پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 748 |
| تعداد مقالات | 7,108 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,240,566 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,898,125 |
تجزیه اثر متقابل ژنوتیپ× محیط با استفاده از روش GGE بای پلات در هیبریدهای ذرت دانهای (Zea mays L.) تحت شرایط مختلف آبیاری | ||
| تحقیقات غلات | ||
| مقاله 6، دوره 5، شماره 1، خرداد 1394، صفحه 83-94 اصل مقاله (262.86 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| محمدرضا شیری* 1؛ تهمینه بهرامپور2 | ||
| 1بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران | ||
| 2بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران | ||
| چکیده | ||
| ارزیابی ژنوتیپهای مختلف ذرت تحت شرایط مختلف تنش آبی، میتواند در مشخص کردن ژنوتیپهای پایدار و با پتانسیل عملکرد بالا مفید باشد. هدف از اجرای این تحقیق، ارزیابی پایداری هیبریدهای ذرت دانهای و مشخص کردن هیبریدهای با عملکرد دانه بالا و پایدار تحت شرایط مختلف تنش آبی در منطقه مغان بود. برای این منظور، هفت هیبرید ذرت دانهای تحت چهار شرایط مختلف آبیاری شامل آبیاری کامل (E1)، قطع آبیاری در مرحله رویشی (E2)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی (E3) و قطع آبیاری در دوره پر شدن دانه (E4) به مدت سه سال (در مجموع 12 محیط) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه مرکب عملکرد دانه نشان داد که اثر محیط، اثر ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ×محیط معنیدار بود. معنیدار بودن اثر متقابل ژنوتیپ×محیط، نشان دهنده واکنش متفاوت ژنوتیبها در محیطهای مختلف بود و از اینرو، امکان تجزیه پایداری ژنوتیپها وجود داشت. نتایج تجزیه پایداری هیبریدها با روش GGE بایپلات نشان داد که دو مولفه اول و دوم GGE بایپلات، 7/94 درصد از تغییرات کل عملکرد دانه را توجیه کردند. در نمودار بایپلات رتبه پایداری، پایدارترین هیبریدها به ترتیب شامل SC700، TWC600 و SC724 بوده و هیبریدهای با عملکرد دانه بالاتر از میانگین کل به ترتیب شامل SC704، SC724، SC703، SC720 و SC647 بودند. بر اساس بایپلات ژنوتیپ فرضی ایده‌آل، هیبرید SC704 از نظر هر دو عامل پایداری و میانگین عملکرد، بهتر از سایر هیبریدها بود و سازگاری عمومی بالایی در تمامی محیطهای مورد مطالعه داشت. علاوه بر آن، هیبرید SC704 در محیطهای E1، E2 و E4 و هیبرید SC647 در محیط E3، هیبریدهای برتر و با سازگاری خصوصی بالا بودند. بررسی و مقایسه محیطها نیز نشان داد که محیطهای E1 و E4 از نظر رتبهبندی، گروهبندی و تعیین سازگاری هیبریدها، کاملاً مشابه هم عمل کردند، در صورتی که محیطهای E3 و E2 متفاوت از سایر محیطها بودند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پایداری عملکرد؛ تنش خشکی؛ ژنوتیپ ایده‌آل؛ سازگاری | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,116 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,197 |
||