
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 810 |
تعداد مقالات | 7,794 |
تعداد مشاهده مقاله | 35,718,735 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,022,045 |
بررسی معنایی فعلهای وجهی در زبان تالشی | ||
زبان فارسی و گویشهای ایرانی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 03 مهر 1404 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/plid.2025.31139.1723 | ||
نویسندگان | ||
شهین شیخ سنگ تجن* 1؛ نرجس بانو صبوری2 | ||
1استادیار زبانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
2دانشیار زبانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
در پژوهش حاضر به بررسی معنایی فعلهای وجهی در زبان تالشی (گویش ماسال) بر اساس چارچوب نظری پالمر (1990) پرداخته شده است. پالمر سه نوع وجهیت: معرفتی، الزامی و پویا را مطرح کرده است و برای هر یک از این سه نوع وجهیت، دو درجۀ امکان و ضرورت را درنظر گرفته است. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است و دادههای پژوهش از طریق ضبط صدا از 7 گویشور تالشیزبان بهدست آمده است. پس از جمعآوری دادهها، نوع وجهیت فعلهای وجهی بر پایۀ نظریۀ پالمر (1990) طبقهبندی و تحلیل شدند. فعلهای وجهی بهدستآمده عبارتند از چهار فعل: ʃɑ «توانستن»، bu «میشود»، bi «باید» و xɑ «خواستن». نتایج نشان داد که فعلهای ʃɑ «توانستن» و bu «میشود» برای بیان سه وجهیت معرفتی ممکن، الزامی ممکن و پویای ممکن بهکار میروند. فعل وجهی bi «باید» بیانگر وجهیت معرفتی ضروری، الزامی ضروری و پویای ضروری است. همچنین فعل وجهی xɑ «خواستن» و صورت گذشتۀ آن xɑi تنها برای بیان وجهیت پویای ممکن کاربرد دارند. دو صورت گذشتۀ فعل ʃɑ «توانستن»، ʃɑi و ʃɑst نیز بیانگر وجهیت پویای ممکن هستند. | ||
کلیدواژهها | ||
وجهیت؛ فعلهای وجهی؛ زبان تالشی؛ نظریۀ پالمر | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |