پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 800 |
| تعداد مقالات | 7,674 |
| تعداد مشاهده مقاله | 34,100,485 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,775,201 |
بررسی تأثیر عوامل محیطی-رفتاری بر توسعه گردشگری روستایی در دوران پسا کرونا (مورد: ناحیه روستایی محمدآباد، شهرستان علی‌آبادکتول) | ||
| مطالعات جغرافیایی نواحی ساحلی | ||
| دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 21، تیر 1404، صفحه 21-35 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی -مطالعه موردی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22124/gscaj.2025.24456.1235 | ||
| نویسندگان | ||
| تقی طاوسی* 1؛ سیده سمیرا میردیلمی2؛ هاجر مزیدی3؛ محمدعلی دیلمی4 | ||
| 1استاد گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، زاهدان، ایران. | ||
| 2کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران. | ||
| 3دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
| 4کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور، نور، ایران. | ||
| چکیده | ||
| گسترش بیماری کرونا (کووید -19) صنعت گردشگری را بیش از هر صنعت دیگری متأثر کرده است. بسته شدن مرزهای خارجی، محدودیت سفرهای داخلی، لغو پروازها، و تعطیلی اماکن اقامتی و گردشگری جملگی، به آسیب‌های فراوانی در صنعت گردشگری انجامیده است. گردشگری روستایی با کسب تجربیات خاطره‌انگیز گردشگر محقق میشود. گردشگری روستایی، تأثیر مثبتی بر انسجام جامعة محلی دارد و بر تعامل گردشگر و میزبان مؤثر است و سرانجام، منجر به قصد سفر مجدد گردشگر میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر عوامل محیطی-رفتاری بر توسعة گردشگری روستایی دردوران پسا کرونا در روستاهای ناحیه محمد آباد بوده است. پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است، گردآوریِ اطلاعات به شیوة اسنادی و پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه، شامل 17روستای پایکوهی- کوهستانی مقصد گردشگری روستایی بوده است، نمونهگیری از نوع نمونهگیری تصادفی بوده است. ابزار استفاده پژوهش حاضر، 170 پرسشنامه بوده که در بین گردشگران روستاهای مورد مطالعه توزیع شده است. مقدار آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی ابزار تحقیق 75٪ محاسبه شده است. برای تحلیل اطلاعات گردآوری شده از تحلیلهای محیط نرم افزار spss و برای مدلسازی تحلیل معادلات ساختاری از نرم افزار Amos استفاده شده است. مدل ساختاری تحقیق بیانگر ارتباط معنا دار بین عوامل رفتاری و محیطی با گردشگری در دوران پساکرونا می باشد. این معنا داری با عامل محیطی مثبت و با عامل رفتاری منفی می‌باشد. به طور کلی اثر عامل محیطی بر گردشگری مثبت می باشد و این مقدار برای عامل رفتاری منفی می باشد. | ||
تازه های تحقیق | ||
| ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| عوامل محیطی- رفتاری؛ توسعه؛ گردشگری روستایی؛ دوران پساکرونا؛ ناحیه محمدآباد | ||
| مراجع | ||
|
تاجری مقدم،مریم؛ زبیدی، طاهره و یزدان پناه، مسعود(1399). تحلیل رفتارهای پیشگیرانه در مقابله با ویروس کرونا مورد: نواحی روستایی شهرستان دشتستان. اقتصاد فضا و توسعه روستایی،9(33)، صص 1-24.
رهنما، محمدرحیم و بازرگان، مهدی(1399). مدل سازی الگوی پخش فضایی ویروس کووید-19 در مناطق روستایی و شهری ایران. اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 9(33)، صص 25-48.
رحیمی، راضیه؛ قنبری، یوسف و برقی، حمید(1399). تأثیر عوامل محیطی - رفتاری بر تحقق گردشگری خلاق در روستاهای هدف گردشگری استان اصفهان. برنامه ریزی و توسعه گردشگری دانشگاه مازندران،دوره 9(1)، صص 1-18.
رحیمی ، محمد و پازند ، فاطمه (1394). الگوی گردشگری زندگی شهری در ایران با استفاده از مدل سلسله مراتبی تحلیلی. نوآوری و خلاقیت در علوم انسانی ،6 (3)، صص 97-124.
رضوانی، علی اصغر. (1385). جغرافیا و صنعت جهانگردی ، تهران؛ دانشگاه پیام نور. (کتاب اصلی در سال 1380 منتشر شده است).
سلیقه،محمد؛ خدابخش علیایی، محمد؛ آقائی، واحد و زمانی، حمید(1387). بررسی جاذبه های اکوتوریسمی با استفاده از مدل تحلیل خوشه ای (مطالعه موردی: شهرستان چابهار). اندیشه جغرافیایی، 2،(4)، صص 42-64.
سرمد، زهره ؛ بازرگان هرندی، عباس و حجازی، الهه (1387). روشهای تحقیق در علوم رفتاری، تهران: نشرآگه.
علی اکبری، اسماعیل؛ مرصوصی، نفیسه و جلال آبادی، لیلا (1399). تدوین سناریوهای مؤثر برآینده گردشگری پایدار شهر کرمان با رویکرد آینده پژوهی. مطالعات مدیریت گردشگری، 15(50) ،صص 35-60.
عباسی، محمدرضا و مکی، منوچهر (1389). ضرورت نوآوری در اجرای برنامه های مدیریت دانش و مدیریت فناوری اطلاعات در ایران. پارک ها و مراکز رشد، 23(3) ، صص 12-21.
غفاری، سیدرامین و اعظمیان، فریبا. (1395). اولویت بندی سرمایه گذاری در روستاهای هدف گردشگری استان اصفهان. پژوهش های فضایی مکانی، 1 (1)، صص 34-47.
کریم زاده، حسین؛ خالقی، عقیل و نقی زاده، رباب(1399). تحلیل ادراک محیطی جامعه روستایی از شیوع ویروس کرونا در بخش مرکزی شهرستان ورزقان. اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 3(33)، صص 49- 70.
نیکفال مغانلو، ساسان و منصوری، محدثه(1399). تأثیر ویروس کرونا COVID-19 بر صنعت گردشگری. هفتمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم جغرافیا، معماری و شهرسازی ایران،تهران.
واحد آمار و اطلاعات فرمانداری علی آبادکتول،(1396).
یوسفی، رشید؛ نبی مرادپور، یوسف تازش و یاور علی نیا. (1394) . تحلیل نقش وجایگاه شهر خلاق درتوسعه گردشگری شهری با رویکرد توسعه پایدار. کنفرانس بین المللی علوم، مهندسی و فناوری های محیط زیست، تهران، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران.
Ali, F., Ryu, K., & Hussain, K. (2016). Influence of experiences on memories, satisfaction and behavioral intentions: A study of creative tourism. Journal of Travel & Tourism Marketing, 33(1),85-100.
Asmelash, A. G., & Kumar, S. (2019). The structural relationship between tourist satisfaction andsustainable heritage tourism development in Tigrai. Ethiopia. Heliyon, 5(3), pp.13-35.
Arthur J. Cropley.(2011). Definitions of Creativity, Encyclopedia of Creativity (Second Edition), Pages 358–368.
Chang, C.-L., McAleer, M., & Ramos, V. (2020). A charter forsustainable tourism after COVID-19. Multidisciplinary Digital PublishingInstitute.
Chin, Chee-Hua; Lo, May-Chiun; Songan, Peter and Nair, Vikneswaran.)2014). Rural Tourism Destination Competitiveness: A study on Annah Rais Longhouse Homestay, Sarawak. Procedia Social and Behavioral Sciences, No. 144, PP. 35 – 44.
Dolnicar,S.,&Zare,S.(2020).COVID19andAirbnb:Disruptingthedisruptor.AnnalsofTourism Research Elkington, J. (1994). Towards the sustainable corporation: Win-win-win business strategies forsustainable development. California management review, 36(2), 90-100.
Howkins, John. (2001). The Creative Economy: How People make Money from Ideas. London:Penguin Press.
Hung, W. L., Lee, Y. J., & Huang, P. H. (2016). Creative experiences, memorability and revisitintention in creative tourism. Current Issues in Tourism, 19(8), 763-770.
Isa, S. M., Ariyanto, H. H., & Kiumarsi, S. (2020). The effect of place attachment on visitors’ revisitintentions: evidence from Batam. Tourism Geographies, 22(1), 51-82.
KEA. (2006). The economy of culture in Europe. Available at.pdf (October 14th 2012).
Osman, Z. and Sentosa, I. (2013). Mediating Effect of Customer Satisfaction on Service Quality and Customer Loyalty Relationship in Malaysian Rural.
Pine B., Joseph & Gilmore H., James. (1999). The Experience Economy. Boston. Harvard Business School Press.
Richards, G., &Wilson, J. (2015). Developing creativity in tourist experiences: A solutionto the serial reproduction of culture?, Tourism Management, 27(6).
Richards , Greg. (2009). Creativity and tourism in the city, Current Issues in Tourism, pp: 1- 33.
Richards, greg and Marques, Lenia (2012), Exploring creative tourism: Introduction. Journal of Tourism Consumption and practice, Volume 4, No.2, 1_11.
Russo, Paolo. (2002). The vicious circle of tourism development in heritage cities. Annals of Tourism Research. Vol.: 29, No.: 1, pp.:165–182.
UNEP. (2005). Making Tourism more Sustainable, A Guide for Policy Makers.
WHO.(2018). WORLD HEALTH ORGANIZATION.
World Tourism Organization. United nations(UNWTO)Reports(2020). www.unwto.org. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 366 |
||