پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 706 |
| تعداد مقالات | 6,643 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,167,362 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,284,446 |
ارزیابی عمل ژن های کنترل کننده صفات مرتبط با کیفیت پخت دانه در ارقام برنج | ||
| تحقیقات غلات | ||
| مقاله 2، دوره 5، شماره 1، خرداد 1394، صفحه 17-31 اصل مقاله (245.73 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| بابک ربیعی* 1؛ سمیه علی حسین طایفه2 | ||
| 1استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان | ||
| چکیده | ||
| برای تعیین عمل ژنها و وراثتپذیری صفات مرتبط با کیفیت پخت ارقام برنج، نسلهای F2 حاصل از تلاقیهای کامل دایآلل شش رقم برنج شامل حسنی، شاهپسند، کادوس، واندانا، هاشمی و IR36 به همراه والدین مربوطه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه دایآلل به روش دوم گاردنر- ابرهارت نشان داد که آثار واریته و هتروزیس برای کلیه صفات مورد مطالعه در سطح احتمال 1% معنیدار بود که به ترتیب بیانگر وجود واریانس افزایشی و غالبیت برای این صفات بود. هتروزیس متوسط برای دمای ژلاتینیشدن معنیدار شد که بیانگر وجود تفاوت معنیدار بین میانگین والدین و میانگین هیبریدها بود، اما این اثر برای مقدار آمیلوز و قوام ژل معنیدار نبود. در مقابل، هتروزیس اختصاصی برای کلیه صفات معنیدار شد که نشان دهنده تفاوت بین هیبریدها برای این صفات بود. نتایج تجزیه دایآلل به روش سوم گاردنر- ابرهارت نیز نشان داد که تفاوت بین والدین و بین تلاقیها در کلیه صفات معنیدار بود که نشان دهنده ترکیبپذیری عمومی و خصوصی معنیدار ارقام بود، اما تفاوت والدین در مقابل تلاقیها (اثر هتروزیس) برای صفات مقدار آمیلوز و قوام ژل معنیدار نشد که مطابق با نتایج روش دوم گاردنر- ابرهارت بود. برآورد نسبت بیکر، سهم بیشتر آثار غیرافزایشی ژنها را برای مقدار آمیلوز، سهم تقریباً یکسان آثار افزایشی و غیرافزایشی را برای قوام ژل و سهم بیشتر آثار افزایشی را برای دمای ژلاتینیشدن نشان داد. نتایج تجزیه گرافیکی هیمن نشان داد که کلیه صفات تحت کنترل آثار غالبیت ناقص ژنها قرار داشتند و وراثتپذیری خصوصی نسبتاً بالا، نشان دهنده سهم بیشتر آثار افزایشی ژنها در کنترل صفات مورد مطالعه بود. در مجموع، نتایج این پژوهش نشان داد که برای بهبود کیفیت پخت دانه در جمعیت مورد مطالعه، ابتدا میتوان از آثار افزایشی ژنها استفاده و ژنوتیپهای برتر را انتخاب کرد و سپس با تلاقی ژنوتیپهای منتخب از آثار غالبیت ژنها استفاده کرد. علاوه بر آن، ژنوتیپهای IR36، کادوس و شاهپسند و تلاقیهای هاشمی×شاهپسند، کادوس×حسنی، کادوس×IR36 و حسنی×شاهپسند، مقادیر مناسبی برای صفات مرتبط با کیفیت پخت دانه داشتند و برای اصلاح این صفات پیشنهاد میشوند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تجزیه دایآلل؛ ترکیبپذیری؛ خصوصیات کیفی دانه؛ وراثتپذیری؛ هتروزیس | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,823 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,311 |
||