تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 743 |
تعداد مقالات | 7,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 10,144,002 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,856,586 |
قابلیت هضم جیره های غذایی حاوی کنسانتره داخلی و خارجی با استفاده از نشانگرهای اکسید کروم و لیگنین در اسب ترکمن | ||
تحقیقات تولیدات دامی | ||
مقاله 3، دوره 5، شماره 3، آذر 1395، صفحه 21-33 اصل مقاله (249.61 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
روح اله کامیاب کلانتری1؛ یوسف روزبهان* 2؛ حسن فضایلی3 | ||
1دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس | ||
2دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس | ||
3استاد موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی | ||
چکیده | ||
هدف از این پژوهش مقایسه قابلیت هضم دو کنسانتره داخلی و خارجی با استفاده از نشانگرهای اکسید کروم و لیگنین در اسب ترکمن بود. آزمایش با استفاده از 16 رأس اسب نژاد ترکمن با میانگین سن 3±8 سال و وزن 50±433 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل یک کنسانتره خارجی در سطح 25 درصد ماده خشک جیره (Tc) و یک کنسانتره داخلی در سطوح 20، 25 و 30 درصد ماده خشک جیره بود (به ترتیب T1،T2 و T3). طول دوره آزمایش 28 روز بود، به طوریکه 21 روز عادتپذیری و 7 روز نمونهبرداری از مدفوع صورت گرفت. ضرایب قابلیت هضم ماده خشک و مواد مغذی جیره طبق روش استاندارد تعیین شد. بر اساس نتایج بهدست آمده از نشانگر اکسیدکروم، جیره حاوی 25 درصد کنسانتره داخلی از نظر قابلیت هضم ماده آلی (547 در مقابل 506 گرم در کیلوگرم)، پروتئین (545 در مقابل 527 گرم در کیلوگرم) و الیاف نامحلول در شوینده خنثی (427 در مقابل 309 گرم در کیلوگرم) نسبت به جیره حاوی کنسانتره خارجی برتر بود (05/0>P). افزایش سطح کنسانتره داخلی در جیره (بین سطوح 20، 25 و 30) باعث بهبود ضرایب گوارشپذیری ماده خشک و مواد مغذی (05/0>P) شد. در مجموع، ضرایب قابلیت هضم مواد مغذی جیره با مصرف کنسانتره داخلی در مقایسه با کنسانتره خارجی در سطح 25 و 30 درصد (به جز عصاره اتری)، در مقایسه با کنسانتره خارجی مشابه یا بیشتر بود. بنابراین میتوان از کنسانتره داخلی به جای کنسانتره خارجی در تنظیم جیره استفاده نمود. با توجه به یافتههای این آزمایش، در شرایطی که حداقل 70 درصد ماده خشک جیره اسب از علوفه تامین شود میتوان از لیگنین به عنوان نشانگر داخلی در تعیین قابلیت هضم خوراک استفاده نمود. | ||
کلیدواژهها | ||
اسب؛ اکسید کروم؛ قابلیت هضم؛ کنسانتره؛ لیگنین | ||
مراجع | ||
AOAC. 1990. Official method of analysis, 15th Edition. Association of Official Analytical Chemists, Washington, DC, USA.
Almeida F. Q., Filho S. C., Almeida M. I., Donzele J. L., Leao M. I. and Cecon P. R. 2001. Internal and external markers to estimate the apparent digestibility of nutrients in horses diets. In: Proceedings of the 17th Symposium of the Equine Nutrition and Physiology Society, Lexington, Kentucky, USA, pp. 479-483.
Arbabi S., Ghoorchi T. and Parvar R. 2016. A comparison of apparent digestibility of nutrient in Caspian horse feeds as determined by total collection of faeces, acid insoluble ash and lignin methods. Iranian Journal of Applied Animal Science, 6(2): 461-466.
Bergero D., Meineri G., Miraglia N. and Peiretti P. G. 2005. Apparent digestibility of hays in horses determined by total collection of faeces and using internal marker methods. Journal of Food Agriculture and Environment, 1: 199-202.
Bergero D., Prefointaine C., Miraglia N., Peiretti P. G. 2009. A comparison between the 2N and 4N HCl acid-insoluble ash methods for digestibility trials in horses. Animal, 3: 1728-1732.
Brøkner C., Austbø D., Naesset J. A., Knudsen K. E. and Tauson A. H. 2012. Equine pre-caecal and total tract digestibility of individual carbohydrate fractions and their effect on caecal pH response. Archive of Animal Nutrition, 66(6): 490-506.
Carruthers V. R. and Bryant A. M. 1983. Evaluation of the use of chromic oxide to estimate the feed intake of dairy cows. New Zealand Journal of Agricultural Research, 26: 183-186.
Cichorska B., Komosa M., Nogowski L., Maćkowiak P. and Józefiak D. 2014. Significance of nutrient digestibility in horse nutrition. A review. Annals of Animal Science, 14(4): 779-797.
Choct M. and Kocher A. 2000. Non-starch carbohydrates: digestion and its secondary effects in monogastrics. Proceeding of Nutrition Society. Australia, 24: 31-38.
Davidson N. and Harris P. 2002. Nutrition and welfare. In: Waran, N. (Ed.), The Welfare of Horses. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, The Netherlands, pp. 45-76.
Ellis A. D. and Hill J. 2005. Nutritional physiology of the horse. United Kingdom: Nottingham University Press, pp. 7-41.
Freire R., Clegg H. A., Buckley P., Friend M. A. and Mcgreevy P. D. 2009. The effects of two different amounts of dietary grain on the digestibility of the diet and behaviour of intensively managed horses. Applied Animal Behaviour Science, 117: 69-73.
Givens D. I., Owen E. and Omed H. M. 2000. Forage evaluation in ruminant nutrition. In: https://books.google.com/books?isbn=085199928X
Goachet A. G., Philippeau C., Varloud M. and Julliand V. 2009. Adaptations to standard approaches for measuring total tract apparent digestibility and gastro-intestinal retention time in horses in training. Animal Feed Science and Technology, 152: 141-151.
Goodwin D. 2002. Horse behaviour: evolution, domestication and feralisation. In:Waran, N. (Ed.), The Welfare of Horses. Kluwer Academic Press, Amsterdam, The Netherlands. pp. 1-18.
Hainze M. T. M., Muntifering R. B. and McCall C. A. 2003. Fiber digestion in horses fed typical diets with and without exogenous fibrolytic enzymes. Journal of Equine Veterinary Science, 23: 111-115.
Hall L. W. 1971. Wright’s veterinary anaesthesia and analgesia. London: Bailliere Tindall. 176.
Hindrichsen I. K., Kreuzer M., Madsen J. and Bach Knudsen K. E. 2006. Fiber and lignin analysis in concentrate, forage, and feces: detergent versus enzymatic-chemical method. Journal of Dairy Science, 89(6): 2168-2176.Hintz H. F., Hogue D. E., Walker Jr. E. F., Lowe J. E. and Schryver H. F. 1971. Apparent digestion in various segments of the digestive tract of ponies fed diets with varying roughage-grain ratios. Journal of Animal Science, 32: 245-248.
Hoffman C. J., Costa L. R. and Freeman L. M. 2009. Survey of feeding practices, supplement use, and knowledge of equine nutrition among populations of horse owners in New England. Journal of Equine Veterinary Science, 29: 719-726.
Julliand V. 2005. Impact of nutrition on the gastro-intestinal tract in horses. Applied Equine Nutrition. 1st Equine Nutrition Conference, Hannover, Germany, pp. 85-103.
Julliand V., de Fombelle A. and Varloud M. 2006. Starch digestion in horses: The impact of feed processing. Livestock Science, 100: 44-52.
Kanani J., Philipp D., Coffey K. P., Kegley E. B., West C. P., Gadberry S., Jenninin J., Young A. N. and Rhein R. 2014. Comparison of acid-detergent lignin, alkaline-peroxide lignin, and acid-detergent insoluble ash as internal markers for predicting fecal output and digestibility by cattle offered bermudagrass hays of varying nutrient composition. Journal of Animal Science and Biotechnology, 5(1): 1-8.
Karlsson C. P., Lindberg J. E. and Rundgren M. 2000. Associative effects on total tract digestibility in horses fed different ratios of grass hay and whole oats. Livestock Production Science, 65: 143-153.
Kozloski G. V., de Moraes Flores E. M. and Martins A. F. 1998. Use of chromium oxide in digestibility studies: variations of the results as a function of the measurement method. Journal of the Science of Food and Agriculture, 76(3): 373-376.Martin-Rosset W., Andrieu J., Vermorel M. and Jestin M. 2006. Routine methods for predicting the net energy and protein values of concentrates for horses in the UFC and MADC systems. Livestock Science, 100: 53-69.
Miraglia N., Bergero D., Bassano B., Tarantola M. and Ladetto G. 1999. Studies of apparent digestibility in horses and the use of internal markers. Livestock Production Science, 60: 21-25.
Miraglia N., Bergero D., Polidori M., Peiretti P. G. and Ladetto G. 2006. The effects of a new fibre-rich concentrate on the digestibility of horse rations. Livestock Science, 100: 10-13.
NRC. 2007. Nutrient requirements of horses. Washington DC., USA: National Research Council of the National Academies. 6th revised edn, pp. 224-226.
Oliveira C. A., Almeida F. Q., Filho S. D. C., Vieira A. A., Almeida M. I. V. d., Corassa A., Lopes B. A. and Macedo R. 2003. Estimate of apparent digestibility of nutrients in horses diets, using chromic oxide and internal markers. The Revista Brasileira de Zootecnia, 6: 1681-1689.
Oliveira K. D., Costa C., Bittar C. M. M., Santos V. P. D., Oliveira V. A. B. and Sa J. C. D. 2012. Indigestible cellulose and lignin in determining feces production and apparent digestibility in horses. Acta Scientiarum Animal Sciences, 3: 267-272.
Pagan J. D. 1998. Nutrient digestibility in horses. In: Advances in Equine Nutrition, edited by J. D. Pagan. Nottingham University Press, Nottingham, United Kingdom, pp. 77-84.
Patterson D. P., Cooper S. R., Freeman D. W. and Teeter R. G. 2002. TECHNICAL NOTE: Estimation of fecal output and dry matter digestibility using various chromic oxide marker methods in the horse. The Professional Animal Scientist, 18: 176-179.
Pearson R. A., Archibald R. F. and Muirhead R. H. 2001. The effect of forage quality and level of feeding on digestibility and gastrointestinal transit time of oat straw and alfalfa given to ponies and donkeys. British Journal of Nutrition, 85: 599-606.
Philippeau C., Sadet-Bourgeteau S., Varloud M. and Julliand V. 2015. Impact of barley form on equine total tract fiber digestibility and colonic microbiota. Animal, 9(12): 1943-1948.Richards N., Hinch G. N. and Rowe J. B. 2006. The effect of current grain feeding practices on hindgut starch fermentation and acidosis in the Australian racing Thoroughbred. Australian Veterinary Journal, 84: 402-407.
Saha D. C. and Gilbreath R. L. 1993. A modified chromic oxide indicator ratio technique for accurate determination of nutrient digestibility. Canadian Journal of Animal Science, 73: 1001-1004.
Sales J. 2012. A review on the use of indigestible dietary markers to determine total tract apparent digestibility of nutrients in horses. Animal Feed Science and Technology, 174: 119-130.
Santos A. S., Abreu J. M. and Dias-Da-Silva A. A. 2005. Apparent digestibility of mixed diets in horses determined by acid-insoluble ash and acid detergent lignin as internal markers. In Equine Nutrition Conference Hannover pp. 51-52.
Schaafstra F. J. W. C., Doorn D. A. V., Schonewille J. T., Riet M. M. J. V., Visser P. and Hendriks W. H. 2012. Evaluation of ADL, AIA and TiO2 as markers to determine apparent digestibility in ponies increasing proportions of concentrate. Forages and Grazing in Horse Nutrition, 132: 121-123.
SAS. Statistical analysis system. 2008. Users Guide, Statistics, version 9.2. SAS Institute.
Van Soest P. J., Robertson J. B. and Lewis B. A. 1991. Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74: 3583-3597.
Van Weyenberg S., Buyse J. and Janssens G. P. 2007. Digestibility of a complete ration in horses fed once or three times a day and correlation with key blood parameters. The Veterinary Journal, 173: 311-316.
Van der Honing Y. and Alderman G. 1988. System for energy evaluation of feeds and energy requirements for ruminants. Livestock Production Science, 19: 217-278. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,718 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,356 |