پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 708 |
| تعداد مقالات | 6,651 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,181,505 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,298,275 |
مطالعة خروج بند موصولی در متون روایی زبان فارسی با رویکردی نقش‌گرا: شواهدی از جلدهای پنجم تا هفتم تاریخ بیهقی | ||
| زبان فارسی و گویشهای ایرانی | ||
| مقاله 4، دوره 1، شماره 1، فروردین 1395، صفحه 45-69 اصل مقاله (678.88 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| حامد مولایی کوهبنانی1؛ علی علیزاده* 2؛ شهلا شریفی2 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2دانشیار گروه زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| چکیده | ||
| فرایند خروج بند موصولی هنگامی رخ میدهد که بند موصولی از مجاورت هسته خارج شود و به جایگاهی در انتهای جمله حرکت کند. به بررسی فرایندهایی همچون خروج بند موصولی، پس از ظهور دستور نقشگرایی بیش از پیش توجه شده‌است. با توجه به آنکه جملات فارسی در صورت وقوع و یا عدم وقوع این فرایند، همچنان دستوری باقی خواهند ماند، بسیاری از زبانشناسان دلایل غیرنحوی را عامل این حرکت میدانند. نگارندگان با این فرض که وقوع این فرایند، دلایل نقشی همچون طول بند موصولی، ساخت اطلاعی، یکسان بودن فعل بند اصلی و موصولی و نوع فعل دارد، به بررسی فرایند خروج در 66 بند از 150 بند استخراج‌شده در بخشهایی از تاریخ بیهقی پرداختهاند تا بستری برای مقایسۀ نتایج این فرایند در متون روایی و ادبی با متون فارسی رسمی معاصر فراهم گردد. براساس داده‌های پژوهش از چهار فرضیۀ عنوان‌شده جز ساخت اطلاعی، سه عامل دیگر تأثیر مستقیمی بر خروج بند موصولی دارند. طول بند موصولی مهمترین عامل خروج آن در تاریخ بیهقی است که تأییدکنندۀ ادعای هاوکینز مبنی بر تمایل سازههای سنگینتر در زبانهای فعلپایانی به حرکت به انتهای جمله و قرارگرفتن پس از فعل است. همچنین، مقایسۀ نتایج این پژوهش با نتایج راسخ‌مهند و دیگران (1391) نشان میدهد که تفاوت چشمگیری میان نحوۀ عملکرد این فرایند در فارسی رسمی معاصر و تاریخ بیهقی دیده نمیشود.. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خروج بند موصولی؛ تاریخ بیهقی؛ طول بند موصولی؛ ساخت اطلاعی | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
استاجی، ا. 1389. «بررسی تاریخی کارکردهای چندگانة «که» در فارسی امروز». زبانشناسی و گویشهای خراسان، (3): 1-13. اسماعیلپور، و. 1389. «مقایسۀ سبکشناسانه بین نامههای تاریخ بیهقی و متن روایی». علوم ادبی، 3(5): 235-260. افراشی، آ. 1388. ساخت زبان فارسی، تهران: سمت. بیهقی، م. ح. 1383. تاریخ بیهقی، تصحیح ع. ا. فیاض، به اهتمام م. ج. یاحقی، مشهد: دانشگاه فردوسی. بهار، م. ت. 1373. سبکشناسی، تهران: سپهر. راسخ‌مهند، م.، م. علیزاده صحرای، ر. ایزدیفر و م. قیاسوند. 1391. «تبیین نقشی خروج بند موصولی در زبان فارسی». مجلۀ پژوهشهای زبانشناسی، 4(1): 21-40. شفایی، ا. 1362. مبانیعلمیدستورزبانفارسی، تهران: نشر نوین. صفوی، ک. 1373. «برخی از ویژگیهای بندهای موصولی زبان فارسی». مجموعه مقالات دومین کنفرانس زبانشناسی نظری و کاربردی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران. 181-197. غلامعلیزاده، خ. 1374. ساختزبانفارسی، تهران: احیاءِ کتاب. ماهوتیان، ش. 1387. دستور زبان فارسی از دیدگاه ردهشناختی، ترجمة م. سمایی. تهران: مرکز. محمودی، س. 1394. «بررسی نحوی بندهای موصولی در زبان فارسی: فرایند حرکت بند». جستارهای زبانی، 3(24): 241-269. مشکوهالدینی، م. 1384. دستور زبان فارسی (واژگان و پیوندهای ساختی)، تهران: سمت. نعمتزاده، ش.، ب. روشن، م. ا. غیاثیان، و م. غفاری. 1392. «سطوح پیچیدگی بندهای موصولی فاعل- فاعل و فاعل- مفعول در کودکان فارسیزبان 3 تا 6 ساله». جستارهای زبانی، (4): 221-244. Ahangar, A. A. 2000. The Subordinate Clause Construction in Persian based on Government and Binding Theory. PhD Dissertation. Tehran University, Iran.
Anderson, R. 2009. Grammar Teaching Unit - Relative Clauses. 215C, Helt, CSUS. Retrieved 2012. form http://pdfsb.com/grammar, teaching unit relative clauses running head grammar.
Annas, V. 2004. Relative Clauses: Introducing Relative Clause Types According to Order of Difficulty and Frequency. Descriptive Linguistics, EFL503 final paper.
Baltin, M. 2006. Extraposition. M. Everaert, H.C. Riemsdijk, van, (eds.), The Blackwell Companion to Syntax, vol. 2. Blackwell, Malden, MA. 237-271.
Bever, T. G. 1970. The cognitive basis for linguistic structures. In J. R. Hayes (ed.), Cognition and the development of language. New York Wiley.
Chien-Jar, C. L. & T. Bever. 2006. Subject preference in the processing of relative clauses in Chinese. In D. Baumer, D. Montero, & M. Scanlon (eds.), Proceedings of the 25th West Coast Conference on Formal Linguistics. 254–260. Somerville, MA: Cascadilla Press.
Chomsky, N. 1986. Barriers. Cambridge, Massachusetts: The MIT Press.
Comrie, B. 1996. Language Universals and Linguistic Typology: Syntax and Morphology. Blackwell Publishers: Oxford.
Culicover, P. & M. Rochemont.1990. Extraposition and the Complement Principle. Linguistic Inquiry, (21): 23-47.
Dik, Simon C. 1997. The Theory of Functional Grammar, Part1: The Structure of the Clause. Berlin: Mouton de Gruyter.
Fukui, N. 1993. Parameters and optionality. linguistics inquery, (24): 399-420.
Francis, E. J. 2010. Grammatical weight and relative clause extraposition in English. Cognitive Linguistics, (21): 7-35.
Gibson, E., T. Desmet, D. Grodner, D. Watson & K. Ko. 2005. Reading Relative Clauses in English. Cognitive Linguistics (2-16): 313- 353.
Givón, T.2001. Syntax: An Introduction. Amsterdam/Philadelphia: John BenjaminsPublishing Company.
Göbbel, E. 2013. Extraposition of relative clauses: Phonological solutions. Lingua 136. 77-102.
Halliday, M & C. Matthiessen. 2004. an Introduction to Functional Grammar. Britain: Arnold.
Hawkins, J. A. 2004. Efficiency and Complexity in Grammars. Oxford: Oxford University.
Huck, Geoffrey J. & Na. Younghee 1990. Extraposition and Focus. Language 66 (1): 51-77.
Inaba, J. 2003. extraposition and directionality of movement (in Japanese). Yoshida, M., & J. Okamoto (eds.). Japanische Gesellschaft für Germanistik, Tokyo: 35-49.
Jahani, C. 2008. Restrictive Relative Clauses in Balochi and the Marking of the Antecedent –Linguistic Influence from Persian?” The Bloch and others: linguistic, historical and socio-political perspectives on pluralism in Baluchistan, Wiesbaden: Reichert, pp 139-166.
Izumi, S. 2003. Processing difficulty in comprehension and production of relative clauses by learners of English as a second language. Language Learning, (53): 285-323.
Karimi, S. 2002. Persian Complex DPs: how mysterious are they?. Canadian Journal of Linguistics, (24): 63-96.
ــــــــــــــــــــ. 2005. a minimalist approach to scrambling: Evidence from Persian. Mouton de Gruyter: Berlin, Germany.
Keenan, E. & B. Cormier. 1977. Noun phrase accessibility and universal grammar. Linguistic Inquiry, (8): 63- 89.
Kiss, T. 2005. Semantic constraints on relative clause extraposition. Natural language and linguistics, (23): 281-334.
MacDonald, M. C. & M. Christiansen. 2002. Reassessing working memory: Comment on Just and Carpenter (1992) and Waters and Caplan (1999). Psychological Review, (109): 35-54.
Müller, G. 1995. On extraposition & successive cyclicity. U. Lutz & J. Pafel (eds.): 213-243.
O’Grady, W., M. Lee, & M. Choo. 2003. A subject- object asymmetry in the acquisition of relative clauses in Korean as a second language, Studies in Second Language Acquisition, (25): 433-448.
Rahmany, R., H. Marefat & E. Kiddbc. 2010. Persian speaking children's acquisition of relative clauses. European Journal of Developmental Psychology, (8): 367-388.
Richards, J. & R. Schmidt. 2002. Longman Dictionary of Language Teaching And Applied Linguistic. Longman: London.
Rochemont, M. 1985. A Theory of stylistics rule in English. Garland: New York.
Rochemont, M. S. & P. W. Culicover. 1990. English Focus Constructions and the Theory of Grammar. Cambridge: Cambridge University.
Suarez-Casielles Eugenia. 2004. The syntax- Information structure Interface. Routledge Publication.
Soheili-esfahani, A. 1976. Noun phrase complementation in Persian. Doctoral dissertation. university of Illinois, Urbana.
Taghvaipur, M. 2005. Persian Relative Clause in Head-driven Phrase Structure Grammar. PhD Thesis. University of Essex.
Wasow, T. 2002. Postverbal Behavior. Stanford: CSLI Publications.
Windfuhr, G. L. 1978. Persian Grammar: History and State of its study. Mouton Publishe: USA.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,279 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,219 |
||
