تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 748 |
تعداد مقالات | 7,129 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,282,072 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,913,910 |
پاسخ شاخصهای غیرمستقیم آسیب سلولی متعاقب مکملدهی کوتاهمدت سیلیمارین و یک وهله فعالیت مقاومتی در بازیکنان مرد جوان فوتبال | ||
سوخت و ساز و فعالیت ورزشی | ||
مقاله 6، دوره 5، شماره 2، آذر 1394، صفحه 151-163 اصل مقاله (743.24 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I | ||
نویسنده | ||
مجید سیفی آذر نژاد* | ||
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی | ||
چکیده | ||
هدف: مطالعه حاضر جهت بررسی ظرفیت اثرات محافظت کنندۀ سلولی سیلیمارین در بازیکنان جوان فوتبال پس از انجام یک وهله فعالیت مقاومتی انجام شد. روششناسی: 18 بازیکن مرد فوتبال (با میانگین سنی 31/1±09/16 سال، درصد چربی 87/2±21/14 و شاخصتودۀ بدنی 70/0±96/21 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب طرح نیمهتجربی و تصادفی در دو گروه همگن 9 نفری (شامل؛ 140 میلیگرمی کپسول سیلیمارین یا دارونما 3 بار در روز بمدت 2 هفته) تقسیم شدند. پس از مکملدهی، آزمودنیها در یک قرارداد فعالیت مقاومتی دایرهای باوزنه (با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه در سه نوبت با تکرارهای شش تایی) شامل شش ایستگاه شرکت کردند. تغییرات شاخصهای آسیب سلولی (CK و LDH تام سرمی) طی سه مرحله (حالت پایه، پس از دوره مکملدهی و 24 ساعت پس از اجرای فعالیت ورزشی) اخذ شد. دادهها با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس مکرر بینگروهی، پس تعقیبی بونفرونی و تی مستقل در سطح معنیداری 05/0 بررسی گردید. یافتهها: نتایج بدست آمده حاکی است که مکملدهی سیلیمارین تأثیر معنیداری بر فعالیت آنزیمهای سلولی پایه ندارد. بهعلاوه، انجام فعالیت مقاومتی منجر به افزایش معنیدار سطوح سرمی آنزیمهای آسیب سلولی 24 ساعته در هر دو گروه میگردد (05/0P≤). هرچند، دامنۀ تغییرات فعالیت آنزیمهای CK و LDH تام سرمی گروه شبهدارو بهطور معنیداری بیشتر از گروه سیلیمارین بود (05/0P≤). نتیجهگیری: براساس یافتههای حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که احتمالاً مکملدهی سیلیمارین بتواند از تغییرات نامطلوب آسیب سلولی ناشی از فعالیت مقاومتی در مردان جوان فوتبالیست بکاهد. | ||
کلیدواژهها | ||
سیلیمارین؛ آسیب سلولی؛ فعالیت مقاومتی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,002 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,051 |