| تعداد نشریات | 32 |
| تعداد شمارهها | 813 |
| تعداد مقالات | 7,873 |
| تعداد مشاهده مقاله | 36,513,544 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,285,463 |
بازاندیشی در اصل برائت با رویکرد انسان نومن و تأثیر آن بر کاربست اصول تفسیری در حقوق کیفری | ||
| پژوهشنامه حقوق کیفری | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 آبان 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/jol.2025.29734.2569 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد امینی1؛ حسن پوربافرانی* 2؛ محمد مهدی الشریف3؛ مهدی شهابی3 | ||
| 1دانش آموخته دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه حقوق دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
| 3دانشیار گروه حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
| چکیده | ||
| نگاه به اصل برائت حسب اینکه از منظر انسان فنومن یا نومن باشد، آثار متفاوتی خواهد داشت. آنچه در حقوق ایران مصطلح شده بیشتر اصل برائت اصولی، بهعنوان یک اصل عملی است که مجرای آن، شک در تکلیف است و در موارد تردید، باعث رهایی انسان مکلف (فنومن) از گردابِ تحیر است. اما چنانچه از دیدگاه انسان نومن به اصل برائت نگریسته شود، مبنا نه بر تکلیف که بر آزادی و برائت انسان است. برائت نومنی به تفسیرگر قانون اجازه نمیدهد حکم جزایی را توسعه دهد و مفسر در تفسیر مقررات جزایی، به مورد متیقن اکتفا میکند و نمیتواند با معیارهای ذهنی، اقدام به بسط استثنا نماید. در پژوهش حاضر، با منهج تحقیقی کیفی (رویکرد توصیفی – تحلیلی)، این فرضیه که نگاه به اصل برائت با دیدگاه انسان نومن آثار تفسیری متفاوت از اصل عملی برائت را در بردارد، تقویت گردیده است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| فرض برائت؛ انسان نومن؛ اصل 37 قانون اساسی؛ تفسیر قانون کیفری؛ منطق حقوق کیفری | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 74 |
||