پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 756 |
| تعداد مقالات | 7,158 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,320,018 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,928,519 |
ناصرخسرو و پساقصیده (تحلیل شاخصههای پسامحوری در قصاید ناصرخسرو) | ||
| ادب پژوهی | ||
| مقاله 4، دوره 9، شماره 34، دی 1394، صفحه 75-97 اصل مقاله (276.52 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| محسن بتلاب اکبرآبادی* | ||
| استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه جیرفت | ||
| چکیده | ||
| قصیده از سنتیترین قالبهای ادبی است که بنابه کلیت منسجمش ظرفیت ویژهای در مدح و تعلیم دارد. موضوع واحد و پردازش این موضوع در یک قالب و ساختار بسته باعث میشود تا القای معنی و تأثیرگذاری قصیده بر مخاطب بیشتر شود. قصاید ناصرخسرو، برعکس قصاید رایج سبک خراسانی، بنابه تأویلی بودن زبان، فرمی فرارونده، صیروری و چندلایه به خود گرفتهاند که میتوان اصطلاح پساقصیده را برای آنها به کار برد. پساقصیده، ناظر بر فرایند زبانی و فرمیک است که قصیده را در فرایندی واسازانه قرار می‌دهد. پس در این تعریف، پساقصیده نوعی سبکگریزی دورهای و شخصی است که بنیان‌ها و اصول موضوعۀ خود را ویران، برهنه و تجزیه کرده، از ثبات و استحکام می‌اندازد. در این پژوهش تلاش شده تا با روشی توصیفی- تحلیلی و رهیافتی پسامحورانه، شاخصههای واسازانه و فروپاشانندۀ زبانی و فرمی این قصاید بررسی شود. فراروی از تقابل‌های دوگانه، تناقض معنایی، چندلایگی زبان، صیرورت فرم، سوژهزدایی، بافتزدایی، گفتمان‌سازی و... مهم‌ترین شاخصههای پسامحوری قصاید ناصرخسرو محسوب می‌شوند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پساقصیده؛ ناصر خسرو؛ تناقض معنایی؛ بازی زبانی؛ سوژهزدایی | ||
| مراجع | ||
|
الهیان، لیلا (1391)، «بررسی اهمیت بافت در پژوهش‌های ادبی» فصلنامۀ پژوهش‌های ادبی، شمارۀ 36 و 37، صص 49-35. بارکر، کریس (1391)، مطالعات فرهنگی (نظریه و عملکرد)، مترجمان: مهدی فرجی و نفیسه حمیدی، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی. برتنس، هانس (1387)، مبانی نظریۀ ادبی، ترجمة محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: ماهی. پارسانسب، محمد (1388)، «از عقل ناصرخسرو تا عقل سنایی»، نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه باهنر کرمان، دورۀ جدید، شمارۀ 26 (پیاپی 23)، صص 114-88. چایلدز، پیتر (1392)، مدرنیسم، ترجمة رضا رضایی، تهران: ماهی. حقیقی، شاهرخ (1387)، گذار از مدرنیته؟، نیچه، فوکو، لیوتار، دریدا، تهران: آگه. خان‌جان، علیرضا و علینژاد، بتول (1389)، «گذری بر آراءِ ناصرخسرو در باب زبان» مجلۀ پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی، دورۀ جدید شمارۀ 2، (پیاپی 6)، دانشگاه اصفهان، صص 108-95. دشتی، علی (1391)، تصویری از ناصرخسرو، به کوشش دکتر مهدی ماحوزی، تهران: زوار. رودی، فائزه (۱۳۸۹)، روایت فلسفی روایت از باستان تا پست‌مدرن، تهران: علم. ریکور، پل (1383)، زمان و حکایت، کتاب اول: پیرنگ و حکایت تاریخی، ترجمة مهشید نونهالی، تهران: گام نو. ساسانی، فرهاد (1389)، معناکاوی: به سوی نشانه‌شناسی اجتماعی، تهران: علم. سلطانی، سیدعلی اصغر (1384)، قدرت، گفتمان و زبان، تهران: نی. شعار، جعفر (1383)، گزیدۀ اشعار ناصرخسرو، تهران: قطره. شمیسا، سیروس(1393)، انواع ادبی، تهران: میترا. عابدی، مهدی (1388)، حقیقت و زبان: درآمدی بر نقد زبان گروی در فلسفۀ سیاسی، تهران: دانشگاه امام صادق (ع). غلامرضایی، محمد و احمد خاتمی (1390) «از کلام‌محوری تا هرمنوتیک کلاسیک با تأملی بر آثار منثور ناصرخسرو» پژوهش‌نامۀ زبان و ادب فارسی (گوهر گویا)، سال پنجم، شمارۀ 4، پیاپی 20، صص 64-31. فرهادپور، مراد (1380)، «تأملی چند در باب مفهوم فرم» کتاب ماه ادبیات و فلسفه، بهمن و اسفند، صص 35-24. باروس، سوسا (۱۳۸8)، «پساساختگرایی»، دان‍ش‌ن‍امة ن‍ظریه‌ه‍ای ادبی معاصر، ترجمة م‍ه‍ران م‍ه‍اج‍ر و محمد ن‍ب‍وی، تهران: آگه. میلنر، آندرو و براویت، جف (1392)، درآمدی بر نظریۀ فرهنگی معاصر، ترجمة جمال محمدی، تهران: ققنوس. ناصرخسرو، ابومعین حمیدالدین (1392)، دیوان، مصحح سید نصرالله تقوی با مقدمۀ فروزانفر، تهران: ثالث. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,471 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,632 |
||