فعل آینده در زبان‌ها و گویش‌های ایرانی

آقاربیع، ا. ۱۳۸۳. گویش راجی هنجن، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

آموزگار، ژ. و ا. تفضلی. 1373. زبان پهلوی ادبیات و دستور آن، تهران: معین.

آهنگر، ع.، م. محمودزهی و ف. جمال‌زهی. 1392. «ساختار تصریفی فعل در بلوچی سرحدی گرنچین». مطالعات زبان و گویش‌های غرب ایران، (3): 23-48.

ابوالقاسمی، م. ۱۳۸7. دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: سمت.

احمدی گیوی، ح. ۱۳۸۰. دستور تاریخی فعل، تهران: قطره.

اشرفی خوانساری، م. 1383. گویش خوانساری، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

اصغری، ا. 1385. «فعل در گویش تاتی کلاسور». نشریة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، (198): 1-25.

اقتداری لارستانی، ا. ۱۳۷۱. لارستان کهن و فرهنگ لارستانی, تهران: جهان معاصر.

اِلفِنباین، ی. 1383. «بلوچی». راهنمای زبان­های ایرانی، ج2، ویراستة ر. اشمیت، ترجمۀ فارسی زیرنظر ح. رضائی باغ­بیدی. تهران: ققنوس. 577-597.

اندریاس، ک. ف. 1394. گویش‌های ایرانی (سیوندی، یزدی، سویی)، ترجمة علی نورزاد. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

بروغنی، ا. ۱۳۸۱. بررسی زبان‌شناسانۀ گویش سبزوار، سبزوار: ابن­یمین.

بلو، ج. و و. باراک. 1387. دستور زبان کردی (کرمانجی)، ترجمة ع. بلخکانلو. تهران: مترجم.

پورشفقی، م. 1385. توصیف دستگاه فعل در گویش تالشی، پایان‌نامة کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی. رشت: دانشگاه گیلان.

پورهادی، م. 1385. زبان گیلکی، رشت: فرهنگ ایلیا.

خانلری، پ. ن. ۱۳69. تاریخ زبان فارسی، تهران: نشر نو.

خرسند، ا. 1367. «توصیف ساختمان فعل در لهجة کرماشاهی». مجلة زبانشناسی، (9): 90-108.

دیهیم، گ. 1384. بررسی خرده‌گویش‌های منطقة قصران به انضمام واژه‌نامة قصرانی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

راستارگویوا، و. س. ۱۳۴۷. دستور زبان فارسی میانه، ترجمۀ و. شادان. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

رستمی، م. 1388. گویش نهاوندی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

رضایتی کیشه‌خاله، م. 1383. «فعل‌های مرکب ضمیری در زبان فارسی». نشریة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی، (144): 191-205.

ـــــــــــــــ . 1386. زبان تالشی، رشت: فرهنگ ایلیا.

ـــــــــــــــ . 1388. «فعل‌های پیشوندی در آثار منثور فارسی از آغاز تا پایان قرن پنجم»، دستور (ویژه‌نامة نامة فرهنگستان)، (5): 27-50.

رضایی باغ­بیدی، ح. ۱۳۸۱. دستور زبان پارتی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب پارسی.

ـــــــــــــــ .‌۱۳۸1. زمان آینده در زبان‌ها و گویش‌های ایرانی غربی، خلاصه‌مقالات نخستین همایش ملی ایران‌شناسی، گردآوردة م. تهرانی‌زاده، تهران: بنیاد ایران‌شناسی

ـــــــــــــــ . ۱۳۸3. «گویش ویدری». گویش‌شناسی (ویژه‌نامة نامة فرهنگستان)، (3): 20-38.

ـــــــــــــــ . 1388. تاریخ زبان‌های ایرانی، تهران: مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.

رضائی، ج. 1377. بررسی گویش بیرجند، به ‌اهتمام م. رفیعی. تهران: هیرمند.

زمردیان، ر. ۱۳۶۸. بررسی گویش قاین، مشهد: آستان قدس رضوی.

زوندرمان، و. 1382. «زبان‌های ایرانی میانة غربی». راهنمای زبان­های ایرانی، ج1، ویراستة ر. اشمیت، ترجمۀ فارسی زیر­نظر ح. رضائی باغ­بیدی. تهران: ققنوس. 179-189.

سبزعلیپور، ج. 1389. زبان تاتی، رشت: فرهنگ ایلیا.

ـــــــــــــــ . 1390. «پیرامون تاتی کلاسور». نشریة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، (223): 89-113.

ـــــــــــــــ . 1391. بررسی تطبیقی ساخت فعل در گویش‌های تاتی، تالشی و گیلکی، رشت: دانشگاه گیلان.

سبزعلیپور، ج. و ر. ایزدی‌فر. 1391. «تحول مضارع اخباری به مضارع مستمر در گویش‌های ایرانی شمال غربی». نخستین همایش بین‌المللی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی (گذشته و حال)، تهران: مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی. 149-176.

اسلامی، ع. 1383-1388. گنجینة گویش‌شناسی فارس. دفتر اول تا پنجم، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

سوکولوف، س. ن. 1388. زبان اوستایی، ترجمة ر. بهزادی. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

سیمز ویلیامز، ن. 1382. «ایرانی میانة شرقی». راهنمای زبان­های ایرانی، ج1، ویراستة ر. اشمیت، ترجمۀ فارسی زیر­نظر ح. رضائی باغ­بیدی. تهران: ققنوس. 261-271.

شکری، گ. ۱۳۷۴. گویش ساری، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

ـــــــــــــــ . ۱۳۸۵. گویش رامسری، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

صادقی، ع. ا. 1357. تکوین زبان فارسی، تهران: دانشگاه آزاد ایران.

ـــــــــــــــ .1380. «دربارة فعل‌های جعلی». مسائل تاریخی زبان فارسی. تهران: سخن.

صارمی، س. 1386. «ساخت فعل در گویش ملایری». گویش‌شناسی (ویژه‌نامة نامة فرهنگستان)، (6): 45-65.

طاهری، ا. ۱۳۸۵. «فعل در گویش بختیاری». گویش‌شناسی (ویژه‌نامة نامة فرهنگستان)، (5): 86-106.

ظفری، و. ۱۳۸۳. «مختصات آوایی و دستوری گویش نهاوندی». مجموعه‌مقـالات نخسـتین همایش ایران‌شناسی: زبان و زبان‌شناسی، ج 1. تهران: بنیاد ایران‌شناسی. 431-470.

علمداری، م. 1384. گویش دماوندی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

فتحی بروجنی، ش. 1392. گویش میمه‌ای، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

فخرو، ع. ا. و ع. اسماعیلی. 1389. توصیف دستوری گویش سرخه‌ای، سمنان: دانشگاه سمنان.

فروتن، ف. ۱۳۸۷. دستور زبان بختیاری، اهواز: کردگار.

قریب، ب. 1372. «نظام فعل در زبان سغدی». مجلة زبانشناسی، (19): 1-54.

کریستوفر، ج، ب. 1376. نحو زبان‌های ایرانی میانة غربی، ترجمة س. عریان. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.

کریستین­سن، آ. ۱۳۷۴. گویش گیلکی رشت، ترجمۀ جعفر خمامی­زاده. تهران: سروش.

کلباسی، ا. ۱۳۶۲. گویش کردی مهابادی، تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

ـــــــــــــــ .۱۳۷۳. گویش کلیمیان اصفهان، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

ـــــــــــــــ .۱۳۷۶. گویش کلاردشت، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

کلنز، ژ. 1382. «اوستایی». راهنمای زبان­های ایرانی، ج1، ویراستة ر. اشمیت، ترجمۀ فارسی زیر­نظر ح. رضائی باغ­بیدی. تهران: ققنوس. 70-109.

لُکوک، پ. ۱۳۸۳. «گویش­های حاشیۀ دریای خزر و شمال غرب ایران». راهنمای زبان­های ایرانی، ج2، ویراستة ر. اشمیت، ترجمۀ فارسی زیر­نظر ح. رضائی باغ­بیدی. تهران: ققنوس. 489-515.

ـــــــــــــــ .۱۳۸۳. «گویش­های مرکزی ایران». راهنمای زبان­های ایرانی، ج2، ویراستة ر. اشمیت، ترجمۀ فارسی زیر­نظر ح. رضائی باغ­بیدی. تهران: ققنوس. 517-539.

مرادی، ف. 1386. فرهنگ گویش خُلاری، تهران: کاکتوس.

مرتضوی، م. 1384. زبان دیرین آذربایجان، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.

مزداپور، ک. 1374. واژه‌نامة گویش بهدینان یزد، ج 1، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

مطلبی، م. 5-1384. بررسی گویش رودباری کرمان. رسالة دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

مقیمی، ا. ۱۳۷۳. بررسی گویش بویر احمد و... ، شیراز: نوید.

مولایی، چ. 1384. راهنمای زبان فارسی باستان، تهران: مهرنامک.

مؤمنی، ف. 1382. «ساختمان فعل در گویش تنکابنی از زبان مازندرانی غربی». مجلة زبان‌شناسی، (35): 101-115.

نغزگوی کهن، م. 1373. «توصیف ساختمان دستگاه فعل در گویش تالشی دهستان طاسکوه ماسال». مجلة زبان‌شناسی، (21): 38-57.

هاشمی تکلیمی، ن. 1391. پژوهشی در گویش رودباری، رشت: حرف نو.

همایون، ه. 1371. گویش افتری، تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

ـــــــــــــــ . 1383. گویش کلیمیان یزد، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

هومباخ، ه. 1382. «خوارزمی». راهنمای زبان­های ایرانی، ج2، ویراستة ر. اشمیت، ترجمۀ فارسی زیرنظر ح. رضائی باغ­بیدی. تهران: ققنوس. 303-318.

هومند، ن. 1369. پژوهشی در زبان تبری مازندرانی، آمل: کتاب‌سرای طالب آملی.

وثوقی، ح. 1383. «توصیف زبان‌شناختی گویش زرگری رایج در روستای زرگر». مجموعه‌مقالات نخستین همایش ملی ایران‌شناسی (زبان و زبان‌شناسی)، ج2. 361-396.

Jackson, A. V. W. 2004. Avesta Grammar and Reader. with an introduction in Persian by H. Rezai Baghbidi. Asatir: Tehran.

Kent, R. G.  1953. Old Persian Grammar, Texts, Lexicon. American Orienta1 Society, New Haven.

Mackenzie, D, N .1966. The Dialect of Awroman (Hawrāmān-ī Luhōn). Grammatical sketch. Texts and Vocabulary. Kobenhaven.

Yarshater, E. 1969. A Grammar of Southern Tāti Dialects. Mouton. The Hague. Paris.