تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 748 |
تعداد مقالات | 7,108 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,240,036 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,897,762 |
ارزیابی روش "جلب و شکار" با تلههای جلبکننده در کنترل مگس میوه زیتون (Bactrocera oleae Rossi (Dip.: Tephritidae | ||
تحقیقات آفات گیاهی | ||
مقاله 5، دوره 6، شماره 4، اسفند 1395، صفحه 49-59 اصل مقاله (648.59 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
محمدرضا عباسی مژدهی* ؛ سعید قنادآموز؛ زهرا مجیب حق قدم | ||
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان | ||
چکیده | ||
مگس زیتون، Bactrocera oleae Rossi از آفات مهم زیتون در ایران است. روشهای مختلفی برای کنترل این آفت به کار گرفته میشود که عبارتند از کاربرد تلههای مختلف همراه با مواد جلبکننده یا فرومون های جنسی، سمپاشی با طعمه مسموم (Bait spray) بهصورت لکهای روی تنه یا بخشی از تاج درخت و یا کل باغ. در این تحقیق کارایی روش "جلب و شکار" با استفاده از تلههای مگنتاُل در مقایسه با سایر تلههای جلبکننده غذایی در منطقه بررسی و نتایج از دو روش بررسی میزان شکار تلهها و تأثیر در کاهش آلودگی و همچنین میزان کاهش آلودگی باغ با استفاده از این روش نسبت به باغ شاهد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین آلودگی میوهها در روش" جلب و شکار"با استفاده از تله مگنتاُل®دارای اختلاف معنیدار با سایر تلهها نیست و میانگین تعداد حشرات جلب شده مگس زیتون به تلههای زرد حاوی بیکربنات آمونیوم، تلههای زرد، تله مگنت اُل® و تله بطری بهترتیب 454/0 ±1، 423/0 ±1، 315/0± 1 و 435/0 ±75/0 بود. در بررسی میزان آلودگی میوههای زیتون در باغ آزمایشی تحت پوشش کامل تله مگنت اُل® آلودگی میوهها 5/3 درصد بود، ولی در قطعه شاهد که از هیچگونه تلهای استفاده نشده بود، آلودگی میوهها تا پایان مهرماه 7/6 درصد بود که کارایی مناسب تله مگنت اُل®را نشان داد و میتوان از این روش بهعنوان یکی از روشهای کنترل مگس میوه زیتون استفاده کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
مگس میوه زیتون؛ مگنت اُل®؛ کنترل | ||
مراجع | ||
Agrisense, C. O. 2012. Magnet ol Attract and Kill Trap is one solution to the problem. April 9, 2012. http://www.winterhillfarms.com
Caleca, V. and Rizzo, R. 2006. Effectiveness of clays and copper products in the control of Bactrocera oleae (Gmelin). In Proceedings of Olivebioteq, Second International Seminar Biotechnology and quality of olive tree products around the Mediterranean Basin. 5-10 November, Italy. pp. 275-282.
Cirio, U. and Menna, P. 1985. Progress on the integrated pest management for olive groves in the Canino area. Integrated Pest Control in Olive groves.Proceedings of the CEC /FAO/ IOBC International Joint Meeting.3-6 April 1984Pisa. Italy. pp. 348-365.
Economopoulos, A. P. 2002. Report to International Atomic Energy Agency (IAEA), Vienna, Austria, 44p.
Heidari, A., Noori, H., Farsali, F. and Parsa. H. 2006. Comparing efficiency of different spraying techniques in controlling olive fruit fly, Bactrocera oleae Gmelin. Final report of research project. Iranian Research Institute of Plant Protection. 36 pp. (in Farsi)
Kayhanian, A. and Mozhdehi, M. R. 2009. Final report, an investigation on biology of Olive fruit fly, Bactrocera oleae Gmelin in field conditions of Ghazvin, Zandjan, Gilan and Khoozestan provinces. 56 pp (in Farsi)
Kolyaei, R., Ghannad Amooz, S., Keyhanian A. and Taghaddosi, V. 2011. Final report of determination of the variety and efficiency of killing attracting traps to control of olive fruit fly Bactrocera oleae Gmelin. Final report of research project. Iranian Research Institute of Plant Protection. 31 pp (in Farsi).
Mazomenos, B. E., Pantazi-Mazomenou, A. and Stefanou, D. 2002. Attract and kill of the olive fruit fly Bactrocera oleae in Greece as a part of an integrated control system. IOBC WPRS Bulletin 25(9): 137-146.
Michelakis, S. and Neuenschwander, P. 1985. In R. Cavalloro & A. Crovetti, eds. Proc. CEC/FAO/IOBC 1nt. Joint Meeting, April 12-18, Italy. pp. 94-13.
Ministry of Agriculture Jihad 2015. Statistics: MAJSTAT. Retrieved Jan 1, 2017. from http://agri-jahad.ir/Portal/File/ShowFile.aspx?ID=14b717da-9a31-4aaa-982d-b8cc5803df3c.
Panayotis, K. 2000. Olive pests and their control in Near East (3rd ed) Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rome, Italy. pp. 23-36.
Rezaii, V. 2002. Olive fly Bactrocera oleae Gmelin (Dip:Tephritidae). Report of Plant Protection Organization of IRAN. pp 23 (in Farsi).
Rezaii, V. and Gafari, Y. 2002. The first record of Bactrocera oleae in Iran. Bulletin of Entomological Society of Iran No 22 (in Farsi)
Rice, R. E. 2000. Bionomics of the olive fruit fly Bactrocera (Dacus) oleae. U.C. Plant Protection Quarterly 10(3): 1-5.
Robinson, A. S., Wandemberg, C. A., Rieger, E. E., Villamizar, C. A., Moran Portillo, C. H., Tewari, R. and Kurihara, J. S. 1989. Fruit flies, their biology, natural enemies and control (No. H10 23). University of Amsterdam, Amsterdam (Holanda).
Roessler, Y. 1989. Insecticidal bait and cover sprays. World Crop Pests 3: 329-337.
Sharaf, N. S. 1980. Life history of the olive fruit fly, Dacus oleae Gmel. (Diptera: Tephritidae) and its damage to olive fruits in Tripolitania. Zoology and Entomology 89: 390-400.
Sibbett, G. S., Ferguson, C. and Lindstrand, M. 2008. Olive Production Manual (second edition). University of California. UCANR publication. pp. 14-22.
Vossen, P., Varela, L. and Devarenne, A. 2004. Olive Fruit Fly, University of California Cooperative Extension. Available on http://www.ipm.ucdavis.edu/PMG/r583301311.html.
Zalom, F. G., Vossen, P. M., Van Steenwyk, R. A. and Johnson, M. W. 2009. UC IPM Pest Management Guidelines: Olive UC ANR Publication 3452 Insects and Mites. Available on www.ipm.ucdavis.edu/.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,452 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,974 |