود نداشت و یا دسترسی به آنها ممکن نبود، بهناچار بازسازی شدهاند. | ||
کلیدواژهها | ||
گویش تالشی شمالی؛ فرایندهای واجی؛ افراشتگی؛ تضعیف؛ تقویت | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
ابوالقاسمی، م. 1387. دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: سمت. ـــــــــــــــ . 1389. ریشهشناسی (اتیمولوژی). تهران: ققنوس. بارتلمه، ک. 1384. تاریخچة واجهای ایرانی، ترجمة و. دومانیان. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. باقری، م. 1380. واجشناسی تاریخی زبان فارسی. تهران: قطره. ـــــــــــــــ . 1383. تاریخ زبان فارسی،. تهران: قطره. بهار،م. 1385. سبک شناسی یا تاریخ تطور زبان فارسی، تهران:توس. جعفریدهقی، م. 1384. «مقایسهی تحول برخی واجهای تالشی با فارسی معیار»، گویششناسی،(4): 23- 39. حسندوست، م. 1383. فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی، زیرنظر ب. سرکاراتی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ـــــــــــــــ . 1389. واژهنامة تطبیقی - موضوعی زبانها و گویشهای ایرانی نو، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. خانلری ناتل ، پ. 1391. تاریخ زبان فارسی،تهران: فرهنگ نشرنو. ذاکر، م. 1384. «هدف از ریشهشناسی چیست؟». یشت فرزانگی، جشننامة دکتر ابوالقاسمی، به اهتمام س. نصراللهزاده و ع. بهرامی. هرمس: 209-230. رضایتیکیشه خاله، م. 1386. زبان تالشی، توصیف گویش مرکزی. رشت: فرهنگ ایلیا. رضایی باغبیدی، ح.1390. واژهنامة موضوعی زبانهای باستانی ایران، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. کرد زعفرانلو کامبوزیا، ع. 1382. «فرایند تضعیف در زبان فارسی»، مجلة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی مشهد، (142): 73-83. کنت رولاند. ج .1379. فارسی باستان. ترجمة س. عریان. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی. مکنزی، د. 1390. فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمة م. میرفخرایی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. هوبشمان، ه. 1386. تحول آوایی زبان فارسی از هندواروپایی تا فارسی نو. ترجمة ب. معینی سام، تهران: امیر کبیر. Crystal, D. 2008. A Dictionary of Linguistics and Phonetics. Oxford: black well. Cheung, J. 2007. Etymological Dictionary of the Iranian Verb. Leiden. Boston:Brill. Hübschmann, H.1887. Etymologie und Lautleher der Ossetischen Sprache: Strassburg. ـــــــــــــــ .1895. Persische Studien: Strassburg. Hyman, L, M.1975. Phonologhy: Theory and Analysis. The U.S.A: Holt Rienhart and Winston Inc. Kenstowicz, M.1994. Phonology in Generative Grammer, Oxford: black well. Milroy,L. 1987. Observing and Analizing Natural Language . Oxford: black well. Mayrhofer ,M. 1964. A Concise Etymological Sanskrit Dictionary. Heidel berg : carl Winter. Universitatäts Verlag. Pokorny, J.1959. Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch. Bern: Francke Verlag. Trask, R, L. 2013. Trask's Historical Linguistics. Revised by Robert Mc Coll Miller. Newyork: Routledge. Windfuhr, G. L.1992.“Central Dialects” in: Encyclopedia Iranica. Costa Mesa, California: Mazda Publishers, (5): 242-252. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,174 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,223 |