پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 32 |
| تعداد شمارهها | 828 |
| تعداد مقالات | 7,995 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,678,601 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,554,360 |
ایدهآوها در زبان فارسی | ||
| زبان فارسی و گویشهای ایرانی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 29 آذر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/plid.2025.32189.1735 | ||
| نویسنده | ||
| محمد راسخ مهند* | ||
| استاد گروه زبانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| این مقاله به بررسی مقولۀ ایدهآوا در زبان فارسی میپردازد. ایدهآواها واژگانی نشاندار در زبان هستند که صحنهای حسی را بهصورت شمایلی به تصویر میکشند و در مرز بین زبان قراردادی و زبان شمایلی قرار دارند. پس از تعریف این مقوله به عنوان یک مفهوم تطبیقی، ویژگیهای پنجگانۀ آن (نشاندار بودن، واژه بودن، تصویری بودن، حسی بودن و تعلق به طبقۀ باز) تشریح و تمایز آن از مقولات مشابهی مانند نمادپردازی آوایی، نامآوا، شناختآوا و شبهجمله تبیین میشود. بر پایۀ تقسیمبندی آکیتا (۲۰۰۹)، ایدهآواهای فارسی در سه طبقۀ معنایی صوتی (مانند خِرتخِرت)، دیداری (مانند سلانهسلانه) و ذهنی (مانند قیلیویلی) دستهبندی و نمونههایی از گویش همدانی ارائه میگردد. از نظر دستوری، این واژهها در ساختهای فعل مرکب (منمن کردن)، قید حالت (سلانهسلانه آمد)، متمم فاعلی (گنهگنه است) و صفت (باران پِشکهپِشکه) به کار میروند. در پایان، نقش ایدهآواها به عنوان پلی بین ایماواشاره و زبان قراردادی و اهمیت آنها در درک تکامل زبان مورد بحث قرار میگیرد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| ایدهآوا؛ مقولۀ واژگانی؛ شمایلی؛ فارسی؛ گویش همدانی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 6 |
||