ساخت واژگان خویشاوندی تالشی با رویکرد اجتماعی

استاجی، ا. 1394. «بررسی اصطلاحات خویشاوندی در زبان فارسی». زبان­شناسی و گویش­های خراسان، دانشگاه فردوسی مشهد، (13): 1-19.

باطنی، م. ر. 1364. زبان و تفکر. تهران: زمان.

ـــــــــــــــ . 1374. مسائل زبان­شناسی نوین. تهران: آگاه.

بیتس، د. و ف. پلاگ. 1375. انسان­شناسی فرهنگی. ترجمة م. ثلاثی. تهران: علمی.

ترادگیل، پ. 1376. زبان­شناسی اجتماعی. ترجمة م. طباطبایی. تهران: آگه.

حسن­دوست، م. 1393. فرهنگ ریشه­شناختی زبان فارسی. تهران: آثار.

حسنوند عموزاده، ا. 1393. «نسبیت زبانی در واژگانِ خویشاوندیِ گویشِ لکیِ دره­شهر». فرهنگ ایلام، (44 و 45): 138-154.

رضایتی کیشه­خاله، م.  و ا. خادمی ارده. 1387. فرهنگ موضوعی تالشی به فارسی. رشت: دانشگاه گیلان.

رضایتی کیشه­خاله، م. و ر. چراغی .1387. «واژه­شناسی اجتماعی گویش گیلکی». مجلة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، (161): 95-110.

رفیعی جیردهی، ع. 1386. لغت­نامة تالشی. رشت: دانشگاه گیلان.

روح­الامینی، م. 1385. گرد شهر با چراغ. تهران: عطار.

زاهدی، ک. 1388. «خویشاوندی در خانواده و بازتاب آنها در زبان». خانواده­پژوهی، (19): 281-308.

عباسی، ب و ک. کزازی. 1392. «بررسی واژگان خویشاوندی هورامی براساس معیارهای مورداک»، مطالعات زبان و گویش­های غرب ایران، (2): 31-56.

فره­وشی، ب. 1358. فرهنگ زبان پهلوی. تهران: دانشگاه تهران.

فریدی هفت­خوانی، آ. 1389. موسیقی تالشی. رشت: سورة مهر.

کوشک جلالی، ع. 1376. «اصطلاحات خویشاوندی در زبان فارسی، ابهام در معنا و کاربرد واژه­ها». نامة فرهنگستان، (11): 113-130.

منصوری، م و ش. رحمانی. 1394. «نظام واژه­های خویشاوندی در زبان­ها و گویش­های ایرانی». پژوهش­های زبان­شناسی تطبیقی، (10): 157-175.

نصرتی سیاهمزگی، ع. 1386. تالشی­نامه؛ فرهنگ تعبیرات و کنایات تالشی. رشت: ایلیا.

یوسفی نصیرمحله، م. 1384. مسائل جامعه­شناختی گویش تالشی. پایان­نامة کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه گیلان.

یول، ج. 1385. بررسی زبان. ترجمة ع. بهرامی. تهران: رهنما.