پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 707 |
| تعداد مقالات | 6,645 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,170,603 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,286,759 |
متناقض‌نمای «ناطقِ‌اَخرس» مولانا و تأثیر هرمنوتیکی آن بر کثرت آفرینندگی | ||
| ادب پژوهی | ||
| مقاله 4، دوره 9، شماره 32، تیر 1394، صفحه 97-125 اصل مقاله (353.39 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| علی اکبر رضادوست* | ||
| فارغ‌التحصیل دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| عرفایی که سکوت را یگانه راه «گفتن» از خدا میدانند، بیشترین سخن عرفانی را گفتهاند. مولانا از «پرگفتارترین خموشان» در پاسخ به چرایی این عملکرد، کثرت آفرینش را ثمرۀ «گفتن» از بحر معنا میداند. بحری که شرط ورودش خموشی است و پس از وصل هم، مقایسۀ فهم بسیط و پیشامفهومی بحر در مقابل برونداد نارسای زبانی، باعث حیرت و ادامۀ سکوت است؛ اما «ماهیان» بحر به «ناطقِ اَخرس» موصوف‌اند. گادامر با متافیزیکزدایی از «کلمۀ درونی» آگوستین (بحر معانی مولانا) جهانروایی هرمنوتیک را حاصل تقابل دو نطق میداند: نطقدرونی که سراسر موضوع یا اسکلتِ خالیِ اندیشه است و نطق بیرونی، که گفتاری است همواره عقبمانده از «قصد» درونی؛ جبران این عقبماندگی، جستجوی دائم کلمۀ مناسب (تفکّر) و گفتگوهای گونهگون برای بیان حداکثری مافیالضمیر (پرکردن اسکلت خالی اندیشه) و حاصل آن خصوصاً در امور «بیتصویر» و «رازآلود» عرفانی، تصویرگری، تمثیلآوری و شرح و بسط کلام و درنتیجه، کثرت آفرینش است | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ناطق اَخرس؛ مولانا؛ آگوستین؛ بحر معانی؛ کلمۀ درونی؛ هرمنوتیک | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,084 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,786 |
||