پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,108 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,240,885 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,898,403 |
پاسخ ویسفاتین پلاسما به فعالیت ورزشی حاد استقامتی پیش و پس از 8 هفته تمرین در مردان چاق سالم | ||
| سوخت و ساز و فعالیت ورزشی | ||
| مقاله 2، دوره 5، شماره 1، خرداد 1394، صفحه 11-21 اصل مقاله (582.92 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC) license I Open Access I | ||
| نویسندگان | ||
| ناهید بیژه* 1؛ حسن فرجی2؛ بابی سان عسگری3؛ اسرا عسگری4؛ سعید رمضانی5 | ||
| 1دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد مریوان، دانشگاه آزاد اسلامی | ||
| 3دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش | ||
| 4عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی | ||
| 5عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه پیام نور | ||
| چکیده | ||
| هدف: هدف از این مطالعه، بررسی پاسخ ویسفاتین به فعالیت ورزشی حاد استقامتی پیش و پس از 8 هفته تمریندر مردان چاق تمرین نکرده سالم بود. روش‌شناسی: بیست و دو آزمودنی (سن: 83/3±06/29 سال، وزن: 68/4±96/90 کیلوگرم، قد: 88/4±3/171 سانتی‌متر و شاخص توده بدن 8/1 ± 76/30 کیلوگرم بر مترمربع) به‌طور داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (11 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در 8 هفته تمرین استقامتی، سه بار در هفته، شرکت کردند. شدت فعالیت ورزشی پس از هفته چهارم از60 درصد ضربان قلب بیشینه به 65 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه تا اتمام دوره تمرین افزایش یافت. آزمون فعالیت ورزشی حاد (فعالیت روی چرخ‌کار سنج، 30 دقیقه با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه) قبل و پس از دوره تمرین انجام شد. نمونه‌های خونی نیز، قبل، بلافاصله بعد و 30 دقیقه پس از فعالیت ورزشی حاد در دو مرحلة قبل و پس از دوره تمرین استقامتی جهت اندازهگیری تغییرات ویسفاتین پلاسما گرفته شد. یافته‌ها: نتایج با استفاده از آنوای دوطرفه با اندازهگیری مکرر نشان داد که تغییرات سطوح ویسفاتین پس از فعالیت ورزشی حاد (بلافاصله بعد و 30 دقیقه بعد) نسبت به قبل فعالیت در آن جلسه در هر دو گروه کنترل و تجربی، قبل از دوره تمرینی، معنیدار نبود. بعد از دوره تمرینی، سطوح ویسفاتین پس از فعالیت حاد در گروه تجربی به‌طور معنیداری (بلافاصله و 30 دقیقه) نسبت به قبل فعالیت در آن جلسه کاهش یافت و همچنین نسبت به زمان‌های مشابه با قبل از دوره تمرینی (بلافاصله بعد و 30 دقیقه) پایین‌تر بود (05/0>p). سطوح استراحتی ویسفاتین پس از دوره تمرین کاهش یافت. وزن بدن، توده چربی و درصد چربی بدن گروه تجربی به‌طور معنیداری پس از دوره تمرینی کاهش یافت (05/0p<). VO2max برآورد شده گروه تجربی افزایش یافت اما توده بدون چربی آزمودنی‌ها تغییر معنیداری نداشت.هیچ‌کدام از متغیرهای گروه کنترل تغییر معنیداری نداشت. نتیجه‌گیری: این اطلاعات نشان می‌دهد که تمرین استقامتی در مردان چاق با کاهش سطوح استراحتی ویسفاتین پلاسما و چربی بدن همراه است. همچنین یک دوره تمرین استقامتی می‌تواند باعث کاهش غلظت پلاسمایی ویسفاتین در پاسخ به یک وهله فعالیت ورزشی حاد شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| چاقی؛ تمرین استقامتی؛ تودة چربی؛ فعالیت ورزشی حاد؛ ویسفاتین | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,805 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,303 |
||